gardeshban.ir

گلدن گیت یکی از معروف‌ترین پل‌های جهان در شهر سان‌فرانسیسکو آمریکا است که تبدیل به یک نماد شده و هر بازدیدکننده‌ای را به تحسین وا می‌دارد. عبور از این پل و ثبت چند عکس یادگاری آرزوی هر گردشگری است که به سان‌فرانسیکو سفر می‌کند. همراه ما باشید تا با ۱۳ حقیقت جالب از پل گلدن گیت که تاکنون نمی‌دانستید، آشنا شویم.
کد خبر: ۱۴۷۶۵
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۶ تير ۱۳۹۸-1398 April 16
گردشبان (gardeshban.ir) :
پل گلدن گیت یکی از معروف‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان است، اما هیچ فردی در حین رانندگی نباید از آن عکاسی کند. زیرا یک عکس بیشتر از جان انسان ارزش ندارد. در کنار تمام زیبایی‌هایی که این پل در شرایط آب و هوایی مختلف دارد، چند نکته در خصوص آن منتشر شده که پی بردن به آن‌ها بسیار جالب خواهد بود.




13- پل گلدن گیت اگر تحت کنترل نیروهای نظامی آمریکا بود، رنگ متفاوتی داشت

همان‌طور که می‌دانید نیروهای نظامی در تمام نقاط جهان دوست دارند ابزارهایشان یک‌رنگ باشند و با این اوصاف اگر پل گلدن گیت تحت مالکیت نیروی نظامی آمریکا بود، آن را به رنگ مشکی و زرد رنگ‌آمیزی می‌کرد و اگر دست نیروی هوایی بود شاید شاهد رنگ سفید و قرمز (به صورت راه‌راه) در این پل بودیم.

12- پل گلدن گیت تاکنون ادعایی در خصوص استفاده از رنگ نارنجی بین‌المللی نداشته است
پل گلدن گیت در شهر سان‌فرانسیسکو تاکنون مدعی نشده است که از رنگ نارنجی بین‌المللی استفاده می‌کند و معمار این پروژه به نام Irving Morrow یز اعلام کرده است گلدن گیت یک اثر ملی و طبیعی است که از رنگ نارنجی استفاده می‌کند.

11- طرح اولیه پل گلدن گیت متفاوت از نمونه‌ای بود که اکنون آن را می‌شناسیم

طراح نخست پل گلدن گیت فردی به نام Joseph Strauss بود که طرح اولیه وی ساختاری بالا و پایین داشت و به ستون‌های پل، ساختارهای مختلفی نیز اضافه شده بود. اما طراح پل فعلی Ellis نام دارد که متاسفانه بدون تشریفات اداری از اشتراوس (Strauss) اخراج شد. همین اخراج دلیلی شد که در گزارش پایانی پل هیچ نامی از آلیس نباشد.

10- با میزان کابل‌های استفاده شده در پل گلدن گیت می‌توان کل جهان را سه دور بسته‌بندی کرد
همان‌طور که در نگاه اولیه به پل گلدن گیت می‌توان دریافت، نگهدارندگان اصلی این پل همان کابل‌هایی هستند که به‌چشم می‌خورند و مقدار این کابل‌ها نیز به‌حدی زیاد است که طولی به مسافت سه برابر خط استوا دارند.

9- سطح اصلی پل براساس شرایط آب و هوایی ۱۶ فوت بالا و پایین می‌رود

شرایط آب و هوایی برای پلی به بزرگی گلدن گیت موضوع مهمی است و همین امر نیز تاثیرات نسبتاً زیادی روی پل می‌گذارد. فلزات مورد استفاده در این پل با افزایش و کاهش دما شرایط متفاوتی به خود می‌گیرند و این تغییرات می‌تواند حدود ۱۶ فوت باعث بالا یا پایین رفتن پل شود. حدود ۲ ساعت قبل از تغییر شرایط آب و هوایی، این تغییر دما صورت می‌گیرد و حجم دمای جدید چند ساعت قبل از اتفاق باعث تغییر دمای کلی پل می‌شود.

8- آژیر خطر مربوط به مه به‌صورت دستی فعال می‌شود

شاید پیش خودتان فکر کنید که در پلی به این بزرگی حتماً دانشمندان برای فعال کردن آژیر مه تحقیقات گسترده‌ای انجام داده‌اند و سیستم براساس مقدار مه، هشدار را فعال می‌کند. اما باید بدانید که آژیر مه به صورت دستی فعال می‌شود. شیوه اندازه‌گیری فرد فعال‌کننده آژیر نیز بدین صورت است که اگر از میدان Plaza نتواند برج شمالی پل را ببینید، در این صورت باید آژیر مه را فعال کند.

7- آژیر مه ساختاری بسیار قدیمی دارد

آژیر مورد استفاده در پل گلدن گیت برای هشدار دادن شرایط مه آلود در واقع یک آژیر قدیمی است که از طریق هوای فشرده صدای بلندی ایجاد می‌کند که یکی از این آژیرها روی برج جنوبی و دیگری در برج میانه مسیر قرار دارد. این آژیرها در هر بار آژیر کشیدن ۲ ثانیه صدا ایجاد می‌کنند و بعد از ۱۸ ثانیه دوباره صدای آژیر از آن‌ها شنیده می‌شود. با تمام وجود این آژیرها در پل گلدن گیت منحصر به فرد هستند و حتی کشتی‌ها نیز از این طریق برای پیدا کردن مسیر خلیج به اقیانوس استفاده می‌کنند و همین موضوع باعث می‌شود که تصادفی با پل در شرایط مه‌آلود نداشته باشند.

6- فردی که آژیر مه را روشن می‌کند، صدای آژیر را از دفتر خود نمی‌شنود

آژیرهای هشداردهنده شرایط مه‌آلود در پل مذکور به صورت الکتریکی فعال می‌شوند. اما نکته جالب این است که در پل مذکور عابرین صدای آژیر را به‌خوبی می‌شنوند اما در فاصله ۵۰ فوتی از آن، در میدان Plaza این صدا شنیده نمی‌شود.

5- یک بار آژیر هشدار دهنده هوای مه‌آلود ۱۵ روز به‌طور پیوسته فعال بود

در آگوست سال ۱۹۹۲ آژیر هوای مه‌آلود حدود ۳۹۵ ساعت به‌طور مداوم کار کرد و البته همان‌طور که می‌دانید در ماه آگوست شرایط آب و هوایی اغلب چندان مناسب نیست.

4- نقاشان پل گلدن گیت نمی‌توانند در شرایط بارانی پل را رنگ بزنند

پل گلدن گیت نیز همانند اغلب پل‌ها از آهن و مواد فلزی ساخته شده است و به‌همین دلیل امکان خوردگی آن وجود دارد. با قدیمی شدن رنگ‌های موجود، نقاشان باید آن‌ها را دوباره رنگ بزنند که انجام چنین کاری در هوای بارانی امکان‌پذیر نیست. رنگ این پل از همان ابتدا نارنجی بوده است و اکنون نیز همین رنگی است. رنگ مورد استفاده این پل را نیز شرکت Serwin-Williams تولید می‌کند. برای رنگ‌زدن این پل نیاز به رنگ بسیار زیادی است. همان‌طور که در گزینه نخست از این مقاله گفته شد، پل گلدن گیت هیچ ادعایی در خصوص استفاده از رنگ بین‌المللی نارنجی ندارد و فرمول رنگ آن را نیز می‌توان در سایت آن پیدا کرد.

3- تمام بخش‌های پل همه ساله رنگ نمی‌شوند

در حقیقت از سال ۱۹۳۷ که پل مذکور ساخته شد تا سال ۱۹۶۵ تنها بخش‌هایی که مشکل داشتند، رنگ‌آمیزی شدند و مدتی بعد از مواد مورد نیاز برای جلوگیری از خوردگی پیچ‌ها استفاده شد. تنها زمانی نقاشان در این پل مشغول به کار می‌شوند که بخشی از آن دچار مشکل شده باشد. برای مثال با یکبار رنگ‌آمیزی بخشی از این پل، آن قسمت می‌تواند تا ۵ سال بدون رنگ‌آمیزی جدید مورد استفاده قرار گیرد.

2- پناهگاه‌های پل گلدن گیت به‌عنوان مراکز اداری و انبار مورد استفاده قرار می‌گیرند

خلیج سانفرانسیسکو یکی از نقاط تجاری مهم در جهان است که اهمیت بسیار زیادی دارد و در این بخش شاهد برخی تونل‌های سری و پناهگاه‌های مخفی نیز هستیم. پل گلدن گیت نیز در این محل قرار گرفته و به همین دلیل موضوع امنیت آن بسیار مهم است و تلاش‌های زیادی نیز در این خصوص انجام گرفته است. پناهگاه‌هایی قدیمی در این مکان وجود دارند که در حال حاضر به عنوان بخش‌های اداری و مکانی برای نگهداری وسایل، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

1- خطوط محدود کننده ۶ بار در روز تغییر می‌کنند

مدتی است که در پل گلدن گیت موانعی را برای مسیرها در نظر می‌گیرند که این موانع باعث می‌شوند شیوه رانندگی بهتر شود و خطرات نیز کاهش یابند. ساختار و چینش این موانع در هر روز شش بار تغییر می‌کند.
بازدید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی خبرنامه
مطالب مرتبط
پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار