گردشبان (gardeshban.ir) : محسن هادی طحان با اشاره به این مطلب افزود: برای تهیه رشته، تعدادی از خانم ها به اصطلاح قدیم (برگ وا میگرفتند) یعنی رشته پلویی درست میکردند و بو میدادند. طریقه درست کردن برگ یا رشته به این صورت بود که آرد را خمیر کرده و مقداری نمک به آن اضافه میکردند بطوری که مزه اش نزدیک به شور بود. این خمیر سفت بوده، طوری که با وردنه به راحتی پهن نمیشده است.
وی افزود: خمیر با وردنه که آن زمان خراط های زواره با وسایل دستی درست میکردند، پهن میشد و داخل مجمعهای (سینی مسی بزرگ گنگره دار) قرار میدادند و با چاقو بصورت رشته ای برش زده میشد. در بعضی مواقع چند لایه خمیر را آرد مال کرده روی هم میگذاشتند و برش میزدند و پس از قرار دادن در آفتاب خمیر خشک می کردند.
این پژوهشگر ادامه داد: گاهی برای خشک کردن حتی خمیرها را روی چوب های گرد یا طناب (بند) هم میانداختند.
پس از خشک شدن خمیرها، آنها را جمع آوری میکردند و در این مرحله، شباهت آن به خمیر خشک شده بیشتر بود تا رشته. مرحله آخر برگ ها(رشته ها) را داخل لقو(ماهیتابه) ریخته و با حرارت ملایم بو میدادند و این برگ ها برای پخت پلو برگ زواره ای آماده بود.
ایسنا