چاه های تل آب یا طلا از دیدنی ترین جاذبه های قشم/تصاویر

در لافت و در جوار قلعه نادری حلقه های چاه آب فراوانی به چشم می خورد كه مردم سخت كوش منطقه با زحمت زیاد در دل سنگهای شیست كفه انتهای محوطه حفر كرده اند .

کد خبر: ۲۲۱۱۵

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۰۹ بهمن ۱۳۹۸-1398 November 09

گردشبان (gardeshban.ir) :

تل مشرف به این چاه ها هدایت می كند و چون كفه چاهها به به لایه گچی ختم شده است آب برای مدتی طولانی نسبتاً سالم و خنك در آن باقی می ماند .چاه های تل آب یا طلا یکی از دیدنی ترین و جذاب ترین جاذبه های ایران است که در فاصله ای ۷۰ کیلومتری از جزیره قشم قرار دارد و این مکان را می توانید حتی به عنوان آخرین جاذبه گردشگری تور قشم مورد بازدید قرار دهید چرا که تا فرودگاه فقط ۲۵ کیلومتر فاصله دارد.

می گویند تعداد این چاهها به تعداد ایام سال كبیسه ۳۶۶ حلقه بوده و در هر روز ازسال دهانه یكی از آنها را باز و از آنها استفاده می كرده اند . بعضی به غلط اما به دلیل ارزش بسیار آب در جزیره این واژه را طلا می نویسند و می گویند در حالی كه صحیح آن تلا ( تل آب به معنی آب گرفته از شیب تل) است .

در سمت شمال غربی این جزیره جایی در کنار خلیج زیبای فارس و در مجاورت جنگل های حرا، روستایی زیبا را می بینید که بادگیرهای باشکوهش زبانزد خاص و عام است. این روستا که در میان درختان سرسبز و نخلستان های تماشایی قرار دارد روستای زیبای لافت است .

روستای لافت که محل این مکان است می توانید منزل های روستایی زیادی را ببینید . پیشینه تاریخی بندر لافت به احتمال زیاد به هزاره اول قبل از میلاد بر می گردد و آن زمانی است که اولین سکونتگاه های روستایی در جزیره قشم شکل گرفت. از آن زمان تاکنون وقایع تاریخی بسیار مهمی در منطقه خلیج فارس بوقوع پیوسته است که بی شک نمی تواند بی ارتباط با لافت تاریخی باشد.

بندر لافت علی رغم ارزش های موجود در آن ، هنوز تا میزان زیادی نا شناخته مانده است. کمبود منابع ، اسناد و تحقیقات علمی ابهامات زیادی را در مورد این بندر، که لافت نام دارد نیز ایجاد نموده است. این بندر با سلف آن، لافت کهنه، که روزی چنان معتبر بوده که جزیره قشم نام خود را از آن ها می گرفته اما برای مدت های طولانی است که در گمنامی کامل قرار دارند.

یکی دیگر از مواردی موجب کم رنگ شدن روستای لافت در قشم شد تسلط های پی در پی کشورهایی نظیر پرتغال، هلند، فرانسه، قبایل عرب و همینطور بویزهاستیلای پر دامنه انگلیسی ها بوده که سبب قطع ارتباط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جزیره قشم با پیکره ی اصلی سرزمین ایران نیز شده است

چاه های آب این مکان نشان از نحوه ذخیره آب در دوره هخامنش و زرتشت بوده است .

مردم در این مکان در دل سنگ ها چاه هایی را به سختی برای جمع آوری آب ایجاد کرده اند. روند کار این چاه ها به این صورت است که تل بالای این چاه ها که جنس مرجانی دارد آب را به این گودال ها روانه می کند و کف چاه که گچی مانند هست مدت ها آب را سالم و خنک نگه می دارد. این مکان نه تنها یک مکان تاریخی است بلکه می توانید آثار باستانی مربوط به قرن ۱۷ ام هم به صورت مجزا در بالای تل مشاهده کنید. تعداد چاه های تلا حدود ۳۶۶ تا است که به تعداد روزهای سال کبیسه می باشد مردم در هر روز از سال درب یکی از چاه ها را باز می کرده اند و از آب آن استفاده می کردند.

چاه های طلا در لافت برای مردم این روستا بسیار مهم و مقدس بوده، به گونه ای که در کنار آن ها قربانی هایی می دادند و در کنار درخت هایی که در اطراف چاه ها وجود داشت نیز دخیل های می بستند. هر کدام از چاه‌ها در گویش محلی به اسمی خوانده می‌شود ازجمله غرابو، لوینی و عاشوری و چاه‌های تاریخی به اشکال متفاوت دایره‌ای، مربع و بیضی است و برخی نحوه‌ی ساخت آن را مانند چاه‌های ساسانی می‌دانند.

در بالای چاه های طلا دو اثر تاریخی برج دیده بانی بازمانده از قرن ۱۷ ام وجود دارد. اما بیش از همه باد گیرهای خانه های روستای لافت در دو جهت برای گردشگران تور قشم شگفت انگیز هستند. این آثار از نظر فناوری تهویه هوا در نقاط گرمسیری در نوع خود بی نظیر اند.

با توجه به جاذبه های ارزشمند و تاریخی که در روستای لافت در قشم وجود دارد اما تا بسیاری ناشخناخته باقی مانده و حجم گردشگر کمی به این منطقه در جنوب ایران سفر می کند.

قدمت چاه های طلا در لافت به دوره های تاریخی پس از اسلام باز می گردد و این روستا در سال ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۱۹۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است

از دیگر جاذبه هایی که در لافت بعد از چاه های تل آب میتوانید از آن ها دیدن کنید یک آب انبار بزرگ سنتی، مساجد، خانه های بومی با بادگیر های بزرگشان، درخت نیاز و باز مانده قلعه نادری ( در جوار چاه ها) هستند.

درختان کهنه و قدیمی که در این منطقه وجود دارند با ساقه های پیچ در پیچ و گره خورده ی خودشان که درون سنگ ها فرو رفته تا ریشه های خودشان را به آب برساند. مردم بومى معتقدند که این درخت‌ها حافظ و نگهبان آب چاه‌ها هستند و سرسبزى آنها نشان‌ دهنده وجود آب شیرین در محل است آب شیرین و زلال در سفره زیر زمینى و در سنگ شیست جریان دارد که در گودى‌ها تا ۱۰ متر و در بلندى‌هاى در عمق بیشترى به آب رسیده‌اند.