در جنوب غربی و غرب دشت کویر،کویر ریگ جن قرار دارد و از طرف شمال به جنوب سمنان و جنوب شرق گرمسار،از طرف غرب به پارک ملی کویر و تنگ ظلمات و نیز از قسمت شرقی به سمت محور ارتباطی جندق-معلمان و نهایتا از جنوب به شمال انارک و چوپانان کشیده شده است.
در میان این نواحی وسعت ریگ جن به 3800 کیلومتر مربع رسیده است.بنابه دلایلی از جمله وسعت زیاد این کویر مخوف و نداشتن چشمه یا چاه آب هیچ موقع مورد توجه و علاقه کاروان ها قرار نگرفته است و همین یک گزینه از آن یک مکان ترسناک ساخته است،زیرا ناشناخته های بسیاری را دارا است.
از جمله ویژگی های این ناحیه باتلاق های نمکی،تلماسه های فراوان،شنزارهای روان، پوشش گیاهی بسیار اندک (تنها در مناطق ریگزار) و نبود حیات آنچنانی در آن می باشد.وجود باتلاق های نمکی سفر به ریگ را بسیار سخت کرده است چرا که تاکنون شمار زیادی از جانداران را به کام مرگ کشانده و همین مورد باعث دست به دست شدن افسانه های بومی و محلی شده است.
به صورتیکه در حال حاضر به عنوان مثلث برمودای ایران از آن یاد می شود که البته به غیر از ترسناک بودنش شباهت دیگری به مثلث مذکور ندارد. ارواح شیطانی در باور مردم بومی بر این منطقه از کویر مرکزی سلطه دارند،پس هر شخصی که پا به آنجا بگذارد دیگر راه بازگشتی ندارد.
این منطقه کویری می باشد و در اطرافش باتلاق های نمکی و تپه های شنی فراوانی وجود دارد که در جنوب غربی و غرب دشت کویر، جنوب سمنان، جنوب شرق گرمسار، شرق پارک ملی کویر، شمال انارک و غرب جندق واقع است و حدودا وسعت آن به 3800 کیلومتر مربع می رسد. چنانچه اشاره شده است ناگفته نماند هیچ چاه آبی یا چشمه ای در این منطقه کویی وجود ندارد.
رودخانه شور (لات سمنان) در جنوب شرق دشت گرمسار قرار دارد که دشت گرمسار و ارتفاعات حاشیه آن حوضه آبریز آن بوده است و بعد از رد شدن از دامنه های شمالی ارتفاعات سیاه کوه و زهکش کردن دشت مذکور به شمال غربی کویر ریگ جن وصل می شود.به دلیل تبخیر سالانه و حضور تشکیلات سنگی شور و گنبدهای نمکی و بالا بودن سطح آب زیر زمینی در جنوب دشت،خاک های این منطقه عموماً شور است .
منطقه شمالی ریگ جن اراضی وسیع شوری را داراست که در امتداد جنوب به اندازه املاح آن اضافه می شود. این قسمت شامل اراضی پست باتلاقی و کفه های گلی-نمکی می باشد.
باید بدانید این منطقه از لحاظ روند ساختار و چنیه شناسی و رسوب شناسی شبیه به دیگر مناطق کویر مرکزی ایران می باشد. مواد آبرفتی و رسوباتی که ایجاد شده است به وسیله رودخانه های منتهی به ریگ جن که عمدتا از شمال غرب به سمت جنوب شرق امتداد دارند در جریان خرد شدگی و سائیدگی بصورت ذرات کوچک و بزرگ در داخل کویر باقی می ماند.
این نوع رسوب و مواد آبرفتی در تشکیل دشت های آبرفتی ریگ جن موثر بوده و رسوب گذاری کاملی از نظر تشکیلات رودخانه ای در دشت های ریگ جن بوجود آورده است .
بدین نحو که در موقع ورود رودخانه به دشت، بواسطه وسیع تر شدن ناگهانی بستر رودخانه سرعت آب نیز به مراتب کم شده و رسوبات داخل آب با آب روی زمین پخش شده است.
وقتی آب و مواد محتوی آب روی دشت پخش می شوند، اول مواد بزرگ و سنگین تر از دیگر ذرات در ابتدی محل ورود رودخانه به دشت در درون بستر رودخانه و در کف آنها باقی می ماند و سپس ذرات کوچک با توجه به سرعت آب و وزن آنها رسوب گذاری می شود .
همانطور که میدانید معنای کلمه جن مخفی و پوشیده است،جنیان به علت مخفی بودنشان از نظر عموم، به جن (نامرئی) معروف شده اند، چراکه از چشم انسان ها مخفی اند و دیده نمی شدند.پوشیدگی و پنهانی در معنی این کلمه در تمام مشتقات کلمه جن جاری است،به عنوان مثال به قلب و روح «جنا» می گویند به آن علت که پوشیده و مخفی است.
به بهشت «جنت» نام نهادند چراکه بر دیدگان ما مخفی است و سپر را «جنانه» می گویند چون شخص، موقع جنگ در پشت آن پنهان می شود. «جنین» به طفل در رحم نامیدند،زیرا طفل داخل رحم مادر پنهان و مخفی است و نیز «جن» را جن می نامند چون از دید چشم های ما مخفی است.
نبود منابع آب در گستره وسیع ریگ جن و وجود موانع طبیعی شامل تپه های ماسه ای مرتفع،باتلاق های نمک عواملی بودند که منجر شد این منطقه از دسترسی انسان خارج شده و دور نگه داشته شود.همین عوامل منجر شده این عرصه پهناور در طول تاریخ بر هر انسانی مخفی بماند و در نهایت اسم جن بر آن گذاشته شود.
داستان های فولکلور و افسانه های پر ابهام در مورد ریگ جن، عموماً از عجز حاشیه نشینان و یا مسافران نشات گرفته که در عبور از این خطه بوده است. گرمای خیلی زیاد در این منطقه با توجه به آن که در قرآن جنس جن از گرما و آتش است به احتمال زیاد در انتخاب این نام بی تأثیر نبوده است.
پوشیده بودن بخش های جنوبی این منقه از تپه های ماسه ای و بلند شدن صدایی که حرکت باد بر تپه ها ایجاد کرده مسلما از دلایل مؤثر و اصلی بر باور عمومی وجود قدرت و نیروهای متافیزیکی در این منطقه می باشد.خرد شدن سنگ ها و اختلاف بالای دمای شب و روز بر اثر این اختلاف مشهود که به «گریه سنگ» معروف است همچنین به همین عوامل متافیزیکی منسوب می شده است.
کویرهای رسی
کویرهای رسی در مناطق مرکزی و شرقی ریگ جن گسترده شده اند.غیر از صفحات رسی بر روی سطح این کویرها هیچ نوع پوشش دیگری قابل مشاهده نیست.این کویرها در نتیجه جمع شدن لایه های نازک از مواد ریز فصلی رشد یافته اند و بودن لایه های بزرگتر تر در این رسوبات نشان از طغیان های غیرعادی بر روی این صفحات است.
بعد از بوجود آمدن کویرهای رسی امکان دارد بر اثر تغییر شرایط هیدرولوژیکی، در نتیجه تغییر شرایط جوی، و یا تغییر شکل چاله، تغییر یابند. مثلا صفحات باد کرده بر روی آنها قابل مشاهده است.
کویر های متورم یا پف کرده در این نواحی به وضوح نمایان می باشند که در عمق صفر تا 16 سانتیمتری بالاخص 8 الی 16 سانتیمتری از سطح زمین دارای املاحی چون سولفات سدیوم می باشد.
نمک سولفات سدیوم در موارد مختلفی مورد مصرف قرار میگیرد از جمله تولید کاغذسازی،شیشه سازی، مواد شویندهوغیره... که با کنار زدن خاک سطحی، خاک مرغوب که شامل املاح زیادی است استخراج میشود.
کویرهای رسی خیس
کویرهای رسی خیس در شمال و شمال غربی ریگ جن گسترش پیدا کرده اند.این گروه دارای کویر های صفحات رسی و حوزه خیس می باشند.در حقیقت بهتر می توان گفت مواد مه این کویرها را تشکیل داده شبیه به کویرهای رسی است،اما یک تفاوت وجود دارد که سطح قسمتی از آن (حوزه خیس)، پایین تر از سطح آب زیرزمینی تابستانه است.
کویرهای رسی خیس از کویرهای رسی و در نتیجه بالا آمدن سطح آب زیرزمینی بوجود آمده اند.کویرهای چربه،در این مناطق که شامل املاحی چون کلرورکلسیوم (cacl2) که قابل استخراج هستند مشاهده می شود.کلرور کلسیم با خاصیت جذب کنندگی به عنوان جاذب رطوبت در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد.
کویرهای رسی همراه با نمکزار
در قسمت غربی ریگ جن و در حد فاصل کویرهای رسی خیس شمال ریگ جن و دیواره های ماسه ای پنچ گانه کویرهای رسی همراه با نمکزار گسترش پیدا کرده اند.سطح این کویرها پوشیده از صفحات رسی و نمکزار می باشد.به همراه نمکزار،کویرهای رسی عموما در آبخیزها و چاله واقع هستند که شامل سنگهای دوره میوسن و بدون شک تبخیری هستند.
بوجود آمدن این پوشش، بر روی عکسهای هوایی و در بررسی صحرایی نشان می دهد که در اواخر این سال ها نمک موجود در صفحات بلندتر که در گذشته به دلیل بالا بودن سطح آب زیرزمینی و یا طغیان هرز آبهای شور پدیدار شده بوده است شسته شده و به مناطق پس تر جنوبی تر منتقل می شود.
برای استخراج املاح نیترات پتاسیوم (شوره) شوره زار ها، مورد استفاده واقع می شوند.استفاده از نیترات پتاسیوم نیز به عنوان کود زراعی می باشد اما موارد مصرف مهم تر دارد و از آن در تهیه باروت ودیگر مواد محترقه بکار می رود.
منطقه ریگ جن بخشی از فلات مرکزی ایران محسوب می شود و دارای آب و هوای آن شبیه به سیر نقاط حاشیه این فلات است.قسمت مرکزی ایران از یک فلات وسیع ایجاد شده است که تحت احاطه کوههای مرتفعی می باشد که مانع نفوذ رطوبت دریاهی اطراف به این منطقه می شوند.قسمت عمده این بخش آب و هوای خشک و بیابانی را داراست که در آن میزان تبخیر بیش از تراوشات جوی است .
تابستان های بسیار گرم و خشکی در ریگ جن احساس می شود و تغییرات فصلی آب و هوا از جمله تابش آفتاب در ریگ جن بسیار فراوان است.
متاسفانه بدلیل اینکه در ریگ جن ایستگاه های زمینی هواشناسی وجود ندارد، تنها میتوان به آمار شهر های حاشیه این منطقه مراجعه کرد.که در شهر گرمسار در بهمن ماه 8/4 درجه سانتی گراد حداقل دما به ثبت رسیده و حداکثر دمای مطلق این شهر 43 درجه سانتی گراد در سال 79 مربوط به مرداد ماه میباشد.
با مشاهده آمار ثبت شده و با در نظر گرفتن تغییرات +5 درجه در ساعات روز و در شب میتوان پیش بینی کرد دما بین 1 تا +48 درجه سانتیگراد در بخش شمالی ریگ جن در حال تغییر باشد.این دما به جهت مجاورت تپه های ماسه ای دم ریگ در محل جنوبی ریگ، تیر ماه تا +50 درجه سانتیگراد ، افزایش یابد.
در آذر ماه با 71درصد حداکثر متوسط رطوبت و حداقل با 22 درصد رطوبت نسبی مربوط به خرداد ماه میباشد . براساس بررسی های 10 ساله ( از سال 65 تا 75) بطور متوسط 8 ماه سال میانگین درجه حرارت از 50 درصد رطوبت نسبی بالاتر بوده که نشان دهنده ی هوای به شدت خشک است که 4 ماه باقیمانده فصل سرما و بارندگی رطوبت نسبی هوا بر درجه حرارت غلبه کرده و هوا تا حدودی مرطوب میشود .
به دلیل اینکه در ریگ جن آب محدود به چند چشمه آب تلخ و شور در موقعیت های بسیار دور از هم واقع شده اند. در موقعیت شمال شرقی ریگ جن حبله رود در کنار ریگ جن در حرکت است که بزرگترین رودخانه به حساب می آید. جمع آب رود ( رودسر دره ) از دیگر رودهایی ست که در امتداد ریگ جن در جریان است که آب آن نیز غیر قابل مصرف و شور میباشد.
در ارتفاعات کوه گوگرد، موقعیت شمالی ریگ جن رودخانه ورگی سر چشمه می گیرد و مسیر آن از شمال غربی به جنوب شرقی میباشد. از ارتفاعات شمال شرقی گرمسار و منطقه لزوره رودخانه فصلی رامه یا تنگ چهار طالق آغاز شده و بعد از یکی شدن به خوشابرود از موقعیت شمال به جنوب به سمت آبادی ده نمک ادامه و وارد ریگ جن شده است.
از ارتفاعات زرومند، در قسمت جنوب شرقی ریگ جن رودخانه زرومند شکل گرفته و با دیواره دم ریگ در خطی موازی و در جهت شرقی-غربی به ریگ جن می ریزد.
با ترکیب خاک ( نمک و گچ ) و شرایط اقلیمی خشک میتوان به راحتی دانست که رشد گیاهان کند و بسیار مشکل خواهد بود. حتی در نقاط شمال و مرکز ریگ جن که شریط دشتی و باتلاقی دارد هم هیچ گونه زندگی نباتی دیده نمیشود.
فقط در مناطقی که پوشش ریگزار وجود دارد در پشت شیب های غربی درختچه های 1 ساله تاغ را میتوان به ندرت دید که اکثرا به دلیل سختی و خشکی محیط منطقه خشک شده اند. اما دگرگونی محیط را میتوان در منطقه دم ریگ و حاشیه ریگ جن مشاهده کرد.
گیاهانی از جمله:تاغ، گز و خار شت، سالسولا، اشنان، تنها گونه های هستند که توانایی رویش در این محیط را دارند که علاوه بر سازگاری با سختی اقلیم مناطق کویری و مقاوم بودن در برابر شوری و خشکی را دارا باشند.
در کنار کوه های سیاه کوه و نخجیر در منطقه شمال غربی و غربی ریگ جن بوته های روناس با ساقه های بلند و ضخامت زیاد دیده می شود که برای مصرف سوخت بکار می رود و کمی از آنها در رنگری مورد استفاده واقع می شود.
گندمیان، جو وحشی،نعناکوهی،باریجه، کاهوی وحشی و کلاه میرحسن از جمله پوشش گیاهی مناطق استپی حاشیه ریگ جن می باشد که علفی و 1 ساله هستند،کاروانکش،بوته های قیچ، و چوبک نیز از موارد دیگر هستند.
در زمینهای ماسه ای در منطقه دم ریگ پوشش گیاهی به صورتی است که درختچه های تاغ و بندرت اسکنبیل دیده می شود. هرچقدر به طرف غرب پیش برویم این پوشش خاص به انبوه می رسد.از جوامع گیاهی دیگری در ریگزارها میشود به نتر،نسی، دم گاوی و ... اشاره کرد.
به وسعت زیادی از ریگ جن بدون پوشش گیاهی و پراکندگی جانوری می باشد.باید بدانید از شرایط پوشش گیاهی و حیات وحش این منطقه هنوز هم که هنوز است اطلاعات و مشخصات کاملی در دسترس نمی باشد.
اما در حاشیه آن یعنی هموار سینه کوه در دهانه ی چاه گرگ و دهانه ی تنگ ظلمات وهمین طور دامنه های کافرکوه، وجود جبیر و گور ایرانی گزارش شده است.به علت تعدیل سختی کویر و بالا رفتن پوشش گیاهی در منطقه دم ریگ تنوع زیستی تیپیک مناطق کویری قابل مشاهده است.
این تنوع زیستی شامل روباه شنی،کاراکال،شاهین،گرگ،جرد، گربه شنی، خرگوش، پامسواکی، پایکا، انواع مار و عقرب، انواع آگاما و جکو،سارگپه بیابانی، عقاب طلایی، شغال و... است و نیز در زمان حکومت شاه عباس گله های آهو در این منطقه بوده است که به احتمال بالا به علت شکار بی رویه رو به انقراض گذاشته اند.
ریگ جن با چندین منطقه حفاظت شده از جمله منطقه شکار ممنوع ملاهادی، منطقه حفاظت شده عباس آباد نایین، منطقه شکار ممنوع اردستان، منطقه شکار ممنوع چوپانان و علی الخصوص پارک ملی کویر که یکی از زیستگاه های یوز آسیایی است در مجاورت است و میشود گفت که بسیاری از حیات وحش این مناطق در بخش هایی از ریگ جن نیز زیست می کنند.
پوشش جانوری و گیاهی آن در هر منطقه جغرافیایی از اهمیت بالایی برای پژوهشگران و همچنین از جنبه اثرات آن بر محیط زیست برای ساکنان آن برخوردار است.نواحی بزرگی از ریگ جن به دلیل گرمای شدید و شرایط بسیار دشوار کویری بدون هرگونه پوشش جانوری و گیاهی بشمار می رود.
ولی در منطقه دم ریگ به دلیل بالا بودن پوشش گیاهی و تعدیل سختی کویر تنوع زیستی معمول مناطق این چنینی قابل مشاهده است.گونه هایی مانند انواع مار و عقرب،سارگپه بیابانی، پایکا،خرگوش، کاراکال، گربه شنی،جرد، روباه شنی، پامسواکی، انواع آماگا و جکو، گرگ و شغال، شاهین، عقاب طلایی می باشد.
برای آن دسته از افرادی که علاقه مند به محیط زیست می باشند باید بگوییم این ریگزار در همسایگی چندین منطقه حفاظت شده می باشد ، از جمله این مناطق می توان به منطقه حفاظت شده عباس آباد نایین ، منطقه شکار ممنوع چوپانان ، منطقه شکار ممنوع ملا هادی ، منطقه شکار ممنوع ملا هادی پارک ملی کویر اشاره کرد که جزوه ی زیست گاههای یوز آسیایی همچنین محسوب می شود.
به علت اینکه این منطقه از اقلیم سخت کویری برخوردار است هیچگونه اثری از ساخت و ساز های بشری به چشم نمی خورد. آن چیزی که از تمدن و زندگی قابل دیده شدن است در حواشی ریگ جن واقع است. انارک ، بابا خالد ، جندق ، عیشین و علم حاج باقر از مناطق مسکونی و جز آبادیهای حاشیه ریگ جن بشمار می روند.
ماجرای کشف شدن ریگ جن بسیار جالب توجه همگان می باشد. این ماجرا حاکی از سفر سوئدی ها به ایران دارد. در عهد قجر ، در عصر نادری ، سوئدی ایران دوستی ، علاقه مند سفر کردن به ایران می شود و برای ورود به کشور و به خدمت ناصرالدین شاه رسیدند از کوههای دماوند شروع به حرکت میکند و ناصرالدین شاه نیز برای گردشگری او در ایران کمک شایانی می کند.
اسون هدینگ سوئدی نهست این گردشگری بود که در اوایل قرن 20 میلادی با تلاش هر چه تمام به عبور از ریگ جن پرداخت اما به دلیل این که این منطقه باتلاقی بود از سفر کردن به آنجا انصراف داد و تنها به عبور کردن از حواشی غربی و جنوبی ریگ جن برنامه ریزی کرد هدینگ ایران شناس سوئدی یکی از نخستین کسانی بود که توانست بیابان های ایران را به ایرانیان معرفی کند.
هدینگ به نکته مهمی در کتابش از واقعیت ریگ جن اشاره کرده است آن هم اینکه این منطقه دشت فرسایش یافته ای است که بسیار هم راز آلود نمی باشد ، هم اکنون جای جای آن و تپه های هرمی و ماسه ای برخان پوشیده شده است البته ناگفته نماند مناطق بکر هم در آن وجود دارد که از نظر گردشگران به دور نمانده است.
در ادامه این مطلب کتاب او را مشاهده می نمایید. باید بدانید ایران شناسان بزرگ سوئدی وجود دارند که در معرفی طبیعت و فرهنگ ایران به جهان تاثیر بسیار زیادی دارند و اسون هدینگ در حقیقت مشت نمونه خروار است. پس از 30 سال فرد دیگری به اسم آلفونس پابریل ، با الهام گرفتن از کتاب هدینگ راهی ایران اسرار آمیز شد و به تنهایی توانست عرض ریگ جن را به راحتی عبور کند.
علی پارسا کویرشناس مشهور ایرانی با هواپیمای خصوصی به همکاری رئیس وقت پارک ملی این منطقه عبور کردند. در این سفر چند ساعت آنها در اولین برخورد با گودالی که تازه ایجاد شده بود مواجه شدند.
داخل این گودال عجیب یک فضای قابل مشاهده می شد که پر از آب شور بود و نمک های کریستال اطراف آن را پوشانده بود و به رنگ قهوه ای در آمده بود به طوریکه از داخل هواپیما این رنگ قابل مشاهده بود بعد از این سفر برای بار های متمادی باز هم به این منطقه با خودرو سفر کرد.
انگیزه او برای سفر به آنجا این بود که در یک سفر دانش آموزی به کویر مرکزی ، نام ریگ جن را در نقشه ای دیده بود و این نا اسرار آمیز کنجکاوی او را برانگیخته بود و بعد از آن تصمیم میگیرد به آنجا سفر کرده و این سفر با انقلاب ایران مصادف شد. و پس از سالها در 1375 این رویای او با سفر کردن به پارک ملی کویر مجدداً به سراغش آمد.
کسانی که در حاشیه این منطقه زندگی می کنند ، ساربان ها و چوپان ها این عقیده را دارند که اگر شخصی پا به ریگ جن بگذارد بلافاصله ناپدید شده و به وسیله موجودات ماورایی و ارواح به قلب ریگ جن منتقل می شود! به نقل از یکی از کاوشگران این منطقه حتی شترهای اهالی این کویر هم زمانی که نزدیک به این منطقه می شوند باز می ایستند و به هیچ عنوان حرکتی از خود نشان نمی دهند!
نکته جالب دیگری که وجود دارد این است که حتی تغییر شکل و حرکت تپه های ماسه ای را به علت وجود قدرت شیطانی در این منطقه می دانستند. چیزی که بسیار قابل مشاهده در ریگ جن است قسمت عمده ای از تغییر و حرکت ریگزارها درست که ملت نبود پوشش گیاهی مداوم تحت تاثیر نیروی باد قرار گرفتند.
افسانه ای جالب در کتاب کویر های ایران هدین روایت شده است که بهشت گمشده ای در مرکز وجود دارد که در آن دریاچه ای با جنگلهای انبوه واقع است. پشم شتر ها در آنجا توسط شیاطین و رها شدند و هر چه هست دست به این منطقه یابد به ثروت میرسد. و البته مسلم است که نه دریاچه ای و نه جنگلی در مرکز ریگ جن وجود دارد ، تنها تضمین های پف کرده روسی که از شدت شوری و تبخیر توانایی رشد گیاه در خود ندارند دیده می شود.
حقیقتی که ریگ جن را تبدیل به سرزمین افسانه ها کرده است به بخل آسمان و قهر زمین است. نکات مهمی که در سفر به این مناطق باید لحاظ شود توجه به ایمنی و نکات فنی و داشتن تجربه کافی می باشد چراکه برخلاف ظاهر صبور و آرام این کویر طبیعتی پرخطر و خشن در آن پنهان شده است و باید در سفر به چنین منطقه ای تمهیدات خاصی صورت گرفته زیرا بدون انجام تحقیقات و مطالعات دقیق قطعآ عواقب ناگوار و جبران ناپذیری رخ می دهد.
برای اینکه یک موقعیت مکانی درستی از ریگ جن بتوانیم ارائه دهیم باید بگوییم که ریگ جن قابل دسترس در جنوب سمنان،جنوب غربی و غرب دشت کویر، شرق منطقه حفاظت شده کویر ، شمال انارک و غرب جندق می باشد .
بهترین مسیری که برای دسترسی به این منطقه پر رمز و راز می توان اشاره کرد بخش شمال شرق پارک ملی کویر است که البته سازمان حفاظت محیط زیست حتما باید مجوز آن را صادر کند. علت آن هم به جاده سنگفرش ملک آباد بر می گردد که برای عبور از آن باید در داخل مرز پارک بوده و تحت نظر سازمان حفاظت از محیط زیست اداره می شود.
برای ورود به ریگ جن مسیر دیگری نیز وجود دارد و شما می توانید ابتدا به جندق بروید و از آنجا به ریگ جن برسید. چنانچه از طرف تهران به سمت ریگ جن حرکت می کنید باید به این نکته مهم توجه کنید که فاصله جندق از تهران 170 کیلومتر می باشد بنابراین باید سوخت و تجهیزات لازم و کافی را با خود به همراه داشته باشید.
1:برای سفر به منطقه بکر بیابانی و گردشگری روستایی ریگ جن بایستی حتی امکان باید یک فرد آشنا را برای راهنمایی جهت ورود به این محل با خود به همراه داشته باشید تا از بروز مشکل جلوگیری شود.
2:به وسیله ی "گوگل مپس" می توانید راه های دسترسی مختلفی به ریگ جن از طرف گرمسار و نقاط دیگر کشور پیدا کنید و قبل از سفر به این منطقه اسرار آمیز به دقت بررسی کنید.
3:قبل از سفر به کویر حتما باید تجربه کویر نوردی داشته باشید چراکه کویرنوردی نیز همچون صخره نوردی و غارنوردی متخصص زبده خود را می طلبد و بسیار متفاوت با پاساژ نوردی و جنگل نوردی می باشد. در این حد سفر به این منطقه حساس است که اگر تجربه کویرنوردی نداشته باشید توصیه می کنیم پس از رفتن به این کویر خودداری کرده و یا حتما به همراه موسسات رسمی گردشگری به آنجا بروید.
4:برای سفر به این منطقه زیبا استفاده از خودروهایی که دو دیفرانسیل هستند واجب است.
5:برای دیدن آسمانی رویایی با ستاره گان درخشان پیشنهاد می کنیم اقامت شبانه در ریگ جن را از دست ندهید.
6:حتماً تاکید می شود تجهیزات محافظتی کامل در این سفر داشته باشید چرا که شن های کویری ، افیونی برای چشم ها و لنزهای دوربین شماست.
7:اکثر افرادی که به این منطقه سفر کرده اند مخصوصا در نیمه اول سال از آسیب دیدن پوست خود به خاطر استفاده نکردن از کرم های محافظتی مخصوصا با ضریب UV بالا گله مندند بنابراین برای اینکه مراقب پوست خود باشید شما از این تجربه خوب استفاده کنید.
8:در این منطقه مشکلی در خصوص پوشش اینترنت ای نخواهید داشت بنابراین به خاطر داشته باشید وسایلی چون GPS و اتصال گوشی به GPRS همراه داشته باشید.
9:چه انفرادی و چه گروهی به ریگ جن سفر کردید حتما به اندازه چند روز غذا و آب با خود به همراه ببرید که اگر احیانا مجبور شدید در آنجا بمانید با مشکل مواجه نشوید.
10:حتما به همراه تیم بی. سفر کنید و همراهی با افراد باتجربه را هرگز فراموش نکنید چرا که احتمال فرو رفتن در باتلاق های ریگ جن بسیار بالاست.
باید بدانید همانند دیگر مناطق کویری ریگ جن تابستان خوشایندی ندارد چراکه حرارت و شدت گرما به قدری زیاد است که تمامی خوشگذرانی ها را به کام شما تلخ میکند بنابراین بهتر است سفر به کویر را در زمستان و پاییز تجربه کنید، البته ناگفته نماند قبل از هر سفری در هر فصلی از سال حتما محتاطانه با اطمینان بالا از آب و هوا کوله بار سفر را ببندید.