آشنایی با غار ایوب در استان کرمان/تصاویر

غارها یکی از جاذبه‌های کره زمین هستند که در گذشته‌های بسیار دور مامن امنی برای نسل بشر بوده‌اند، اما با این وجود ناشناخته‌های زیادی را با خود به همراه دارند.

کد خبر: ۱۵۳۲۳

تاریخ انتشار : پنجشنبه ۰۳ مرداد ۱۳۹۸-1398 May 03

گردشبان (gardeshban.ir) :

غارها به سبب محیط پر رمز و رازی که دارند، همواره مورد توجه انسان‌ها بوده‌اند. این پناهگاه‌های طبیعی و پر از شگفتی معمولا در اثر عوامل مختلف زمین‌شناسی از جمله فرسایش یا لغزش و شکافته شدن سنگ‌ها ایجاد می‌شوند.

برخی از این غارها به حدی بزرگ هستند که می‌توان در آن‌ها شهری را بنا کرد. جالب این که گاهی حتی رودخانه‌ای در آن‌ها جریان دارد یا جنگلی سرسبز در بطن این مواهب طبیعی شکل گرفته است.

هرچه که هستند، برای ما انسان‌ها بسیار جذاب و مرموز به نظر می‌رسند. کشور ما غارهای فراوانی دارد که هرکدام با توجه به موقعیت جغرافیایی ویژگی منحصر به فردی دارند. غار ایوب دهانه‌ی بسیار بزرگی دارد که بزرگ‌ترین دهانه‌ی غار ایران به شمار می‌رود.

معرفی

غار ایوب در استان کرمان و روی کوه ایوب واقع شده است. این غار در جنوب شرقی شهر دهج یکی از توابع شهربابک قرار دارد و از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و جاهای دیدنی کرمان و این ناحیه محسوب می‌شود.

همانطور که گفتیم، ویژگی مهم غار ایوب دهانه بسیار بزرگ آن است که طولی ۶۰ متری و ارتفاعی ۸۰ متری دارد. این غار همچنین بزرگ‌ترین غار آذرین کشور به شمار می‌رود؛ بنابراین منشا این غار گدازه‌های آتشفشانی است.

آب موجود در زیر گدازه‌های داسیتی بعد از به هم پیوستن و انفجار باعث تشکیل این غار شده است. در طول سالیان و بعد از تشکیل بدنه اصلی غار، اثر عوامل طبیعی مانند رطوبت و هوای سرد درون غار باعث انقباض و انبساط شدید در دیواره‌ی آن و جدا شدن تکه سنگ‌های بزرگ شده که همین عامل بر وسعت غار اضافه کرده است.

اثر باد نیز باعث فرسایش و کوبیده شدن دانه‌های ماسه با سرعت زیاد بر سنگ داسیت شده و در نتیجه حالت لانه زنبوری به فضای درونی غار داده است. طبق بررسی‌های انجام شده باستان‌شناسی این غار در گذشته محل سکونت بوده به طوری که می‌توان آثاری به جا مانده از دوره اشکانی را در این مکان مشاهده کرد.

خود کوه ایوب که غار درون آن قرار دارد، با ارتفاع ۳۲۰۰ متر بخشی از رشته‌کوه‌های مرکزی ایران محسوب می‌شود. در بخشی از دیواره شرقی جریان باریک آب از سقف جاری است. این آب به حوضچه‌ی کوچکی می‌ریزد که پای دیواره قرار دارد.

آب این حوضچه بسیار خنک بوده و قابلیت شرب نیز دارد. همچنین بالاتر از این حوضچه مکانی صاف قرار دارد که می‌توان چاله‌ی کوچک هاونگی شکلی را در آن مشاهده کرد. این چاله‌ به حوض آرزو یا جوقن شهرت دارد. اعتقاد مردم محلی بر این است که اگر آرزویی داشته باشی و در کنار این چاله نیت کرده و سپس قطعه سنگی را درون آن انداخته و آن قطعه سنگ بعد از برخورد به این چاله به سمت بیرون پرتاب شود، آرزویت برآورده خواهد شد.

به سمت غربی دیواره غار که نگاه بیندازید، می‌توانید در دل صخره‌ای سوراخی دایره مانند با قطر کم را ببینید که به کت حلال حروم مشهور است. مردم کرمان بر اين باور هستند كه اگر شخصی حلال‌زاده باشد، قادر است از اين سوراخ عبور كند و در غیر این صورت نمی‌تواند.

در صحن مرکزی غار جایگاه‌هایی برای نشستن وجود دارد که منزلگاه نام دارند و برای رفع خستگی استفاده می‌شوند. حدود ۱۵۰ بالاتر از این منزلگاه‌ها، جایگاه‌های بچه مهتابی قرار دارد. در این محل نقطه‌ای گود شده وجود دارد که رد پای انسانی با فیزیک بدنی قوی در آن به چشم می‌خورد که مردم محلی آن را منتسب به حضرت ایوب می‌دانند.

همین مورد باعث شده است تا این غار جایگاهی مقدس و زیارتی در میان مردم به شمار برود.