gardeshban.ir

پارک ملی دریاچه ارومیه (Lake Urmia National park)، میان استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی واقع شده‌ است.
کد خبر: ۵۴۲۲۸
تاریخ انتشار : شنبه ۰۴ تير ۱۴۰۱-1401 April 04
گردشبان (gardeshban.ir) :
ارومیه یکی از کلان‌شهرهای ایران، مرکز استان آذربایجان غربی و شهرستان ارومیه در شمال غربی ایران که در منطقه آذربایجان واقع شده‌ است. ارومیه یکی از شهرهای محبوب و زیبای ایران است. پارک ملی دریاچه ارومیه با وسعت ۴۶۲٬۶۰۰ هکتار، یکی از ۹ ذخیره‌گاه زیست‌کره در ایران و از دیدنی های مهم ارومیه است.



پارک ملی دریاچه ارومیه (Lake Urmia National park)، میان استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی واقع شده‌ است. این دریاچه جمعا دارای ۱۰۲ جزیره بزرگ و کوچک به مساحت ۳۳۴۸۶ هکتار است. دریاچه ارومیه در سال ۱۳۵۲ در فهرست پارک‌های ملی ایران به ثبت رسید. در مجموع ۱۰ آب‌انبار در پارک ملی ارومیه وجود دارد که ظرفیت آنها ۱۸۰ هزار لیتر است.

در سال ۱۳۴۶ جزیره کبودان (قویون داغی) از طرف سازمان حفاظت محیط زیست حفاظت شده اعلام گشت. در سال ۱۳۵۴ بود که این جزیره و سایر جزایر موجود در این منطقه به جز جزیره اسلامی (شاهی) منطقه حفاظت شده دریاچه ارومیه اعلام و بعدا به پارک ملی تبدیل شد. این پارک ملی از سوی سازمان یونسکو جز یکی از 10 پارک ملی بین‌المللی کره زمین معرفی شده است.



پوشش گیاهی و جانوری

از میان جانداران و گونه های شاخص جانوری این پارک ملی می توان به 23 گونه پستاندار از جمله گوزن زرد ایرانی، قوچ و میش ارمنی اشاره کرد که در جزایر این پارک ملی به چشم می خورند. در اطراف دریاچه نیز شغال، روباه، خرگوش و… نیز به چشم می خورد. وجود 115 گونه از پرندگان مختلف در این پارک ملی نیز تنوعی بی نظیر به آن بخشیده است. فلامینگو، پلیکان، تنجه، اردک سرحنایی و… از جمله پرندگانی هستند که در این پارک ملی به چشم می خورند.

جزیره کبودان بزرگترین جزیره این پارک ملی است و چشم‌اندازی استپی دارد؛ این جزیره به عنوان یک زیستگاه منحصر به فرد برای زادآوری قوچ و میش ارمنی به شمار می‌رود. پارک ملی ارومیه بزرگترین زیستگاه گوزن زرد وحشی در سطح جهانی و بزرگترین خاستگاه خالص‌ترین نژاد قوچ و میش ارمنی است.



پوشش گیاهی اکوسیستم دریاچه ارومیه دارای دو مجموعه گیاهی خاص خود می باشد؛ پوشش شوره زارهای اطراف دریاچه که بخش عمده مساحت اکوسیستم خشکی این پارک ملی را به خود اختصاص می دهد و پوشش گیاهی جزایر که بطور عمده در جزایر کبودان، اشک، اسپیر، آرزو و اسلامی مشاهده می شود، گونه های گیاهی شناخته شده پیرامون دریاچه ۱۷۷ و گونه های جزایر ۱۷۴ مورد می باشد. 

بزرگترین خانواده گیاهی اطراف دریاچه در این پارک ملی متعلق به خانواد کاسنی با ۳۳ گونه، خانواده گندمیان با ۲۱ گونه و بزرگترین جنس به فرنیون و شنبلیله وحشی اختصاص دارد. از بین خانواده های گیاهان پارک تعداد ۱۲ خانواده بومی اختصاصی (اندمیک) ایران می باشد، اما نیمی از گیاهان ناحیه فیتوژئوگرافیک ایرانو تورانی می باشد.

تنوع گونه های درختی و درختچه ای در جزیره اشک از تراکم بیشتری نسبت به اراضی اطراف دریاچه برخوردار می باشد، در مقایسه علفهای هرز و گونه های شورپسند (هالوفیت) به علت وسعت زیاد خاک های شور در اطراف دریاچه از تراکم بیشتری نسبت به جزایر برخوردار است.
مطالب مرتبط
پنجره
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار