گردشبان (gardeshban.ir) :
مجموعه بهارستان که امروز در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار دارد شامل تعدادی از بناهای مختلف تاریخی و جدید است یکی از این بناهای تاریخی به عمارت عزیزالسلطان شهرت دارد.
عمارت عزیزالسلطان یا عمارت ملیجک نامهای بنایی در محوطه مجموعه بهارستان است که دارای دو طبقه، ایوان و معماری ترکیبی از سبکهای سنتی و مدرن است.
عمارت عزیزالسلطان اگرچه مدتها بعد از فوت سپهسالار و در زمانی که در مالکیت ملیجک بوده ساخته شده اما جزئی از مجموعه عزیزیه است. این مجموعه در ابتدا مانند دیگر بناهای مجموعه بهارستان به میرزا حسین خان سپهسالار قزوینی، صدر اعظم ناصرالدین شاه تعلق داشته است.
بسیاری عمارت سپهسالار یا ساختمان مجلس را عمارت بیرونی و مجموعه عمارتهای عزیزیه را عمارتهای اندرونی خانه سپهسالار میدانند که قمرالسلطنه همسر سپهسالار و عمه ناصرالدین شاه در آن زندگی میکرده است تا آنکه پس از فوت او، در سال ۱۳۰۹ قمری، ناصرالدین شاه مجموعه عزیزیه را به غلامعلیخان عزیزالسلطان میبخشد و در سال ۱۳۱۱ یا ۱۳۱۲ قمری مراسم ازدواج او با اخترالدوله دختر ناصرالدین شاه، در آن برگزار میشود و عزیزالسلطنه در آن زندگی میکند.
در سال ۱۳۱۳ قمری عمارت مورد نظر که به عمارت ملیجک شهرت دارد در مجموعه عزیزیه ساخته میشود و به عنوان عمارت بیرونی مجموعه عزیزیه مورد استفاده قرار میگیرد.
ملیجکِ عزیز شاه
غلام علی خان که برادرزاده امینه اقدس از همسران ناصرالدین شاه بود از کودکی به خاطر شیرین زبانیهایش مورد توجه ناصرالدین شاه قرار داشت و برای او بسیار عزیز بود.
غلامعلی خان در سال ۱۲۵۷ خورشیدی در محله عباس آباد در تهران به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۹ در مسیر خانهاش در خیابان سعدی فوت کرد.
غلامعلی آنقدر برای ناصرالدین شاه عزیز بود که علاوه بر گرفتن لقب عزیزالسلطان و سردار محترم از شاه، مفتخر به گرفتن شمشیر مرصع از او نیز شد و اخترالدوله دختر ناصرالدین شاه به عقد او درآمد، البته بعد از قتل شاه اخترالدوله از او طلاق گرفت و ملیجک با دختر کامران میرزا، نوه ناصرالدین شاه ازدواج کرد. از ملیجک خانه دیگری هم در خیابان سعدی به جای مانده که به عمارت دوم ملیجک مشهور است.
سرنوشت عمارت بعد از ملیجک
بر اساس پژوهشهای امیرحسین ذاکرزاده، این عمارت تا سالهای ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۹ محل زندگی ملیجک بود اما پس از آن ملیجک این بنا را تخلیه و به دکتر کردستانی میدهد. در برخی منابع دکتر کردستانی از نمایندگان مجلس و در برخی منابع شخص دیگری که نماینده مجلس نیست، توصیف شده است.
بعد از چند سال یعنی در ۱۳۴۱ قمری به مجلس شورای ملی واگذار میشود و بعد از آن به ترتیب کاربری آن اینگونه بوده است:
جزئی از ساختمانهای مجلس
دفتر کار اولین رئیس مجلس سنا، سید حسن تقی زاده و کتابخانه مجلس سنا
محل سکونت و کار سپهبد زاهدی
محل کار رئیس دفتر مجلس، عباس جمیدی
محل استقرار کمیسیون بودجه مجلس
دفتر کار هیات رئیسه و کارپردازی مجلس
محل استقرار کمیسیون اصل ۹۰ / دفتر مدیر خدمات مجلس
کارگزینی مجلس
بعد از انقلاب اسلامی
محل استقرار کمیسیون عرایض
در اختیار مسولان کمیته امداد (شفیعی، نیر و عسگراولادی) / محل نگهداری اموال مصادرهای/ نمازخانه
واگذاری به کارکنان برق مجلس و بخش از حراست
محل نگهداری اشیا موزه
در اختیار کتابخانه و مجلس