قبایل عجیبی که به تازگی کشف شده اند/عکس

صفحه نخست / عمومی

قبایل عجیبی که به تازگی کشف شده اند/عکس

از جنگل‌ها گرفته تا جزایر گرمسیری، اینجا قبیله‌هایی وجود دارند که سنت‌هایشان باعث تحریک حس کنجکاوی شما خواهند شد.

کد خبر: ۱۲۱۲۶

تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸-1398 January 26

آن‌ها در عمیق‌ترین و تاریک‌ترین زوایای زمین، یا در دشت‌های وسیع و دورافتاده‌‌ای پنهان‌شده‌اند. افرادی که پوشش و آداب ‌و رسوم آن‌ها هنوز پابرجاست. در این مطلب قصد داریم به مناطقی سفر کنیم که خانه‌ی این قبایل است. قبایلی که افرادش لباس‌های سنتی می‌پوشند و یا از روش‌های شکار باستانی در موقعیت‌های خاص استفاده می‌کنند.

با آخرین خبر همراه باشید تا شش قبیله‌ی باورنکردنی بومی را ملاقات کنید و ببینید چه چیزی آن‌ها را منحصربه‌فرد می‌کند.

Huli Wigmen ، گینه‌ نو

محل استقرار: ارتفاعات Tari، پاپوآ گینه‌نو

این کلاه‌ها درواقع از موی خودشان ساخته‌شده است! مردان این گروه ۴۰،۰۰۰ نفری موهای کوتاه شده‌شان را یا به صورت کلاهی برای خودشان درست می‌کنند و یا آن را به دیگران می‌فروشند. آن‌ها با ترکیبی از رنگ زرد، یک تبر چنگال‌دار، یک پیش‌بند برگی و کمربندی از گیسوان آویزان برای ترساندن قبایل رقیب آماده می‌شوند. رقص سنتی آن‌ها، رقص پرندگان بهشت نام دارد.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: با ترکیب سنت و مدرنیته حالا بسیاری از آن‌ها لباس‌هایی در سبک غربی می‌پوشند و از صنعت توریسم به‌عنوان راهی برای زنده نگه‌داشتن سنت‌هایشان استقبال می‌کنند.

Dogon، غرب آفریقا

محل استقرار: مالی، غرب آفریقا

به طور سنتی رسم است که مردان با استفاده از طناب‌هایی که از پوست بائوباب‌ها ساخته‌شده‌اند، از صخره‌های مهیب Bandiagara بالا می‌روند تا فضله‌ی پرندگان را جمع‌آوری کنند که به‌عنوان کود شیمیایی به کلکسیونرهای غربی فروخته می‌شوند. بیش از ۴۰۰،۰۰۰ نفر در حدود ۷۰۰ روستای کوچک به‌طور مخاطره‌آمیزی در امتداد مسیر ۲۰۰ کیلومتری این سرازیری به این کار مشغول هستند.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: قبیله با دلارهای گردشگران شکوفا شده، اما ناآرامی‌های اخیر باعث کاهش بازدیدکنندگان شده و از طرفی کشت محصولات کشاورزی نیز کمتر شده که همین موضوع، زندگی را برای اهالی این منطقه سخت‌تر کرده است..

Nenet، سیبری

محل استقرار: شبه‌جزیره یامال (سیبری)

این گروه از حدود 10.000 عشایر تشکیل شده است که ۳۰۰ هزار گوزن را در مسافتی بالغ بر 1.100 کیلومتر و در فرآیند مهاجرت در اطراف منطقه‌ای به وسعت یک و نیم برابر کشور فرانسه، در دماهای پایین تا منفی ۵۰ درجه سانتی‌گراد با خود حمل می‌کنند. زندگی آن‌ها تماما به این گوزن‌ها وابسته است و با وجود کشف ذخایر نفت و گاز در دهه‌ی ۱۹۷۰، آن‌ها به‌خوبی توانسته‌اند با جهان خارج ارتباط برقرار کنند.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: با بروز روند کاهش گروه‌های عشایری جهانی، آنها با تغییرات اجتماعی، سیاسی و طبیعی در اطرافشان سازگار خواهند شد.

مردان گل‌ و لای

محل استقرار: Goroka، گینه‌نو

این مردان پوشیده از گِل قصد ندارند در زیر نور خورشید آفتاب بگیرند بلکه به این دلیل که باور دارند به این طریق شبیه به ارواح می‌شوند و افراد قبایل دیگر را می‌ترسانند، خودشان را به این شکل و شمایل درآورده‌اند. این‌ها یکی از گروه‌های بسیار پراکنده در فلات مرتفع گینه نو هستند که برای بیش از یک هزاره در این محل زندگی می‌کنند و تنها 75 سال است که کشف شده‌اند.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: به‌عنوان یک جاذبه توریستی، این قبلیه پتانسیل این را دارد که به عنوان نماد ملی این منطقه هم شناخته شود.

گله Himba ، نامیبیا

محل استقرار: نامیبیا، آفریقا

اعضای قبیله‌ی Himba در سراسر شمال غربی نامیبیا و در جنوب آنگولا زندگی می‌کنند. آن‌ها در سازه‌های مختلفی زندگی می‌کنند که با گِل و کود ساخته‌شده‌اند. حقیقت عجیبی که در مورد این قبیله وجود دارد این است که آن‌ها همیشه یک آتش اجدادی را در ۲۴ ساعت شبانه‌روز به نشانه احترام به خدای خود روشن نگه می‌دارند. دام نشانه‌ای از ثروت قبیله قلمداد می‌شود و بز، بخش مهمی از رژیم غذایی آن‌ها را تشکیل می‌دهد.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: حدود ۲۰،۰۰۰ تا 30.000 عضو، این قبیله را ترک خواهند کرد و ادامه‌ی حیات این شیوه‌ی زندگی به دلیل رشد و توسعه‌ی منطقه تهدید خواهد شد. با این‌وجود، بسیاری از آن‌ها همچنان سبک زندگی سنتی خود را حفظ خواهند کرد.

شکارچیان عقاب طلایی قزاقستان

محل استقرار: استان بایان - Olgii، مغولستان

آن‌ها از عقاب‌ها برای شکار روباه‌ها، موش‌های خرمایی کوهی و گرگ‌ها استفاده می‌کنند. در این قبیله پسران از ۱۳ سالگی شروع به شکار می‌کنند و باید ثابت کنند که می‌توانند وزن یک عقاب طلایی را تحمل کنند. آن‌ها از قرن نوزدهم میلادی در اطراف کوه‌های آلتای در حرکت بوده‌اند و در حال حاضر حدود ۱۰۰،۰۰۰ نفر هستند، اما تنها حدود ۲۵۰ شکارچی عقاب در آنجا باقی‌مانده‌اند.

آنچه در آینده انتظار می‌رود: از آنجایی که کم‌کم از فعالیت‌های مردان جوان در امر شکار کاسته خواهد شد، زنان جای آن‌ها را خواهند گرفت و این وظیفه به گردن ایشان خواهد بود.