قله اورست با ارتفاع ۸ هزار و ۸۴۸ متر به عنوان بلندترین کوه سیاره زمین شناخته میشود. این کوه که در زبان نپالی ساگارمثا و به زبان تبتی کومولونگما نامیده میشود، در بخش ماهالانگو هیمال از رشتهکوه هیمالیا در مرز بینالمللی میان نپال و منطقه خودمختار تبت در چین قرار دارد.
سال ۱۸۶۵ انجمن سلطنتی جغرافیای بریتانیا به توصیه اندرو واگ، سرنقشهبردار هند در آن زمان، این کوه را در بزرگداشت سِر جرج اورست، سرنقشهبردار کل هند از سال ۱۸۳۰ تا ۱۸۴۳ اورست نامگذاری کرد.
صعود به این کوه، جاذبهای همیشگی و رویای جاودانه همه کوهنوردان جهان است اما خطر، جزء جداییناپذیر تحقق این رویا است. به همین علت، براساس آمارهای موجود از ۷ ژوئن ۱۹۲۲ تا ۲۵ می ۲۰۱۹ در مجموع ۳۰۷ نفر در مسیر رسیدن یا بازگشت از قله رویاها جان باختهاند که از این تعداد ۱۱ کوهنورد فقط از ۲۰ آوریل تا ۲۵ می ۲۰۱۹ و در فصل بهاری صعود در اورست با زندگی وداع کردهاند.
کریس دالی ۳۵ ساله از آمریکا روز ۲۰ آوریل، شای لاولس ۳۹ ساله از ایرلند روز ۱۶ می و راوی ثاکار ۲۸ ساله از هند روز ۱۷ می در اورست جان باختند.
کوهنورد دیگری که در مدت یک ماه اخیر درگذشته است دوربا بیستا، راهنمای کوهنوردی نپالی است که در اثر بیماری در کوه با بالگرد به کمپ پایه منتقل شد و در آنجا درگذشت.
یکروز بعد، کوهنورد انگلیسی رابین هاینیز فیشر در اثر بیماری ارتفاع در بلندی ۸ هزار و ۶۰۰ متری و هنگام بازگشت از قله جان باخت.
کوین هاینس، کوهنورد ۵۲ ساله ایرلندی در سوی تبتی اورست در ارتفاع ۷ هزار متری در چادرش درگذشت. هاینس پدر دو فرزند همراه با گروه انگلیسی «اکتشاف ۳۶۰» قصد صعود به قله را داشت. او که تا ارتفاع ۸ هزار و ۳۰۰ متری بالا رفته بود همراه با راهنمای باتجربهای به نام داوا سانجی مسیر بازگشت را در پیش گرفته بود.
ترافیک کوهنوردان
اواخر هفته گذشته، جمعیتی از کوهنوردان در صف طولانی بهسمت قله در ارتفاع ۸ هزار متری گیر افتادند و روز چهارشنبه آنجالی کولکارنی کوهنورد ۵۵ هندی و دانلد لینکَش، کوهنورد ۵۵ ساله آمریکایی درگذشتند.
آنجالی کولکارنی که بیش از ۲۵ سال تجربه کوهنوردی داشت و به تازگی از صعود به قله کلیمانجارو در تانزانیا و کوه البروس در رشتهکوه قفقاز در روسیه بازگشته بود یکی از کوهنوردانی است که در ترافیک بازگشت از قله اورست درگذشت.
او که زمانی همراه با همسرش آژانسی تبلیغاتی را اداره میکرد در آرزوی دیدن قله رویاها بازنشسته شده بود و برای صعود به اورست ۶ سال تمرین کرده بود.
دانلد لینکَش که مدتی بود پدربزرگ شده بود در بخشی از مسیر در ارتفاع حدود ۸هزارو۷۷۰ متری سقوط کرد.
شرکت نپالی «پیشگامان ماجراجویی» که صعود گروهی لینکش را برنامهریزی کرده بود در خصوص مرگ او میگوید: «گروه ما برای نجات زندگی او بهترین تلاش را کرد و توانست تا زمانیکه او را پایین برگردانند زنده نگه دارد. اما با وجود تلاش بسیار، وسایل پزشکی و کپسول اکسیژن کافی نتوانست زندگیاش را نجات دهد.»
هرچند صحبتهایی مبنی بر اینکه مرگ کولکارنی و کش با ترافیک سنگین قله ارتباط داشته است شنیده میشود اما دندوراج گیمیر، مدیرکل دپارتمان گردشگری نپال این صحبتها را بیپایه میخواند و میگوید: «وضعیت آبوهوا در این فصل کوهنوردی چندان خوب نیست. بنابراین، وقتی هوا صاف میشود پنجره کوچکی برای صعود باز میشود و کوهنوردها حرکت میکنند. در ۲۲ می، بعد از چند روز بدی آبوهوا، پنجره کوچکی از هوای صاف باز شد و بلافاصله بیشاز ۲۰۰ کوهپیما مسیر اورست را پیش گرفتند. علت اصلی مرگ در اورست بیماری ارتفاع بالا است که در مورد بیشتر کوهنوردانی که در این فصل جانشان را از دست میدهند رخ میدهد.»
با وجود رد مسئله مرگ در اثر ترافیک سنگین مسیر صعود، نپال درخصوص اینکه در فصل بهار امسال ۳۸۱ مجوز صعود صادر کرده با انتقاد بسیار شدیدی مواجه شده است. هزینه صدور هر مجوز ۱۱ هزار دلار است.
هر چند نمیتوان این مسئله را فراموش کرد که مرگهای فصل صعود ۲۰۱۹ برای اورست چندان غیرعادی نیست بهطوریکه در سال ۲۰۱۸ پنج کوهنورد و در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۶ هریک ۶ کوهنورد در مسیر قله رویاها جان باختند.
گرمای جهان اجساد مردگان را نمایان کرد
همانطور که پیشتر اشاره شد از ۷ ژوئن ۱۹۲۲ تا ۲۵ می ۲۰۱۹ در مجموع ۳۰۷ نفر در مسیر رسیدن یا بازگشت از قله اورست درگذشتهاند که بسیاری از اجساد این افراد به سبب سختی زیاد در پایینآوردن آنها در ارتفاعات رها شدهاند و درطول سالهای طولانی این بدنها در دمای منجمد بلندترین کوه زمین بهخوبی حفظ شدهاند. اما اکنون گرمای جهانی دمای اورست را هم بالا برده و افزایش دما یخچالهای طبیعی این کوه را ذوب و جسدها را نمایان کرده است.
بسیاری از این اجساد در محدوده کمپ ۴ که منطقهای نسبتا صافی است پیدا شدهاند که نشان میدهد سطح یخ در اطراف این کمپ بهطرز نگرانکنندهای کاهش یافته است.