پیشینه «آذین» و «تذهیب» در هنر کتابآرایی ایران، به دوره ساسانی و کتاب ارژنگ مانی برمیگردد؛ هنری که به واسطه پیشینهاش نه تنها طی دورههایی کتابت بر کتب مذهبی، فرهنگی، تاریخی و دیوان اشعار تاثیرگذار بوده که گاه از متون آن نیز تاثیر پذیرفته است. در این میان برخی پژوهشگران معتقدند نگارگری ایرانی به ویژه در دورههایی، با رویکرد و نگرش حماسی و اسطورهای شاهنامه پیوند خورده است؛ البته کمتر هنر ایرانی را میتوان یافت که از تاثیر شاهنامه برکنار مانده باشد.
کد خبر: ۶۰۷۰۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۹/۱۸