gardeshban.ir

یک فعال گردشگری درباره نکاتی که باید هنگام هیچهایک در سفرها رعایت کرد توضیحاتی داد و گفت: باید بتوانیم به گونه ای در سفرهای خود رفتار کنیم که راه چنین تجربه ای را برای بقیه مسافران نبندیم.
کد خبر: ۲۴۸۶۳
تاریخ انتشار : سه‌شنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۹-1399 January 19
گردشبان (gardeshban.ir) :

محمد غنجال یکی از فعالان حوزه گردشگری است که سفرهای بسیاری را به صورت هیچهایک انجام داده است او در گفتگویی که به صورت مجازی با خبرنگار مهر داشت، درباره این نوع از گردشگری تجربه گرا و مزایا و معایب آن گفت: هیچهایک سفر کردن در واقع یک نوع سفر سبک سفر نیست. سبک سفر یعنی کوله گردی ولی هیچهایک یک سبک از حمل و نقل توسط مسافر است. فردی که کوله گردی می‌کند، ترجیح می‌دهد که از هواپیما استفاده کند و به یک مقصد برود یا اینکه با استفاده از فن هیچهایک سوار بر خودروهای مختلف شده و به مقصد برسد.

وی گفت: معمولاً آقایان آسایش بیشتری برای انجام هیچهایک دارند خانم‌ها نیز اگر با این نوع از هیچهایک و فنون آن آشنا باشند می‌توانند از تجربه متفاوت این نوع سفرها نیز استفاده کنند. ما در هیچهایک به واسطه خودروهای گذری به مقصدی می رسیم این خودرو می‌تواند تاکسی باشد و یا تریلی و یا هر خودروی دیگری. در این هنگام نسبت به سفر عادی با خودروی شخصی و یا حمل و نقل عمومی مشکلات خاص تری هم دارد.

رایگان سواری با جبران محبت

وی افزود: یکی از دلایلی که باعث می‌شود تا مسافر این مشکلات را متحمل شود صرفه اقتصادی است که برای مسافر به همراه دارد در واقع زمانی که از راننده‌ای می‌خواهید تا شما را به مقصد برساند با او همراه می‌شوید تا بخشی از مسیر را تنها طی نکند. معمولاً مسافران مسیرهای تکراری از اینکه هم صحبتی داشته باشند خوشحال می‌شوند به همین دلیل معمولاً هزینه‌ای نیز نمی‌گیرند. برخی افراد از این نوع جابه جایی به عنوان رایگان سواری یاد می‌کنند و برخی هم آن را رد می‌کنند.

غنجال درباره اینکه هزینه حمل و نقل گردشگران بخشی از سود حاصل از سفر مسافران است که به جامعه محلی و یا مشاغل مرتبط با گردشگری تعلق می‌گیرد با این سبک حمل و نقل در واقع این هزینه از آن جوامع گرفته می‌شود، توضیح داد: فکر نمی‌کنم هزینه‌ای مثل ۴۰ هزار تومان تفاوتی برای یک جامعه محلی و یا منطقه گردشگری داشته باشد ضمن اینکه مگر چند نفر در سال هیچهایک می‌کنند از طرفی ما مسیری را طی می‌کنیم که معمولاً مسیر هر روزه راننده هاست و آنها قرار نیست حتماً ما را از اول تا آخر مسیر همراهی کنند و یا از مسیر خودشان خارج شده و ما را به مقصد برسانند. همچنین سوار خودروهایی می‌شویم که شغل آنها جابه جایی مسافر نیست که اگر ما را سوار نکنند بتوانند فرد دیگری سوار کرده و از این راه درآمد داشته باشد.

وی در ادامه بیان کرد: این نوع جا به جایی در سفرها می‌تواند تجربه‌های خاص و مهیجی نیز برای گردشگران به همراه داشته باشد. سفر با خودروهای خاص مانند تریلی برای هر کسی پیش نمی‌آید. از سویی رانندگان جاده‌ها معمولاً افراد زحمت کشی هستند که در طول مسیر تجربه‌های متفاوتی و یا مناطق گردشگری بکری را می‌شناسند که رانندگان گذری کمتری آنها را دیده‌اند و یا ممکن است گردشگران هیچ وقت چنین جاذبه‌هایی را در هیچ کتابی و یا نقشه‌ای پیدا نکرده باشند. آنها همچنین دوستان بسیار خوبی برای مسافران می‌شوند. معمولاً این دوستی‌ها تنها به یک هم مسیری کوتاه منجر نمی‌شود بلکه افراد پس از آن هم با یکدیگر همچنان ارتباط دارند.

راه را برای دیگران نبندیم

غنجال بیان کرد: گاهی مسیری را می‌خواهیم برویم که هیچ وسیله حمل و نقلی برای طی کردن آن وجود ندارد. بنابراین مجبور به هیچهایک می‌شویم. نکته‌ای که باید مد نظر داشت این است که باید بتوانیم اعتماد راننده را به دست بیاوریم زمانی که می‌خواهیم سوار خودرو شویم باید ارتباط چشمی با راننده برقرار کنیم و آنها بتوانند صورت ما را تشخیص بدهند در همان نگاه‌های اولیه افراد می‌توانند تا حدی به یکدیگر اعتماد کنند. پس از سوار شدن نیز با آغاز بحث و گفتگوی دوستانه این اعتماد تا حدودی جذب می‌شود. از طرفی مسافر نیز باید بتواند در همان نگاه و کلام‌های اول به راننده اعتماد کند ضمن اینکه می‌بایست مسیری که طی می‌شود را خوب بشناسد و اگر دید راننده و یا خودرو مناسب سفر او نیست باید بتواند محترمانه از ادامه مسیر خودداری کند اما در نظر بگیرد که حتماً در جایی از خیابان و یا جاده پیاده شود که افراد دیگری نیز حضور داشته باشند مانند ایستگاههای پلیس و یا رستوران‌ها.

این راهنمای گردشگری بیان کرد: نکته دیگر برای تجربه چنین سفرهایی این است که حتماً افراد هنگام پیاده شدن به صورت موقت وسایل خودشان را از خودرو خارج کنند ممکن است راننده را پیدا نکنند و وسایل در خودرو جا بماند و یا هر اتفاق دیگری رخ دهد. بهتر است که آدرسی و یا شماره‌ای از راننده داشته باشید. در طول مسیر باید بتوانید با راننده هم کلام شوید. در این میان می‌توانید بخشی از خوراکی‌های خود را با او قسمت کنید تا به نوعی محبت او را هم جبران کرده باشید و یا اینکه ممکن است او را به یک ناهار در رستوران و یا قهوه مهمان کنید. حتماً در کوله خود شارژ فندکی به همراه داشته باشید. باید بتوانید به گونه‌ای درست رفتار کنید که آن راننده هر زمان هیچهایکری را دید او را سوار کند نه اینکه از این همراهی با یک مسافر بین راهی برای همیشه پشیمان شود. اگر در این مسیر درخواست هزینه‌ای از سوی مسافر کرد نیز مشکلی برای پرداخت آن وجود نخواهد داشت چون حق اوست که بابت این همراهی هزینه‌ای بگیرد.

گرفتاری هیچهایکر در عراق

در زمانی که گفتگوی آنلاین با محمد غنجال انجام می‌گرفت؛ حامد خسروی یکی از مسافرانی که در داخل کشور هیچهایک انجام داده بود، نیز خاطره خود را از هیچهایک در خارج از کشور بیان کرد و گفت: پس از اینکه در ایران هیچهایک انجام داده بود، تصمیم گرفتم اربعین به اربیل عراق رفته و خود را به کربلا برسانم. پس از بازگشت مجبور شدم مسیری را پیاده بروم چون جاده به صورتی بود که هیچ راننده‌ای امکان توقف نداشت. بعد از طی چند کیلومتر به ایستگاه پلیس رسیدم و مطمئن بودم که سرعت خودروها کمتر خواهد شد اما نیروهای نظامی عراق من را که نیمه شب به آنجا و پیاده رسیده بودم مورد بازجویی قرار داد و من که فکر می‌کردم یکی دو روز درگیر خواهم بود را ۱۹ روز در بازداشت نگه داشتند بدون اینکه بگویند به چه دلیل من را بازداشت کرده‌اند. آنها در واقع به من شک کرده بودند و زمانی که مطمئن شدند من فقط یک مسافر هستم آزادم کردند. در این مدت نیز خانواده ام پیگیری‌های لازم را انجام داده بودند ولی از من خبری نداشتند.


مهر


پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار