روستای کردشت یا کوردشت در تاریخ جنگهای ایران و روس بسیار مهم بود و در آن زمان عبور و مرور از رودخانه ارس از طریق این منطقه انجام میشد. وجود حصار و برجکهای دیده بانی از وضعیت فوق العاده و استراتژیک آن زمان حکایت میکند. اما ماجرای حمام کردشت چیست؟
در زمان سلطنت شاه عباس صفوی و به دستور او حمام کردشت احداث گردید. این بنا در دورهی صفویه حمام خانی بود و فقط پادشاهان حق استفاده از آن را داشتند. پس از دورهی صفویه و در ابتدای دورهی قاجاریه، این بنا به دستور آقا محمدخان قاجار دچار تغییراتی شد و از آن پس برای استفاده عموم قرار گرفت. اما چندین سال و به دلیل احمال در رسیدگی به این حمام، این بنا در معرض تخریب قرار گرفت و مردم دیگر از آن استفاده نکردند و این حمام به حمامی متروکه مبدل گشت.
حمام کردشت در بین باغ بزرگی ساخته شدهاست و به لحاظ آهک بریهای موجود بسیار مورد توجه است. در ابتدا با پله به هشتی اولی و بعد با هشت پله به سر بینه یا رختکن وارد میشوید. رختکن یا سربینه بصورت هشت ضلعی است که توسط هشت ستون هشت ضلعی دیگر سقف یا گنبد محل فوق نگهداری میشود. رختکن توسط راهرویی و هشت ضلعی دیگری به خزینه متصل است. دو توالت و یک حوضچهی آب هم در قسمت چپ مثلثی واقع شده است.
از دیگر ویژگی های ظاهری بنا که بسیار چشمگیر است، میتوان به سکوی رختکن، راهروهای هشت ضلعی منتهی به خزینه، حوضچههای مثلثی شکل آب، کفشکنهای قدیمی و نیز گرمخانهی چهارستونی آن اشاره کرد. روشنی حمام نیز از روزنههای سقف تامین میشود. این حمام درحال حاضر توسط میراث فرهنگی درحال مرمت است. این بنا در کنار هفت بنای دیگر یعنی عمارت، حمام کوچک، مسجد غریب، دیوان خانه، یخچال، قلعه عباس میرزا و ساخلو، مجموعهی تاریخی کردشت را تشکیل دادهاند که بازدید از آنها خالی از لطف نیست.