gardeshban.ir

سیستم مترو را می‌توان قلب شهر مسکو دانست. در ساعات اوج شلوغی و تردد، جمعیت زیادی در خیابان‌های منتهی به ایستگاه‌های مترو در حال حرکت هستند. افرادی که یا می‌خواهند سوار مترو شوند یا از آن خارج شده‌اند. مترو علاوه بر این‌که سیستم اصلی حمل‌ونقل عمومی مسکو است، بنایی تاریخی است که تاریخ آشفته و هویت روسیه را نمایش می‌دهد. 

مترو مسکو از شلوغ‌ترین متروهای جهان است

مترو مسکو روزانه مسافران زیادی را بین کلیه خطوط متروی خود جابه‌جا می‌کند. طبق آمار اعلام شده در هفته حدود ۹ میلیون نفر در ایستگاه‌های متروی این شهر در حال رفت‌وآمد هستند. مترو مسکو از ۱۴ خط و ۲۱۲ ایستگاه تشکیل شده است و مسیری حدود ۳۶۰ کیلومتر را طی می‌کند. ۴۴ مورد از این ۲۱۲ ایستگاه، مراکز تاریخی هستند و از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهر به شمار می‌آید. این‌که چرا و چگونه این ایستگاه‌ها در گرون مکان‌های تاریخی مسکو هستند، در ادامه توضیح داده می‌شود.

همه چیز از دوران استالین آغاز شد

اولین برنامه ساخت مترو مسکو به زمان امپراتوری روسیه باز می‌گردد؛ اما ساخت‌وساز آن در سال ۱۹۳۱ آغاز و سال ۱۹۳۵ اولین ایستگاه برای عموم افتتاح شد. اولین مترو مسکو بخشی از خط قرمز مترو، از سوکولنیکی (Sokolniki) به مرکز شهر امتداد داشت که طول آن ۱۱ کیلومتر بود. طرح اولیه مترو مسکو شامل ۱۰ خط و طول ۸۰ کیلومتر می‌شد. برای ساخت مترو فقط کارگران و داوطلبان روسی به کار گرفته شدند، اما طراحی اصلی مترو توسط مهندسانی انجام شد که قبلا کار طراحی مترو لندن را انجام داده بودند.

همین موضوع باعث ظرافت در ساخت‌وساز و معماری بسیار جذاب ایستگاه‌های متروی این شهر تاریخی شد.

جنگ جهانی دوم تاثیر زیادی بر روسیه داشت و ساخت مترو هم از این تاثیرات و حال‌وهوای آن دوران بی‌نصیب نبود. طراحی‌های اصلی داخلی ایستگاه‌های مترو با مضامین جنگ، جایگزین شدند. ساخت ایستگاه‌های جدید به تاخیر افتاد و برخی از ایستگاه‌ها از حالت سرویس‌دهی خارج شدند. بسیاری از ایستگاه‌ها مترو در زمان محاصره مسکو در سال ۱۹۴۱ به عنوان پناهگاه‌های هوایی مورد استفاده قرار گرفتند. همه‌وهمه این اتفاقات و حوادث بر ظاهر و عملکرد ایستگاه‌های متروی مسکو تاثیر قابل‌توجه و بعضا ماندگاری داشتند.

پس از جنگ ساخت‌وسازها از سر گرفته شدند و نمادین‌ترین خط مترو مسکو یعنی ایستگاه «خط حلقه» شروع به کار کرد. این خط به طرز شگفت‌آوری تغییر بین خطوط را آسان کرد. خط حلقه در تمام نقشه‌های مترو مسکو به رنگ قهوه‌ای نمایش داده می‌شود.

شایعات مختلفی در مورد این خط وجود دارد. گفته می‌شود این بخش، هیچ وقت در طراحی اصلی مترو مسکو نبوده، بلکه استالین هنگام بررسی نقشه لیوان قهوه خود را روی آن قرار داده است و طرح حلقه روی نقشه افتاده و چون همه از استالین می‌ترسیدند، کسی جرات نکرد آن را تغییر بدهد. جنگ سرد بودجه مورد نیاز ساخت مترو را کاهش داد. به همین دلیل ایستگاه‌هایی که در این دوره ساخته شدند، از نظر ظاهری شکل یکسان و ساده‌تری نسبت به ایستگاه‌های مرکزی شهر دارند.

مترو مسکو هنوز هم در حال توسعه و گسترش است. به طوری که هر سال ایستگاه‌های جدیدی به خطوط اصلی مترو مسکو اضافه می‌شوند. مترو مسکو عنصری فرهنگی هم هست؛ برای مثال می‌توان گفت داستام تمام رمان‌های پس از آخرالزمان دمیتری گلوکوفسکی (Dmitri Glukhovsky) در مترو مسکو اتفاق می‌افتد.

در سفر به مسکو از این ایستگاه‌های زیبای مترو دیدن کنید

این خطوط پیچ‌در‌پیچ و کلافی مترو از لحاظ تصویری و به معنای واقعی کلمه قلب مسکو است. اگر می‌خواهید واقعاً با شهر آشنا شوید، لازم است تا از مترو مسکو شروع کنید.

ایستگاه پارک کولتری

یکی از اولین ایستگاه‌های مترو مسکو، پارک کولتوری (Park Kultury) در سال ۱۹۳۵ افتتاح شد. این ایستگاه توسط معمار روسی، جورجی کروتیکوف (Georgy Krutikov) ساخته شده است.

از آنجا که این ایستگاه مترو درست در میدان کریمسکایا واقع شده است، قرار بود این ایستگاه Krymskaya نام‌گذاری شود، اما به Park Kultury imeni Gorkogo تغییر یافت و بعدها درست قبل از بازی‌های المپیک ۱۹۸۰ مسکو، نام آن را به پارک کولتری مختصر کردند. این ایستگاه به دلیل داشتن دو ردیف ستون پوشیده از سنگ مرمر حکاکی شده معروف شده است. این مترو محلی است که جوانان فعالیت‌هایی از جمله اسکیت، تنیس، رقص و حتی آیرودلینگ را در آن انجام می‌دهند و پاتوق خیلی از نوجوانان و اهالی همان منطقه است.

ایستگاه مترو میدان انقلاب یا (Ploshchad Revolyutsii) در سال ۱۹۳۸ افتتاح شد. این ایستگاه مترو مسکو را می‌توان گالری از ۸۰ مجسه برنزی شخصیت‌های انقلابی روسیه دانست. در مورد این مجسمه‌ها شایعاتی وجود دارد مبنی بر این‌که اگر هر کدام از آنها را لمس کنید، نوعی معجزه برایتان رخ می‌دهد. در پشت هر کدام از این مجسمه‌ها شخصیتی حقیقی و انقلابی و داستانی شگفت‌انگیز قرار دارد که برای روس‌ها یک هویت ملی است.

دومین ایستگاه بزرگ مترو در مسکو پس از ایستگاه Sparrow Hills، ایستگاه آربات یا Arbatskaya است. ساخت این ایستگاه به طول ۲۲۰ متر در سال ۱۹۳۵ به پایان رسید. معماری ایستگاه آربات به سبک گوتیک سقفی قوسی، لوسترهای برنزی نفیس، کف مرمری و دسته گل‌های سرامیکی است.

دیدنی‌های مختلف از جمله معماری زیبا و طراحی‌های هنرمندانه دیوارها، فضا و ظاهر این ایستگاه مترو را به طرز عجیبی چشم‌نواز کرده است.

یکی از ۱۰ ایستگاه برتر جهان در مترو و یکی از بزرگ‌ترین ایستگاه‌های مترو جهان، کیفسکا (Kievskaya) نام دارد که توسط نیکیتا خروشچف به منظور تجلیل از ۳۰۰ سالگی وحدت روسیه و اوکراین در سال ۱۹۵۴ احداث شد. ایستگاه کیفسکا به دلیل تزئینات خاص، لوسترهای باشکوه، موزائیک‌های بزرگی که به طور دقیق توسط هنرمندان روسی طراحی شده و با گل‌های طلایی خارق العاده‌ای تزیین شده، مشهور است.

این ایستگاه هم بین همه ایستگاه‌های مترو مسکو از دیدنی‌ترین، زیباترین و جذاب‌ترین ایستگاه‌های مترو است که بین گردشگران، مسافران و حتی اهالی خود مسکو محبوبیت بالایی دارد.

مایاکوفسکا (Mayakovskaya) یکی از قدیمی‌ترین ایستگاه‌های مترو در مسکو، در سال ۱۹۳۸ افتتاح شد و در نمایشگاه جهانی ۱۹۳۹ در نیویورک جایزه بزرگ را از آن خود کرد. این ایستگاه مترو اصلی‌ترین پناهگاه مسکو بود که استالین در جلسه کنفرانس نمایندگان مسکو در سال ۱۹۴۱ در آن سخنرانی کرد. هنوز هم ایستگاه متروی مایاکوفسکا بین سایر ایستگاه‌های مترو در مسکو اهمیت بیشتری دارد که در جشن‌های ملی بیشترین تغییرات در تزیین و دکور آن انجام می‌شود.

مجموعه موزائیک به نام آسمان شوروی در ۲۴ ساعت در این ایستگاه وجود دارد که شامل ۳۴ قطعه موزائیک با مضمون سیستم هوانوردی روسی‌هاست و توسط الکساندر داینکا ساخته شده است.

ایستگاه الکتروزوودسکایا (Elektrozavodskaya) در زمان جنگ جهانی دوم افتتاح شد و نام آن به کارخانه‌های لامپ مجاور آن اشاره دارد. البته می‌توان این اسم را استعاره‌ای از ۳۱۸ لامپ داخل ایستگاه دانست که به سبکی هنری چیدمان شده‌اند. دیوارهای ایستگاه از سنگ مرمر Geogrian Salieti است. اگر به دیوارها دقت کنید لایه‌های آمونیت و ناتیلوس مربوط به دوره ژوراسیک را در آن خواهید دید.

ایستگاه حیرت‌انگیز نووسلوبودسکایا Novoslobodskaya با داشتن ۳۲ تابلو شیشه‌ای با رنگ‌های زیبا و جذاب شما را مجذوب خود خواهد کرد. یکی از این تابلوهای شیشه‌ای آن قبلا در کلیسای جامع شهر ریگا قرار داشت که به این ایستگاه منتقل شد.

ایستگاه نوسلوبودسکایا در سال ۱۹۵۲ توسط مهندس معمار الکسی دوشکین ساخته شد. در این طراحی از حدود ۳۲ پنل شیشه‌ای استفاده شده است که هر کدام داخل قابی برنجی قرار دارند. در بخشی از دیوار ایستگاه پرتره‌ای از استالین روی قطعه‌ای موزائیک حکاکی شده بود که بعد از مرگ وی و منفور شدن شخصیتش این پرتره با تصویر کبوترهای در حال پرواز جایگزین شد.

ایستگاه تئاتر (Teatralnaya) به دیلیل مجاورت با سالن تئاتر مجاور آن به این نام مشهور است. این ایستگاه در سال ۱۹۳۸ در مرحله دوم ساخت متروهای مسکو ساخته شد. ایستگاه تئاتر که در آن نوعی ادای احترام به فرهنگ و هنر مسکو دیده می‌شود، با تابلوهای زیبا و سنگ مرمرهای به دست آمده از کلیسای تخریب شده مسیح منجی، تزیین شده است. بخش مرکزی آن با لوسترهای کریستالی و ستون‌های سفالی نشان‌دهنده هنر کارکنان لنینگرادی است که آن را ساخته‌اند.

ایستگاه کومسومولسکایا

ایستگاه کومسومولسکایا (Komsomolskaya) شبیه سالن بزرگ است که در سال ۱۹۲۵ به عنوان بخشی از مرحله دوم ساخت مترو مسکو بنا شد. یاد و خاطره نوسکی، دانسکی و سایر رهبران بزرگ نظامی روی موزائیک‌های سقف‌ها و دیوارها این ایستگاه، به نمایش گذاشته شده است.

ایستگاه نووکوزنتسک (Novokuznetskaya) به افتخار مردان مبارز اتحادیه جماهیر شوروی بنا شده است. هفت موزائیک سقفی هشت ضلعی با نقوش برجسته تصویری از سربازان ارتش سرخ و قهرمان روسی را به تصویر می‌کشند. نیمکت‌های مرمری آن که دیوارها را زیبا کرده‌اند، با الهام از کلیسای جامع مسیح منجی ساخته شدند. چراغ‌های اصلی کف هم زیبایی خاصی به تمام این فضا می‌دهد.

مترو مسکو نه تنها زیباست، بلکه بسیار تمیز و ایمن هم است و البته راهی ارزان برای گشت‌وگذار در مسکو محسوب می‌شود. در نظر داشته باشید برای خیلی از افراد سفر با مترو مسکو ممکن است کمی دلهره آور باشد چون این سیستم مترو هم بزرگ و هم شلوغ است و تمام تابلوها و راهنماها به زبان روسی نوشته شده‌اند.

به همین دلیل مسکو تورهای متروگردی برای گردشگران تدارک دیده که می‌توانید با راهنمایی آنها از این زیباترین سیستم حمل‌ونقل زیر زمینی جهان دیدن کنید و با تاریخ و داستان هایش آشنا شوید. این فرصت را از دست ندهید.