خانه نواب وکیل یزد؛ جاذبه ای به یادگار مانده از دوره قاجار +عکس

خانه نواب وکیل یزد به دستور «میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل» از دودمان نوابان یزد، در دوره قاجار ساخته شده است.

کد خبر: ۴۹۳۹۳

تاریخ انتشار : سه‌شنبه ۱۴ دی ۱۴۰۰-1400 October 14

خانه نواب وکیل از بناهای به یادگار مانده از دوره قاجار و جاهای دیدنی یزد است که در خیابان امام خمینی، بوستان فهادان قرار دارد. این خانه به میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل تعلق داشته است. بنای خانه شامل دو قسمت اندرونی و بیرونی می‌شود که در داخل با یک‌دیگر ارتباط دارند.

خانه نواب وکیل یزد؛ جاذبه ای به یادگار مانده از دوره قاجار +عکس

معماری خانه نواب وکیل یزد

خانه نواب وکیل، ازجمله خانه‌های سنتی یزد با معماری خاص می‌باشد که هم‌اکنون، میزبان واحدی از میراث فرهنگی یزد است.

بنای مذکور، از دو قسمت اندرونی و بیرونی تشکیل شده و باوجود داشتن ارتباط داخلی، ورودی‌های آن‌ها در دو معبر متفاوت می‌باشد. این خانه، یک تالار به دهانه ۱۰.۵ متر دارد؛ هرچند که کمتر خانه قدیمی، دارای چنین تالار بزرگی می‌باشد.

درباره نواب وکیل بیشتر بدانیم!

بد نیست که کمی از مالک خانه نواب بدانیم: «محمد رضوی ملقب به نواب» در سال ۱۲۳۵ هـ.ش، در خانواده‌ای متدین و فاضل از خاندان نوابان یزد به دنیا آمده است. او که بزرگ‌ترین پسر خانواده بوده، بعد از تحصیل به کشاورزی روی می‌آورد و سپس به امور اجتماعی دست می‌زند. وی، وکیل التولیه «آستان قدس رضوی» می‌شود و بعد هم نماینده دوره سوم مجلس شورای ملی می‌گردد. در دوره نمایندگی او، جنگ جهانی اول رخ داده و وی با قرار گرفتن در شمار مهاجران، سفر پرحادثه‌ای را طی می‌کند.

نواب، همواره با رجال و دولت‌مردان وقت مراوده و معاشرت داشته و مصاحب آنان بوده است. از این‌ها گذشته، او هنرمند خطاطی نیز بوده و در حسابداری و تیراندازی مهارت داشته است؛ اما مهم‌تر از همه آنکه، وی مورخی دقیق بوده و حوادث آن دوره را با جزئیات و با قلمی شیوا و روان بیان کرده است. در مقاطعی از تاریخ حساس ایران مانند مهاجرت مجلسیان در جنگ جهانی اول، او تنها مورخ میدان سیاست به شمار می‌رفته و در روزنامه هم مطلب می‌نوشته است.

تالار خانه نواب وکیل یزد

موقعیت خانه نواب وکیل یزد در خیابان امام خمینی و محله فهادان در نزدیکی بافت تاریخی یزد واقع شده است.

خانه نواب وکیل یزد، در تاریخ ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۸۱ هـ.ش با شماره ۷۷۶۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.