gardeshban.ir

یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: بر خلاف آنچه عده‌ای تصور می‌کنند، کره‌شمالی صنعت توریسم دارد و با برگزاری تورهایی از همه کشورهای جهان مسافر و گردشگر به این کشور می‌رود.
کد خبر: ۲۵۹۱۱
تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۹-1399 February 13
گردشبان (gardeshban.ir) :
علی اسدی خمامی، کارشناس مسائل بین‌الملل، در خصوص وضعیت اقتصادی کره شمالی اظهار کرد: تغییر در نظام سیاسی و اقتصادی این کشور بستگی به این دارد کسی که جانشینی او را بر عهده می‌گیرد از اعضای خاندان کیم باشد یا ارتش این کشور اما احتمال گشایش فضا، برای وقوع اصلاحات اقتصادی مشابه چین باز شود که در دوره‌ای اجازه رشد کنترل شده به سرمایه‌گذاری‌های خارجی داد.

اسدی درباره نظام اقتصادی و منابع درآمدی این کشور خاطر نشان کرد: صادرات مواد خام مثل چوب و ذغال سنگ، سلاح (در دوره‌هایی)، ماشین آلات سنگین و نیروی کار به برخی کشورها مثل چین از جمله منابع درآمدی خارجی کره شمالی است که چین یا مشتری اصلی آن است یا به عنوان واسطه این کالاها را خریداری می‌کند.

او افزود: این کشور درآمدهای غیر رسمی هم از قاچاق متامفتامین و یا ‌روسپیگری دارد و در کشورهایی مثل اندونزی و فیلیپین رستوران‌های زنجیره‌ای تاسیس کرده و یا حتی مدارسی در ژاپن برقرار کرده‌ است.

اسدی خاطرنشان کرد: بر خلاف آنچه عده‌ای تصور می‌کنند، کره‌شمالی صنعت توریسم دارد و با برگزاری تورهایی از همه کشورهای جهان مسافر و گردشگر به این کشور می‌رود.

کره شمالی توریست

به گفته این کارشناس مسائل بین‌الملل درآمد کره شمالی از همه این موارد ناچیز و میلیون دلاری است، به همین دلیل با وجود اینکه شیوع کرونا منجر به کاهش تجارت و توریسم این کشور شده اما به اندازه کشورهای اروپایی از این موضوع آسیب ندیده‌ است چرا که کره شمالی، شرایط سخت تری را در دهه ۹۰ تجربه کرد.

اسدی در خصوص تفاوت وضعیت دو کره توضیح داد: کره شمالی تا دهه ۷۰ میلادی پیشرفت قابل توجهی داشت و آن زمان موقعیت دو کره کاملا عکس الان بود. کره شمالی کشوری صنعتی بود به شکلی که حتی از جمله کشورهایی بود که ایران برای راه اندازی متروی تهران با آن‌ها، مذاکره کرد.

او افزود: با وجود درآمدهای ناچیز این کشور از تجارت خارجی، کره شمالی حکومت پایدار و نسبتا مقتدری دارد برخی که آن را ناشی از ایدوئولوژی حاکم می‌دانند اما من معتقدم، ایدئولوژی هیچ‌گاه قوی‌تر از نیازهای طبیعی انسان نیست و اگر وضعیت اقتصادی این کشور ضعف شدیدی داشت با وجود ایدئولوژی قوی، نمی‌توانست دوام بیاورد.

این کارشناس بین‌الملل بیان کرد: سال ۱۹۹۵ شاخص توسعه انسانی این کشور ۷۶ درصد بوده و رتبه ۷۵ را از این نظر در جهان داشته که جزو کشورهای با شاخصه توسعه انسانی بالا محسوب می‌شود. همچنین آخرین آمار مربوط به سال ۲۰۰۷ است که آن زمان هم از شاخص توسعه انسانی نسبتا بالایی برخوردار بوده‌ است.
بازدید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی خبرنامه
مطالب مرتبط
پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار