gardeshban.ir

چهار تغییر سفرهای هوایی در ۲۰۱۹

در آستانه سال نو میلادی بسیاری از خبرگزاری ها و مراکز تحقیقاتی به انتشار پیش بینی های خود برای سال جدید اقدام می کنند. امسال نیز مجله گردشگری «Conde Nast Traveler» همزمان با پایان سال میلادی ۲۰۱۸ پیش بینی هایی را در مورد مسافرت های هوایی در سال ۲۰۱۹ منتشر کرده و در آن احتمال تغییراتی را داده است؛ گونه ای از سفر که بخش قابل توجهی از میزان سفرهای بین المللی را دربرمی گیرد.
کد خبر: ۱۰۸۱۳
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۷-1397 December 16
گردشبان (gardeshban.ir) :

طی ۵ سال گذشته شاهد رونق در مسافرت های هوایی بودیم؛ چراکه مسافران از شرکت های هواپیمایی پرسودی که امکان سفرهای ارزان را فراهم می کردند در کنار افزایش سریع پروازهای جدید، منتفع می شدند.

تنها در سال ۲۰۱۸ بسیاری از مصرف کنندگان آمریکایی با موجی از قیمت های تخفیفی مواجه شدند؛ قیمت هایی مانند ۹۹ دلار، ۵۹ دلار و حتی ۱۹ دلار برای بلیت یک طرفه. علاوه بر این، صنعت گردشگری شاهد انبوهی از نخستین تحولات بود: نخستین پرواز بدون توقف از شیکاگو به آفریقا با پرواز «اتیوپین ایرلاین» و نخستین پرواز بدون توقف کانزاس سیتی به اروپا با پرواز «ایسلندایر». در شرایطی که تنها چند روز به آغاز سال ۲۰۱۹ مانده، به نظر می رسد سال نو در زمینه سفرهای هوایی پر از شگفتی باشد و عناصر جدید ی همچون بیومتریک و هزینه بیشتر برای بار به تجربیات مسافران افزوده شود. سیاست های تجارت بین الملل و قیمت های سوخت از عوامل منفی هستند که می تواند بر همه اینها سایه بیفکند؛ یعنی احتمالا قیمت ها را بالا ببرد و از تعداد پروازها بکاهد.

کنترل های بیومتریک در همه جا
براساس گزارش این نشریه، در سال پیش رو مسافران باید انتظار داشته باشند که از داده های بیومتریک آنها بیشتر استفاده شود. از جمله این داده ها می توان به تشخیص هویت از روی چهره و سایر مشخصات ظاهری هنگام سوار شدن به هواپیما، گذشتن از گمرک و تحویل بار اشاره کرد.

در این میان، شرکت هواپیمایی دلتاایرلاینز با گشایش نخستین ترمینال بیومتریک در آتلانتا، طلایه دار این حرکت در سال جاری بوده است؛ اما سایرین از جمله شرکت هواپیمایی بلوجت و لوفتانزا، فرآیند بیومتریک هنگام سوار شدن به هواپیما را در بوستون، دیترویت و لس آنجلس به طور آزمایشی به اجرا گذاشته اند. شرکت هواپیمایی دلتا نیز تکنولوژی چهره نگاری را در فرآیند تحویل خودکار بار در مینه سوتا به اجرا گذاشته است. در شرایطی که این فرآیند به طور روزافزون در حال گسترش است، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی نیز همزمان رو به فزونی است. 

تفکیک تخصصی پروازها
از سوی دیگر، Conde Nast Traveler پیش بینی کرده که در سال پیش رو مسافران بیش از هر زمان دیگری گزینه برای انتخاب پیش رو خواهند داشت؛ کلاس اکونومی پایه، اکونومی استاندارد، اکونومی پرمیوم، کلاس بیزینس و فرست کلاس. همه اینها کمک خواهند کرد تجربه پرواز در سال ۲۰۱۹ به فراخور شرایط هر مسافر تخصصی تر شود.

پیش بینی می شود مسافران کلاس پرمیوم روی خوش سکه این موضوع را تجربه کنند؛ چون شرکت های حمل و نقل هوایی سرمایه گذاری سنگینی در به روزرسانی فضاهای استراحت مسافران در ترمینال های پرمسافر انجام داده اند و تجملات بیشتری به کابین های جلویی هواپیماهای خود افزوده اند.

از جمله این هواپیماها می توان به نام هایی همچون هواپیمای پولاریس شرکت یونایتد، هواپیمای مینت از شرکت بلوجت، و هواپیمای وان سوئیتس از شرکت دلتا اشاره کرد. گفته می شود شرکت های هواپیمایی در حال مناسب سازی و سازماندهی قیمت ها و تجربیات خود برپایه وفاداری و تداوم سفر هستند. کارشناسان می گویند آن دوران که افراد برای یک تجربه ثابت هزینه های متفاوت پرداخت می کردند، به سر رسیده است.

حالا شرکت هواپیمایی اسپریت ایرلاین پیشگام در عرصه «قیمت گذاری پویا» برای هزینه بار شده است. به ساده ترین بیان می توان گفت این به آن معناست که مشتریان در ساعت های پرطرفدارتر روز برای پرواز (همچون صبح دوشنبه یا بعدازظهر جمعه)، یا در فصل های خاص (مثل زمستان ها که مسافران تمایل به برداشتن بار سنگین تر دارند) یا برای پروازهای طولانی تر، مجبور خواهند شد هزینه بیشتری برای بار خود بپردازند.

در واقع تعداد متغیرهایی که بر مشخصات پرواز مسافران و بلیت آنها تاثیر می گذارد، بسیار بیشتر شده است. پیش بینی می شود این روند در سال پیش رو بیشتر شود و شرکت های بیشتری آن را امتحان کنند؛ چراکه پول زیادی در آن است. در شرایطی که بسیاری از شرکت های حمل و نقل ارزان همچون اسپریت برای مشتریانی که سابقه خرید بلیت چندانی ندارند تخفیف چندانی قائل نمی شوند، همان شرکت ها در حال اجرایی کردن این روش ها هستند تا هزینه بار را افزایش دهند و نام آن را «مناسب سازی» نهاده اند. این روند اضافه شدن هزینه ها در سال ۲۰۱۹ تداوم خواهد داشت تا شرکت های هواپیمایی بتوانند پیشنهادهای ویژه خود را به مشتریان بر اساس سابقه مسافرت هایشان ارائه کنند. 

بلیت ها گران می شوند
سوخت، هزینه زیادی را به شرکت های هواپیمایی تحمیل می کند. این موضوع در نهایت بر پرداختی مصرف کنندگان برای رسیدن به هر مقصد تاثیرگذار خواهد بود. شرکت های هواپیمایی در سال های اخیر از قیمت های ارزان سوخت سود بردند؛ قیمت هایی که در اوایل سال ۲۰۱۶ به کف رسیده و همین موضوع باعث شده بود شرکت ها بتوانند قیمت های رقابتی تری ارائه کنند.

همه این اوضاع اما در تابستان امسال تغییر کرد؛ چون قیمت نفت خام به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۴ تاکنون رسید و کارشناسان مقدمه چینی برای مصرف کنندگان در مورد افزایش قیمت ها را در سال پیش رو آغاز کردند. همه اینها اما در شرایطی بود که قیمت نفت در پاییز امسال دوباره افت کرد. این موضوع موجب نوسانات قیمت ها شد و پیش بینی برای قیمت بلیت را با ابهاماتی روبه رو کرد. برای اطلاع از قیمت ها در سال پیش رو تنها راه درست مطلع شدن از تازه ترین اخبار است.

افزایش پروازهای بدون توقف طولانی
در پاییز امسال راه اندازی طولانی ترین پرواز بدون توقف جهان که توسط سنگاپور ایرلاین انجام شد، سروصدای زیادی برپا کرد. این پرواز ۵/ ۱۸ ساعته بین سنگاپور و شهر نیوآرک واقع در نیوجرسی به راه افتاد. حالا اما رقابت در این زمینه تنگاتنگ شده است. تولید هواپیماهایی که مصرف سوخت آنها بهینه تر است، این امکان را فراهم کرده است که چند شرکت هواپیمایی پروازهای فوق طولانی خود را آغاز کنند.

به پروازهایی که تنها در یک مسیر خود بیش از ۸ هزار مایل مسافت را می پیمایند، اصطلاحا پروازهای فوق طولانی گفته می شود. طی چند سال اخیر، شرکت یونایتد، پرواز ۵/ ۱۷ ساعتی خود از هوستون به سیدنی را راه اندازی کرد. شرکت هواپیمایی کانتاس ایرویز پرواز ۱۷ ساعته خود از پرث به لندن را راه انداخت و کاثای پاسیفیک ایرویز یک پرواز ۱۷ ساعته بدون توقف را از هنگ کنگ به واشنگتن دی سی افتتاح کرد.

در سال ۲۰۱۹ شرکت یونایتد قصد دارد یک پرواز بدون توقف را از سانفرانسیسکو به دهلی راه اندازی کند و سنگاپور ایرلاینز بدون توقف از شهر زادگاهش به سیاتل پرواز خواهد کرد. کارشناسان بر این باورند که عطشی برای این گونه پروازها وجود داشت و به همین دلیل بازاریابی و تبلیغات زیادی برای آنها انجام شد. در حال حاضر ۱۹ مورد از پروازهای فوق طولانی در سراسر جهان مشغول ارائه خدمات هستند. این تعداد سه برابر تعداد این گونه پروازها در یک دهه گذشته است.

نکته ای که در مورد این گونه پروازها وجود دارد این است که یک هواپیما برای پرواز ۱۵ تا ۱۶ ساعته خود حدود ۴۰ درصد از سوخت خود را فقط صرف حمل وزن آن می کند. کارشناسان بر این باورند که برای توجیه اقتصادی چنین پروازهایی بیشتر به مسافران کلاس پرمیوم نیاز است تا برای پوشش هزینه های سوخت، پول بیشتری بدهند. به همین دلیل است که سنگاپور ایرلاینز در پرواز فوق طولانی خود فقط کلاس پرمیوم و بیزینس ارائه کرده است؛ اقدامی که شرکت هواپیمایی کانتاس هم اکنون اجرایی کردن آن را در دست بررسی دارد.

پنجره
ارسال نظر
گردشگری به روایت تصویر
نگاه دوم
یادداشت
مناطق آزاد
داغ
پربازدیدها
آخرین اخبار