gardeshban.ir

همه‌ی ما از سنین کودکی در مورد برج کج پیزا شنیده‌ایم. این برج زمانی یکی از مشهورترین برج‌های دنیا بود؛ برجی که درست در کنار کلیسای جامع قرار دارد. این بنا در سال ۱۱۷۳ پایه‌گذاری شد زمانی که ایتالیا قدرتمندترین کشور دریایی بود. قبل از اینکه ساخت طبقه‌ی سوم کامل شود، برج از سمت جنوبی شروع به فرورفتن کرده بود. وقتی تدابیری مثل افزایش وزن بخش شمالی بنا و افزایش ارتفاع دیوارهای جنوبی نتیجه نداد، عملیات ساخت بنا متوقف شد. تقریبا بعد از ۱۰۰ سال دوباره ساخت بنا از سر گرفته شد.

تا سال ۱۹۹۰، گردشگران از ۲۹۴ پله‌ی پلکان مارپیج برج بالا می‌رفتند و به سکوی بالای بنا می‌رسیدند ولی درجه شیب بنا سالی یک‌ میلی‌متر بیشتر می‌شد و محاسبات نشان داده بود که بنا تا سال ۲۰۰۰ فرو می‌ریزد. در این زمان علاوه بر افزایش شیب، حرکت چرخشی به دور محور بنا نیز تشخیص داده شد و به همین دلیل برج در سال ۱۹۹۰ بسته شد تا پروژه‌هایی برای بازسازی و مرمت برج انجام شود. وقتی برج در سال ۲۰۰۱ بازگشایی شد، درجه شیب بنا از ۵/۵ درجه به ۳/۹۹ درجه کاهش یافته بود. علاوه بر کج بودن بنا، کمی انحراف هم در ساخت آن دیده می‌شود که نتیجه‌ی تلاش معماران برای صاف کردن بنا بوده است.

کلیسای جامع سانتا ماریا (Cathedral of Santa Maria)

یکی از بهترین نمونه‌های معماری پیزایی، کلیسای جامع سانتا ماریا است؛ بنایی دارای پنج جناح به سبک بازیلیکاهای رمانسک که از مرمر و توس معمار پیزایی، Buscheto طراحی شده است. ساخت‌وساز این کلیسا در سال ۱۰۶۳ آغاز شد ولی تا سال ۱۱۱۸ به پایان نرسید. در انتهای این قرن، بخش جدیدی به سمت غربی بنا اضافه شد. نمای طاقدار بنا به زیبایی تمام تزیین و طراحی شده است و نمای جذاب بنا، یکی از مهم‌ترین بخش‌های آن است که مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرد. بر فراز فضای داخلی این بنا، یک گنبد بزرگ بیضی‌شکل قرار دارد و موازییک‌های قرن سیزدهمی و چهاردهمی آن صحنه‌هایی از زندگی مسیح را به تصویر می‌کشد. درب‌های برنزی و نقاشی‌های دیواری کلیسا، از دیگر عوامل جذابیت آن است.

تعمیدگاه (Baptistery)

در بخش غربی کلیسای جامع، بنای تبعیدگاه قرار گرفته که ساخت آن در سال ۱۱۵۳، آغاز شد. این تعمیدگاه تقریبا صد سال بعد از کلیسا ساخته شده است و طراحی مشابه کلیسا دارد و یک متریال یکسان برای آنها استفاده شده است. البته از آنجایی که ساخت و ساز این مجموعه، بیش از دو قرن طول کشیده، تغییر سبک معاری از رمانسک به گوتیک را می‌توان بین بخش‌های مختلف بنا دید. در سال ۱۲۶۰، نیکولا پیزانو، مسئولین این پروژه را برعهده گرفت که بعدها توسط پسرش دنبال شد.

گنبد مخروطی این بنا روی ۴ پایه و ۸ ستون قرار گرفته است. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های تعمیدگاه، منبر مرمرین آن است که شاهکاری از نیکولا پیزانو و ساخته‌ی سال ۱۲۶۰ است. این اثر دیدنی، یکی از بهترین نمونه‌های سنگ‌تراشی رمانسک است. این منبر خطابه با نقش‌برجسته‌هایی از داستان‌های کتاب مقدس تزیین شده که ارزش هنری فوق‌العاده‌ای دارد. تندیس‌های متعددی که حاصل تلاش شاگردان پیزانو بوده، بخش‌های مختلف تعمیدگاه را زینت داده است.

موزه‌ی ملی (Museo Nazionale)

شهر پیزا، به غیر از جاذبه‌های مشهوری که دارد، چند جاذبه‌ی کمترشناخته شده نیز دارد که احتمالا در مورد آنها نشنیده‌اید و زمانی که به این شهر سفر می کنید، در بروشورهای اطلاع رسانی و در پوسترهای گردشگری آنها را خواهید. این جاذبه‌های گرچه شهرت نداردند ولی توجه گردشگران را جلب می‌کنند. صومعه‌ی قدیمی سن متیو، امروزه میزبان موزه‌ی ملی پیزا است. در این موزه آثار مجسمه‌سازی و نقاشی از هنرمندان منطقه از قرن دوازدهم تا پانزدهم نگهدار می‌شود. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های موزه که بازدید از آن را نباید از دست بدهید، تندیس‌هایی از کلیساهای سراسر پیزا است که از کلیساها به موزه منتقل شده تا آنها را از شرایط نامساعد آب‌وهوایی و آسیب‌های محیطی در امان نگه دارد و این تندیس‌ها با تندیس‌های کپی شده جایگزین شده‌اند. مثلا تندیس‌های اصلی ساخته شده به دست جیووانی پیزانو که برای تعمیدگاه ساخته شده بود، در موزه نگهداری می‌شوند. نقاشی‌های ارزشمندی از هنرمندان قرن دوازدهم و سیزدهم و انواع آثار و اشیای مذهبی در این موزه نگهداری می‌شود. نمونه‌های عالی و بی‌نظیری از کتاب‌های خطی و کتاب‌های مصور قدیمی بخش دیگری از این موزه را تشکیل می‌دهد.

کلیسا سانتا ماریا دلا اسپینا (Santa Maria della Spina)

کلیسای سانتا ماریا دلا اسپینا، در کرانه‌ی سمت چپ رود آرنو قرار دارد و یکی از شناخته‌شده‌ترین و زیباترین کلیساهای کوچک پیزا است. این کلیسا در طی تاریخ، یک بار تخریب و مجددا بازسازی شده است. این کلیسای گوتیک، به زیبایی تمام مزین شده و یکی از دیدنی‌ترین کلیساهای شهر است. وجه جنوبی کلیسا، طاق‌هایی دارد که به درب‌های ورودی و پنجره‌ها منتهی می‌شود. تندیس‌های زیادی مزین‌کننده‌ی این کلیسا بوده که البته با نمونه‌های کپی شده جایگزین شده‌اند و نمونه‌های اصلی در موزه‌ی ملی پیزا نگهداری می‌شوند.

کاخ Palazzo dei Cavalieri

کاخ Cavalieri در میدانی به همین نام قرار دارد. این کاخ در ابتدا Palazzo degli Anziani نام داشت. در سال ۱۵۶۲، معماری به نام جیورجیو واساری عملیات بازسازی و بزرگتر کردن کاخ را آغاز کرد و کاخ باشکوه Cavalieri را ساخت و آن را از روی دوره‌های آموزش شوالیه‌ها یعنی cavalieri نام‌گذاری کرد. یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های این بنا، نمای مزین و باشکوه آن است. دو پلکان بزرگ و بامی وسیع دارد. این کاخ از سال ۱۸۱۰ میزبان کالج Scuola Normale Superiore بود؛ کالجی برای تحصیلات عالیه که توسط ناپلئون پایه‌گذاری شد. در جلوی بنا، تندیسی از Cosimo I قرار دارد و کار یک مجسمه‌ساز مشهور است. در بخش شمالی میدان کاخ دیگری قرار دارد که در سال ۱۶۰۷ ساخته شده است.

کلیسای Romanica di San Piero a Grado

کلیسای Romanica di San Piero a Grado در جاده‌ای منتهی به تفرجگاه ساحلی پیزا و دور از مرکز شهر قرار دارد. این کلیسای قرن دهمی در بندر قدیمی پیزا واقع شده است؛ جایی که سنت پیتر در سال ۴۴ میلادی پا به زمین ایتالیا گذاشت. این مکان در حال حاضر کاملا با خشکی احاطه شده ولی ۲ هزار سال پیش، مدیترانه تا اینجا ادامه داشت. این کلیسا بیش از دو قرن پیش ساخته شده و بعد از آن تغییراتی کرده است. فضای داخلی آن پر از دیوارنگاره‌های دیدنی است که رنگ آنها هنوز درخشنده و زنده است. در پشت کلیسا، عملیات حفاری انجام شده و آثاری از یک کلیسای قدیمی و یک بنای رومی پیدا شده است.

موزه‌ی Palazzo Blu

موزه‌ی Palazzo Blu میزبان نمایشگاه‌های دائمی و مجموعه‌های ارزشمندی از نقاشی‌ها و سایر آثار هنری هنرمندان ایتالیایی از قرن شانزدهم تا قرن بیستم میلادی است. به علاوه، در این مجموعه‌ها، وسایل قدیمی و سکه‌های تاریخی نیز نگهداری می‌شود. به غیر از نمایشگاه‌های هنری و تاریخی، مجموعه‌های دیگری با موضوعات متنوع از علم تا سینما در این موزه برپا شده است. حتی آثاری از هنرمندان مدرن بومی نیز در این مجموعه به نماش درآمده است.

کلیسای سانتو استفانو (Santo Stefano dei Cavalieri)

کلیسای سانتو استفانو، درست مثل کاخ‌های اطراف میدان Cavalieri توسط معماری به نام واساری طراحی شده است. این کلیسا در ابتدا در سال‌های ۱۵۶۵ تا ۱۵۶۹ ساخته شد و نمای مرمرین آن بین سال‌های ۱۵۹۴ تا ۱۶۰۶ اضافه شد. این نمای مرمرین را Giovanni de' Médici طراحی کرده است. دو بخش از بنا در اصل مکانی برای تعویض لباس شوالیه‌ها بوده که برای مراسم، لباس مخصوص خود را می‌پوشیدند. این اتاق‌ها بعدا به تالارهای کلیسا اضافه شدند و با درهای چوبی به هم ارتباط دارند. فضای داخلی کلیسا با دیوارنگاره‌هایی از سنت استفان مزن شده که وظیفه داشت از شهر در برابر هجوم دشمن دفاع کند. غنائم به دست آمده و پرچم‌های دشمنان شکست داده شده در بخشی از کلیسا نگه داشته می‌شود. حتما از محراب کلیسا که در سال ۱۷۰۹ ساخته شده دیدن کنید. یک ارگ باروک و تاج پاپ استفان اول از دیگر اشیای ارزشمندی است که در این کلیسا خواهید دید.

کمپو سانتو (Campo Santo)

طبق افسانه‌های محلی، اسقف اعظم Ubaldo dei Lanfranchi بعد از بازگشت از جنگ صلیبی چهارم، چندین کشتی پر از خاک Golgotha آورد تا اهالی پیزا در این خاک مقدس یه خاک سپرده شوند. ساخت زمین مقدس کمپوسانتو، برای نگهداری این خاک در سال ۱۲۷۸ آغاز شد. یک ایوان مستطیل شکل با طاق‌های زیبای گوتیک ساخته شد که رو به محوطه باز می‌شد. در این ایوان، نجیب زادگان پیزا دفن شده‌اند. دیوارها آن با نقاشی‌های قرن سیزدهمی و چهرادهمی مزین شده است اما متاسفانه بر اثر آتش‌سوزی در سال ۱۹۴۴، بسیاری از این دیوارنگاره‌ها آسیب دید و از بین رفت.

موزه‌ی کلیسای جامع یا موزه‌ی اپرای دومو (Museo dell'Opera del Duomo)

یکی از بهترین موزه‌های منطقه‌ی توسکانی، موزه‌ی اپرای دومو است که البته کم‌بازدیدترین موزه در این منطقه است. ولی مجموعه‌های جالب و ارزشمندی در آن نگهداری می‌شود که مطمئنا ارزش وقت گذاشتن دارد و البته یک دیگر از ویژگی‌های خاص این موزه، چشم‌انداز فوق‌العاده‌ای است که از برج کج پیزا به نمایش می‌گذارد. از پنجره‌ی بزرگ طبقه‌ی دوم می‌توانید برج کج پیزا را تماشا کنید.

در این موزه آثاری ارزشمند نگهداری می‌شود که از میان آنها می‌توان به ظروف و اشیای نقره‌ای قدیمی، گلدوزی‌های سنتی، تندیس‌ها و نقاشی‌های مختلف اشاره کرد. بسیاری از این تندیس‌ها و آثار هنری برای تزیین بخش‌های مختلف بنای این مجموعه و سایر ساختمان‌های قدیمی مورد استفاده قرار می‌گرفتند ولی برای حفاظت از آنها در برابر آلودگی‌های محیطی و جلوگیری از تخریب، در این موزه نگهداری می‌شوند. در حال حاضر این آثار ارزشمند به بهترین شکل نگهداری می‌شوند و انگار همین دیروز ساخته شده‌اند نه قرن‌ها پیش.

قدمت مجموعه‌هایی که در این موزه نگهداری می‌شود به شش قرن قبل برمی‌گردد. حتی خاتم‌کاری‌های اسلامی نیز در بخشی از موزه به نمایش درآمده که نشان می‌دهد نیروی دریایی پیزا تا خارومیانه پیشرفت کرده است. تمام آثار این موزه توضیحاتی به زبان انگلیسی دارند. موزه در میدانی به نام میدان Miracoli قرار دارد.

رژیم غذایی

آشپزی در پیزا، ترکیبی از غذاهای دریایی و غیردریایی است. در رستوران‌های پیزا، به خاطر تنوع غذاها، برای انتخاب یک غذا دچار سردرگمی خواهید شد. آشپزی سنتی پیزا، تحت تاثیر موقعیت جغرافیایی این شهر قرار دارد و در آن از انواع مواد غذایی استفاده می‌شود که شامل انواع غذاهای دریایی است. این دستورهای سنتی تغییرات کمی در طول زمان داشته‌اند. غذاهای این منطقه معمولا با ساده‌ترین مواد تهیه می‌شوند و در عین سادگی، بسیار لذیذ هستند.

تنوع غذاهای پیزا، بسیار قابل توجه است و نشانی از تنوع محیط اطراف این شهر است. از دریا تا مزارع، از چشم‌اندازهای مرتفع تا باغ‌های انگور و زیتون، مواد غذایی متنوعی برای تهیه‌ی غذاهای این شهر مورد استفاده قرار می‌گیرد که یکی از عوامل تنوع غذاها در این شهر است.

بسیاری از رستوران‌ها در مناطق قدیمی شهر، غذاهای سنتی پیزا را سرو می‌کنند و این غذاها با بهترین و تازه‌ترین مواد غذایی محلی تهیه می‌شوند. از انواع غذاهای دریایی گرفته تا گوشت گاو و گوسفند و حتی گوشت شکار برای تهیه‌ی غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از غذاهای سنتی این شهر، نوعی سوپ ساده به نام  Sullo Scio است که با سیر سرخ شده، رزماری و سیب زمینی آب‌پز تهیه می‌شود. سپس به آن نوعی نودل اضافه می‌کنند و با پنیر پارمزان سرو می‌شود. قارچ یکی از مواد غذایی مهم و پرمصرف در آشپزی این شهر است. آن را در انواع سالاد و انواع سس پاستا استفاده می‌کنند.