گردشبان (gardeshban.ir) :
لباسهای بومی و محلی بیانگر فرهنگ هر منطقه و هویت بومی به شمار میروند. لباسهای بومی و محلی استان چهارمحال و بختیاری جزو زیباترین لباسهای محلی با قدمت تاریخی هستند.
زندگی عشایری و زندگی در روستاها بهخصوص در شهرستان لردگان، کوهرنگ و اردل موجب شده که هنوز مردمان این دیار از لباسهای محلی استفاده کنند. با توجه به تفاوتهای اقلیمی و فرهنگی شاهد رواج لباسهای محلی متنوع در این منطقه هستیم.
لچک، چارقد، پاکش، دستینه، شلیته و پیراهن از جمله پوشاک زنان چهارمحالی است و مردان این منطقه نیز از کلاه، پیراهن، شلوار دبیت، شال کمر، قبا و گیوه استفاده میکنند.
در استان چهارمحال و بختیاری لباسهای محلی همچنان جایگاه خود را حفظ کرده اند و فرهنگ استفاده از لباسهای محلی در این منطقه وجود دارد.
افزایش قیمت لباسهای محلی در چهارمحال و بختیاری
افزایش قیمتها در بخش لباسهای محلی نیز وارد شده است و هم اکنون قیمتهای دوخت و تهیه انواع لباسهای محلی در این استان افزایش چشمگیری داشته است.
افزایش قیمت مواد اولیه برای تهیه لباس محلی موجب شده است که قیمت لباسهای محلی در سطح استان افزایش یابد.
در تهیه لباس محلی زنان بختیاری پارچه قابل توجهی مصرف میشود و در برخی از لباسها نیز از طلا برای تزئین استفاده میشد که افزایش قیمت پارچه و طلا موجب افزایش قابل توجه قیمت لباسهای محلی زنان در این استان شده است.
یکی از تولیدکنندگان لباس محلی در خصوص افزایش قیمت لباسهای بختیاری میگوید: در برخی از لباس زنان بختیاری طلا برای تزئین استفاده میشود که افزایش قیمت چند برابری طلا موجب افزایش قیمت این لباسها شده است.
آمنه عباسی عنوان کرد: در «لچک» لباس بختیاری و «تاج» لباس قشقایی با رویکرد بختیاری طلا بکار برده میشود که این امر جزئی از فرهنگ این اقوام بوده است و لچک و تاج به نشانه احترام خانواده همسر برای نوعروس آورده میشود و این رسم بیشتر در شهرستان لردگان انجام میشود.
وی افزود: یک دختر اهل شهرستان لردگان به هنگام ازدواج یک لچک طلا از خانواده خود و یک لچک یا تاج طلا از سوی خانواده همسر دریافت میکند.
عباسی تاکید کرد: قیمت تاج طلا نسبت به لچک طلا بیشتر است زیرا طلای بیشتری در آن به کار برده شده است.
وی بیان کرد: لباس بختیاری و لباس قشقایی با رویکرد بختیاری در ظاهر تفاوتی قابل چندانی دارند و تنها اهالی این طوایف میتوانند این تفاوت را احساس کنند.
وی با بیان اینکه در لباس قشقایی با رویکرد بختیاری از تاج و روسری و در لباس بختیاری از لچک و مینا استفاده میشود، بیان کرد: این لباسها تفاوتهای دیگری در اندازه لباس و میزان مصرف پارچه نیز دارند.
عباسی گفت: لباس قشقایی با رویکرد بختیاری متعلق به مناطق ترک نشین چهارمحال و بختیاری است اما در شهرستان لردگان به دلیل گرمی هوا و نزدیکی به استان فارس نیز استفاده میشود زیرا پارچهای که در این لباس به کار برده میشود خنکتر است.
وی تصریح کرد: لباس بختیاری و قشقایی با رویکرد بختیاری دارای متراژ بالا است و هر چه این متراژ بالا رود قیمت لباس افزایش بیشتری دارد.
وی اظهار کرد: افزایش قیمت مواد اولیه موجب افزایش قیمت لباس بختیاری و قشقایی در این استان شده است.
عباسی ادامه داد: قیمت این دو نوع لباس در شهرستان لردگان بیشتر از سایر شهرستانهای استان است به نحوی که اکنون قیمت این لباسها در شهرستان لردگان به جز لچک و تاج طلا حدود چهار تا پنج میلیون تومان است.
وی تاکید کرد: افزایش قیمت مواد اولیه موجب شده است که قیمت انواع لباسهای محلی حدود 35 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یابد.
این تولیدکننده لباس محلی بیان کرد: در سال گذشته تنها قیمت لچک لباس بختیاری هفت میلیون تومان بوده که امسال حدود 10 میلیون تومان است.
عباسی تصریح کرد: در سال گذشته قیمت لباس بختیاری بدون لچک طلا، دو میلیون و 500 تا دو میلیون و 700 هزار تومان بود.
وی تاکید کرد: قیمت تاج طلا در لباس قشقایی با رویکرد بختیاری نیز در سال گذشته 15 میلیون تومان بوده و امسال حدود 40 درصد به قیمت لباس و تاج طلای آن افزوده شده است.
عباسی بیان کرد: افزایش قیمتها موجب کاهش قدرت خرید شده است و تعداد مشتریان در سال جاری کاهش یافته است.
وی گفت: لباس بختیاری همواره جایگاه خود را در منطقه دارد اما مخاطبان لباس بختیاری نسبت به سالهای گذشته بسیار کمتر شدهاند.
کارشناس و محقق در بخش صنایع دستی و لباسهای محلی کرد: لباسهای محلی جزو فرهنگ غنی یک منطقه به شمار روند.
علی موسوی بیان کرد: لباسهای محلی نقش مهمی در پاسداری از هویت اجتماعی و فرهنگی یک منطقه دارند.
وی بیان کرد: لباسهای محلی در استان چهارمحال و بختیاری جزو زیباترین و اصیلترین لباسهای محلی در سطح کشور و حتی جهان به شمار میروند.
وی بیان کرد: رنگ و زیبایی لباسهای محلی در این استان برگرفته از طبیعت است و استفاده از رنگهای شاد از مهمترین ویژگیهای لباسهای محلی در این استان به شمار میرود.
این محقق ادامه داد: برای تهیه لباس محلی در بخش بانوان میزان مصرف پارچه بسیار بالا است و به عنوان مثال برای تهیه یک لباس محلی زنانه حدود چهار تا 10 متر پارچه مصرف میشود که همین میزان مصرف پارچه قیمت قابل توجهی را به خود اختصاص میدهد.
وی بیان کرد: در حال حاضر افزایش قیمت مواد اولیه تهیه لباس با درآمد مردم مناطق روستایی و محلی استان تطابق ندارد و همین عامل در طولانی مدت سبب میشود که مردم به سمت خرید لباسهای ارزانتر و مختص دیگر مناطق بروند و همین امر سبب میشود که استفاده از لباسهای محلی مختص استان کمرنگ شود.
زندگی عشایر با پوشش زیبای لباسهای محلی در مناطق مختلف استان چهارمحال و بختیاری از مهمترین جذابیتهای گردشگری در این استان به شمار میروند. حفظ این زیبایی و فرهنگ نیازمند حمایت بیشتر مسئولان در این بخش دارد.
باید زمینه برای حفظ فرهنگ استفاده از لباسهای بومی و محلی در سطح استان فراهم شود تا لباسهای غیر بومی نتواند جایگاه لباسهای بومی و محلی این استان را بگیرد.