گردشبان (gardeshban.ir) :
دکتر سید منصور سید سجادی با بیان این مطلب افزود: پیدا شدن اسکلت نوعی میمون در یکی از قبور شهر سوخته مهمترین کشف دو سال گذشته این محوطه باستانی بوده است.
سرپرست گروه باستان شناسی شهرسوخته اضافه کرد: اهمیت پیدا شدن این میمون در شهر سوخته دو علت دارد، یکی اینکه این نوع میمون اصولا در جغرافیای ایران وجود ندارد و خارج از فلات بزرگ ایران وارد شده و در مطالعات انجام شده این نوع میمون در شمال هندوستان تا مرزهای چین و آسیای مرکزی وجود داشته، بنابراین میمون یاد شده وارداتی به شهر سوخته بوده است.
وی گفت: چون شهر سوخته با سرزمینهای شرقی ایران مانند شمال هندوستان و آسیای مرکزی مراودههای تجاری فراوانی داشته و اطلاعات خیلی زیادی در این زمینه وجود دارد، متوجه شدیم که این میمون از آنجا آمده است.
سید سجادی با بیان اینکه اصولا این میمونها در دنیای باستان مانند کالای لوکس و اشرافی محسوب میشده و اینها را بیشتر برای هدیه دادن به افرادی که در جامعه دارای طبقه خاص اجتماعی بودند مانند انسانهای نخبه، تاجر، حاکم یا در کل کسانی که دارای شخصیت خاصی بودند، وارد میکردند به ایرنا گفت: مهمترین نکتهای که در مورد اهمیت این میمون وجود دارد این است که میمون چون خردسال بوده و کمتر از پنج سال سن داشته در شهر سوخته دفن شده و قبری برای این میمون مانند قبر کودکان خردسال شهر سوخته ساختهاند و اهمیتی که این میمون برای صاحبش داشته مانند کودکان بوده است.
سرپرست گروه باستان شناسی شهر سوخته ادامه داد: در شهر سوخته کودکان را معمولا بدون اشیاء و هدایا دفن میکردند یا هدایای کمی برایشان میگذاشتند به عنوان مثال برای یک کودک سه یا چهار ساله یک کاسه، بشقاب، لیوان یا محتویات غذایی و نوشیدنی در کنارش قرار میدادند و دفنش میکردند و این میمون چون خردسال بوده مانند بچههای آن زمان دفن شده و در کنارش لیوانی منقوش وجود داشته است.
وی گفت: این مساله بسیار جالبی است که باید مطالعه شود تا بفهمیم نقش این میمون چه بوده زیرا یک احتمال بسیار کمی که وجود دارد این است که اگر این میمون از شمال هندوستان وارد شده باشد، به دلیل اینکه در هندوستان جانور پرستی و بت پرستی رایج بوده و هنوز هم رایج است امکان دارد این میمون نیز مثل بعضی دیگر از جانوران که در منطقه هندوستان پرستش یا ستایش میشدند همان نقش را برای صاحبش در شهر سوخته داشته یعنی به عبارت دیگر صاحب این میمون آدمی با یکسری اعتقاداتی بوده که میمون را به این منطقه آورده است.
سید سجادی بیان کرد: این میمون به دلیل اینکه در اسارت و داخل قفس نگهداری میشده مرده و این موضوع را از مطالعه چگونگی رشد و شکل گرفتن استخوانها به خصوص پاها و دستهایش متوجه شدیم. این یک کشف بسیار مهمی بوده که در حال حاضر در مهمترین مجله استخوان باستان شناسی جانوری جهان به انگلیسی چاپ شده و فارسی آن نیز تا دو یا سه ماه دیگر منتشر خواهد شد.
سرپرست گروه باستانشناسی شهر سوخته با اشاره به فصلهای مختلف کاوش در این محوطه باستانی گفت: از سال ۷۶ تا سال گذشته ۱۷ فصل کاوش در شهر سوخته انجام شده که در این میان چهار سال به دلایلی این حفاری تعطیل بوده است.
وی اظهار داشت: بر اساس برنامهریزیها، سه فصل دیگر حفاری باید انجام شود تا یک دوره ۲۰ ساله یا ۲۰ فصل حفاری به اتمام برسد و بعد از آن تا ۲ سال کار حفاری متوقف خواهد شد و تنها کارهای مطالعاتی و انتشارات را تکمیل خواهیم کرد.
دکتر سید سجادی افزود: کار کاوش هرساله در فصل پاییز و زمستان انجام میشود اما به دلیل مشکلات اداری به خصوص مسائل مالی و کمبود بودجه امیدواریم امسال اوایل آبان فصل کاوش شروع شود زیرا یک محوطه بزرگ مانند شهر سوخته هنوز کار بسیار دارد.
وی بیان کرد: قسمتهایی در شهر سوخته وجود دارد که کاوش در آنها خیلی واجب است البته باید سه تا چهار نسل، باستان شناسی در این منطقه انجام شود.
سرپرست گروه باستان شناسی شهر سوخته گفت: چیزی که برای من خیلی اهمیت دارد، تکمیل کارها در منطقه مسکونی شرقی شهر سوخته است زیرا به دنبال یافتن دورههای قدیمیتر این شهر هستیم یعنی در حفاریهای این چند ساله بیشتر دورههایی را کار کردیم که متعلق به حدود ۲ هزار و ۳۰۰ تا ۲ هزار و ۸۰۰ قبل از میلاد مسیح بوده است.
وی با بیان اینکه به یک سلسله اطلاعاتی از دورههای قدیمیتر شهر سوخته دست یافتهایم، افزود: از سال گذشته کارهایی را در یک قسمتهایی از شهر سوخته آغاز کردیم اما متاسفانه به دلیل مسائل مالی و کمبود بودجه خیلی نتوانستیم پیشروی کنیم.
سرپرست گروه باستان شناسی شهرسوخته ادامه داد: دو ساختمان بزرگ نیز در مرکز «تپه شهر سوخته» وجود دارد که کار کاوش یکی از آنها را از دو سال پیش شروع کردیم و امیدواریم امسال بتوانیم ساختمان دیگر را کاوش کنیم.
وی اظهار کرد: تاکنون در ۱۷ فصل کاوش تنها بین چهار تا پنج درصد محوطه شهرسوخته کاوش شده و این کشفیات شامل ساختمانها، اشیا یا مسائل جامعه شناسانه بوده است.
سجادی گفت: شهر سوخته مانند تمامی محوطههای باستانی اطلاعاتی راجع به شناسایی مردم، بیماریها و وضعیت تغذیه به باستان شناسان داده است.
وی افزود: در منطقه سیستان جایی را قدیمیتر از شهر سوخته نداریم، یعنی حدود ۵۲۰۰ سال پیش این شهر شکل گرفته و فعلا چیزی در سیستان پیدا نشده که از این تاریخ قدیمیتر باشد، بنابراین اینجا یک دوره است که به آن دوران آغاز شهرنشینی میگوییم.
این باستان شناس متخصص و با تجربه ادامه داد: شهر سوخته حدود ۵۲۰۰ سال پیش به صورت یک روستا بوده که در عرض ۵۰۰ سال گسترش پیدا کرده و حالت شهر به خود گرفته و اوج شکوفایی شهرسوخته ۴۳۰۰ تا ۴۶۰۰ سال پیش بوده است.