gardeshban.ir

نرگس یزدانیان،مدیر کل دفتر مطالعات اقتصادی صندوق بازنشستگی کشوری در گفت‌وگو با دیده‌بان گردشگری ایران درباره با موضوعاتی از قبیل جایگاه گردشگری در اقتصاد کشور ، سرمایه گذاری در بخش هتلداری در شرایط کنونی اقتصاد مواردی را مطرح کرد که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:


جایگاه گردشگری در اقتصاد کشور چیست؟

صنعت گردشگری یکی از مهم ترین عوامل موثر در خلق ثروت، افزایش درآمد و بهبود شاخص های اقتصادی می باشد. اثربخشی صنعت گردشگری در رونق اقتصادی کشورها در زمینه ایجاد اشتغال، ارزآوری، توسعه زیرساخت ها مانند ایجاد جاده و فرودگاه، افزایش توسعه مناطق محلی و ... موجب گردیده است تا این صنعت همواره مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران در کشورهای مختلف قرار گیرد.

از آن جا که اقتصاد ایران وابستگی شدیدی به درآمد های حاصل از نفت دارد و نوسانات قیمت نفت و مشکلات ناشی از فروش نفت در شرایط تحریم شاخص های توسعه اقتصادی کشو را تحت تاثیر قرار می دهد لذا جهت جدا شدن از اقتصاد تک محصولی، توجه به صنعت گردشگری در کشور از اهمیت دوچندانی نسبت به سایر کشورها برخودار می باشد.

طبق آمار سازمان جهانی جهانگردی، ایران به دلیل دارا بودن جاذبه های طبیعی شامل طبیعت چهار فصل، وجود دریا، کویر، چشمه های آب گرم و جاذبه های باستانی و تاریخی چند هزارساله دارای رتبه بالایی در جاذبه های گردشگری در میان سایر کشورهای دنیا می باشد اما متاسفانه علی رغم وجود ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه فوق العاده جایگاه مهم و قابل قبولی در حوزه گردشگری در جهان ندارد.

به نظر بنده برای این که بتوان جایگاه واقعی گردشگری در اقتصاد کشور را ارزیابی نمود می بایست جایگاه و اهمیت این صنعت در قوانین و اسناد بالادستی در کشور را مورد واکاوی قرار داد.

بررسی اسناد و قوانین بالادستی نشان می دهد که در سند چشم اندار ایران در افق 1404، سند نقشه جامع علمی کشور، سیاست های کلی اشتغال، سیاست های کلی نظام در بخش صنعت، قانون برنامه 5 ساله دوم توسعه حوزه گردشگری یا مورد توجه قرار نگرفته است و یا این که صرفاً اشارات محدودی در مورد آن صورت گرفته است.

 در برنامه توسعه اول تا پنجم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به استثنای برنامه دوم صنعت گردشگری تا حدی مورد توجه قرار گرفته است اما متاسفانه توفیق چندانی در توسعه این صنعت در دوران اجرایی شدن برنامه های مذکور صورت نگرفته است، در برنامه ششم توسعه با توجه به سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی در کشور و تاکید بر کاهش وابستگی به درآمد نفتی، هدف گذاری خوبی در حوزه گردشگری صورت گرفته است و افزایش تعداد گردشگران خارجی در کشور تا 5 برابر، تعیین متولی بازسازی و مرمت بناهای تاریخی و استفاده از توان و تخصص بخش خصوصی در امور اجرایی از نکات مثبت قابل تامل در برنامه ششم توسعه می باشد.

به هر حال باید به این نکته توجه نمود که رسیدن به سطح قابل قبول در حوزه گردشگری نیازمند برنامه ریزی و سرمایه گذاری بلندمدت و کلان می باشد که البته اثرگذاری شرایط تحریم در کند شدن این روند را نمی توان نادیده گرفت بدیهی است جذب سرمایه گذاری خارجی جهت تامین سرمایه مورد نیاز به منظور توسعه گردشگری می تواند بسیار راهگشا و مثبت  شود ولی متاسفانه در شرایط فعلی اقتصادی حاکم، این امر با چالش جدی مواجه می باشد .

به هر حال امید است با اجرایی شدن بندهای مندرج در  برنامه ششم توسعه، بهره گیری مناسب از ظرفیت های گردشگری کشور و اتخاذ تدابیر مناسب و بهینه جهت کاهش اثرات و پیامدهای تحریم، صنعت گردشگری بتواند نقش سازنده ای در ایجاد و توسعه پایدار در کشور ایفا نماید.

آیا سرمایه گذاری در امر هتلداری توجیه اقتصادی دارد؟

عوامل متعددی در توجیه پذیر بودن یا نبودن یک سرمایه گذاری موثر می باشد مهم ترین عواملی که می تواند در توجیه پذیر بودن ساخت یک هتل از منظر اقتصادی نقش داشته باشد هزینه های احداث هتل، نحوه تامین منابع مالی مودر نیاز جهت احداث و درآمدهای ناشی از ارائه خدمات در طی دوران بهره برداری می باشد . نکته حائز اهمیت این است که بتوان در مقایسه با هزینه هایی که جهت ساخت یک هتل و تامین منابع مالی آن پرداخت می شود درآمدهای مناسبی کسب نمود. استفاده از حداکثر ظرفیت هتل جهت ارائه خدمات در راستای ایجاد درآمد مطلوب تابعی از تعداد متقاضیان می باشد که این خود نیز وابستگی شدیدی به تعداد گردشگران، اعم از داخلی و خارجی دارد. بدیهی است ایجاد ساز و کار مناسب جهت تامین مالی پروژه های احداث هتل، تامین اعتبار، حمایت جدی بازار پول و سرمایه در امر تامین منابع با هزینه مناسب و در نهایت اجرایی شدن برنامه های عملیاتی توسعه گردشگری در کشور در توجیه پذیر بودن ساخت هتل تاثیر قابل توجهی خواهد داشت.