gardeshban.ir

به محض اینکه چشمتان به رودخانه بیفتد و راسته‌ی خانه‌های زیبا که عکسشان در آب نمایان شده را ببینید، خواهید فهمید که گردش در «اشتاین ام راین» (Stein am Rhein) بهترین انتخاب برای سفری یک روزه به اطراف زوریخ است. 

این دهکده‌ی ماهیگیری کوچک در انتهای پایینی «دریاچه‌ی کنستانس» (Lake Constance) جایی که به رود راین تبدیل می‌شود، قرار دارد. توسعه‌ی اشتاین ام راین توسط امپراطور هنری دوم از قرن یازدهم با انتقال «صومعه‌‌ی بندیکتی سن جرج» (Benedictine St. George’s Abbey) به آن آغاز شد. هنری دوم که این کار را به دلیل موقعیت استراتژیک این نقطه انجام داد، مجوزهای فراوانی هم به صومعه اعطا کرد و از آن پس تجارت با سرعت بالایی در اشتاین ام راین گسترده شد و شهر به یک مرکز بازرگانی موفق تبدیل گشت. وقتی به سردرهای نقاشی‌شده و پنجره‌های برجسته‌ی تزئین‌شده نگاه می‌کنید، ثروت، فرهنگ و ذائقه‌ی این دهکده‌ی کوچک که توسعه پیدا کرده را تشخیص خواهید داد.

اشتاین ام راین حدود سه هزار نفر ساکن دارد و شاید بهتر باشد آن را دهکده‌ای کوچک دانست. شمار زیادی از ساختمان‌های قرون وسطایی را به طور متمرکز در این ناحیه خواهید یافت که به خوبی محافظت شده‌اند. جواهر این تاج تحسین برانگیز را باید «راتائوسپلاتز» (Rathausplatz) دانست. این میدان در «تالار شهر» (City Hall) واقع شده و دور تا دور آن خانه‌های قدیمی با سردرهایی جذاب و نقاشی شده قرار گرفته‌اند. هر خانه معماری متفاوتی دارد و موضوع و ترکیب رنگ نقاشی‌های دیواری آن متنوع هستند که هارمونی همه‌ی آن‌ها در کنار هم فوق‌العاده به نظر می‌رسد.

«ویسر ادلر» (Weisser Adler) قدیمی‌ترین نقاشی دیواری از دوره‌ی رنسانس در سوئیس است که اولین تاریخ ذکر شده برای آن به سال ۱۴۱۸ میلادی برمی‌گردد؛ اما گفتنی است حدود سال ۱۵۲۰ توسط «توماس اشمید» (Thomas Schmid) نقاشی شد. تصویر معروف «زبان راستی» (Bocca della Verità) نماد صداقت، قدرت و وحدت و صحنه‌هایی از کتاب «دکامرون» (Decamerone) اثر «بوکاچیو» (Boccaccio)، نویسنده‌ی ایتالیایی، در این نقاشی دیده می‌شوند.

«سونه» (Sonne) بنایی است که گفته می‌شود قدمت آن به سال ۱۴۴۸ برمی‌گردد و قاب‌بندی‌های چوبی آن متعلق به سال ۱۶۵۹ میلادی هستند. این بنا در اصل یک منزل مسکونی بود که از سال ۱۵۱۲ به عنوان مهمانخانه و رستوران هم مورد استفاده قرار می‌گرفت. پنجره‌ی بیرون آمده‌ی عظیم بدون پایه، نمای آن را چندین برابر کرده و نقاشی آن به حدود سال ۱۹۰۰ برمی‌گردد. «سی اشمیت» (C. Schmidt) در این نقاشی داستان معروف رویارویی اسکندر کبیر با دیوژن، فیلسوف یونانی را شرح داده که وقتی اسکندر به دیوژن گفت که «هرچه می‌خواهی از من بخواه»، دیوژن با لحن تحقیرآمیزی از اسکندر خواست که اندکی کنار برود و جلوی نور خورشید را نگیرد. ساختمان هم به اقتباس از همین جمله‌ی «جلوی نور خورشید من را نگیر» نامگذاری شده است.

قدمت بنای باشکوه «شوارتزس‌هورن» (Schwarzes horn) که در کنج قرار گرفته، به قرن پانزدهم 

بازمی‌گردد که دو طبقه‌ با قاب‌بندی‌های چوبی بر ساختمان سنگی سه طبقه بنا شده‌اند. خانه محل تولد «ژوان رودولف اشمیت» (Johann Rudolf Schmid) بارون شوارتزس‌هورن است و نقاشی روی دیوار که در سال ۱۹۱۴ صورت گرفته، ورود بارون به اشتاین ام راین در سال ۱۶۶۴ را به تصویر می‌کشد. در قدیمی‌ترین خانه‌ی شهر به نام «کریپن‌ولت» (Krippenwelt) که از سال ۱۳۰۲ برجای مانده، موزه‌ی «دنیای ملیت» (Nativity World) برپا است که از سیصد الی پانصد محل بومی مختلف در دنیا آثاری را به نماش می‌گذارد. همچنین اغذیه فروشیِ موزه غذاهای روزانه و منوهای فصلی جذابی دارد و فروشگاه موزه و نمایشگاه‌هایی که هنرمندان سوئیس و دیگر کشورها در آن برپا می‌کنند از دیگر جاذبه‌های کریپن‌ولت محسوب می‌شوند.

زیبایی اشتاین ام راین در راتائوسپلاتز خلاصه نمی‌شود. در کوچه‌های پر پیچ و خم آن دیدنی‌های بسیاری وجود دارد. در این مکان‌ها ابعاد بزرگ با ظرافت و زیبایی جایگزین می‌شوند. سردرها با الوارهای چوب تزئین شده‌اند، کافه‌ها و رستوران‌ها در فضای باز از بازدیدکنندگان پذیرایی می‌کنند و طاق‌هایی را می‌بینید که روزگاری ورودی شهر بودند. طاق «زیتورم» (Zeitturm) در سال ۱۳۶۷ ساخته شد و همانند دروازه‌های دیگر شهرهای قدیمی در واقع دیوار بیرونی قلعه است و درهای آن در سال ۱۵۲۰ نصب شدند. این در از شاهراه مهم به «هیگو» (Hegau) محافظت می‌کرد. در سال ۱۹۴۵ طاق در بمب‌گذاری آسیب دید و سپس به شکل اولیه بازسازی شد. قلعه‌ی «هوهنکلینگن» (Hohenklingen) بر روی تپه‌ای خودنمایی می‌کند که بخشی از آن یک تاکستان دارد و چشم‌انداز کاملی به شهر و رود راین را به شما ارائه می‌دهد.

صومعه‌ی سن جرج از بهترین نمونه‌های باقیمانده در سوئیس است. صومعه از بنایی محصور تشکیل شده که در آن یک خانه‌ی مجزا، سالن ناهارخوری زمستانه و تابستانه، خوابگاه، ایوان، اتاق راهب بزرگ، سالن ضیافت و نمازخانه را می‌بینید. ایوان گوتیک و تالار ضیافت که آخرین راهب سن جرج به نام «دیوید ون وینکلشیم» (David von Winkelshei) آن‌ها را بنا کرد، از اهمیت خاصی برخوردار هستند. مهم‌ترین نقاشی‌ آبرنگی‌ باقیمانده از نواحی شمالی آلپ که به قرن شانزدهم برمی‌گردد را در اینجا تماشا خواهید کرد.

مکان جغرافیایی اشتاین ام راین آن را برای گشت و گذار بسیار فریبنده ساخته است. می‌توانید در حاشیه‌ی رودخانه پیاده‌روی کنید و به صدای آرامش‌بخش آب گوش دهید و مرغابی‌ها و قوهای شناور را تماشا کنید یا با کالسکه‌های اسب‌ خرامان در این شهر قرون وسطایی گردش کنید. چندین نوع سواری با برنامه‌های مختلف بدین منظور وجود دارند. پس هر زمان به قسمت‌های جنوبی آلمان یا شمال شرقی سوئیس سفر کردید، بازدید از اشتاین ام راین را از یاد نبرید.