gardeshban.ir

سنندج از شهرهای غربی کشور است که به عنوان مرکز استان کردستانمحسوب می‌شود. با توجه به اقلیم کوهستانی این منطقه در ارتفاعات زاگرس، سنندج از پدیده‌های طبیعی زیبایی بهره می‌برد. از طرف دیگر خانه‌ها و بناهای قدیمی این شهر از جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی آن به شمار می‌روند. مجموع این موارد سنندج را به یکی از مقاصد گردشگری غرب کشور تبدیل کرده است.

با این مقدمه به برخی از حقایق و نکات جالب این شهر می‌پردازیم.

۱. سنندج از شهرهای غربی کشور و مرکز استان کردستان است که در نیمه‌ی غربی ایران قرار دارد.

۲. بر اساس مستندات پیدا شده در دو تپه‌ی شرقی سنندج و در جوار رودخانه‌ی گریاشان، قدمت سکونت بشر در این منطقه در حدود ۶ هزار سال پیش تخمین زده شده است.

۳. به نسبت دیگر شهرهای کشور، شهر سنندج از قدمت کم‌تری برخوردار است. در قرن ۱۰ خورشیدی در زمان صفویه بود که به دلیل انگیزه‌های نظامی و ایجاد مرکزیت سیاسی در این منطقه، هسته‌ی اولیه‌ی شهر سنندج در منطقه‌ی فعلی شهر به صورت قلعه‌ای بر فراز تپه‌های این نواحی بنا شد.

۴. برای نام سنندج نظریه‌های متعددی مطرح است. با این وجود قوی‌ترین این نظریه‌ها به محل این شهر اشاره دارد. نام کهن این منطقه «سنه دژ» بوده است. شهر سنندج در دامنه‌ی کوه واقع شده است و از آنجایی که در زبان محلی قدیم «سنه» به معنی «پای کوه» و «دژ» به معنی «قلعه» یا «شهر» است، این نام به آن نسبت داده شده است. در واقع سنندج به نوعی تغییریافته و معرب این واژه است.

۵. شهر سنندج از لحاظ موقعیت جغرافیایی محصور بین تپه‌های اطراف است که از رشته‌کوه‌های زاگرس به این منطقه کشیده شده‌اند. به همین دلیل از آب و هوای سرد و نیمه‌خشک برخوردار است. میانگین دمای این شهر در روزهای گرم سال ۲۵ درجه و در روزهای سرد سال یک درجه است.

۶. طبیعت این منطقه مانند دیگر نواحی استان کردستان بسیار دیدنی و کم‌نظیر است. از طرفی جنگل‌های انبوه سرسبز و از طرف دیگر مناطق کوهستانی زاگرس همگی بر ویژگی‌های این خطه می‌افزایند.

۷. امروزه سنندج جمعیتی در حدود ۵۰۰ هزار نفر را در خود جای داده است.

۸. زبان مردم سنندج کردی است. از طرفی در گذشته عده‌ای از هموطنان ارمنی‌ و یهودی در این منطقه زندگی می‌کردند که رفته رفته از جمعیت آن‌ها کاسته شد.

۹. با آغاز قرن معاصر خورشیدی بود که شهرداری سنندج در سال ۱۳۰۰ اداره‌ی شهر را به عهده گرفت.

۱۰. طبق برخی از شواهد گمان می‌رود که شهر کهن سنه در اثر زلزله یا هجوم مغول‌ها ویران شده بود.

۱۱. با توجه به پایه‌گذاری و آبادی‌های این شهر در زمان صفویه، در بسیاری از عمارت‌ها و بناهای قدیمی سنندج معماری (سبک اصفهانی به  نظر مرحمو پیرنیا) به چشم می‌خورد. بعدها نیز این نوع معماری در آثار این شهر ادامه یافت.

۱۲. به دلیل قرارگیری در مناطق کوهستانی، هر ساله علاقه‌مندان زیادی به قلل سنندج صعود می‌کنند. از مهم‌ترین ارتفاعات و جاهای دیدنی سنندج می‌توان به آوالان، آبیدر، سلطان سراج الدین و کوه چرخ لان اشاره کرد.

۱۳. همان‌طور که گفته شد این منطقه علاوه‌بر اماکن دیدنی تاریخی، از پدیده‌های طبیعی بسیاری بهره‌مند است. از میان این جاذبه‌ها می‌توان از پارک‌های جنگلی، آبشارهای خروشان و چشمه‌های زلال سنندج نام برد.

۱۴. در این منطقه معادن زیادی وجود دارد که حتی برای صادرات نیز از آن‌ها استفاده می‌شود. همچنین صنایع کارخانه‌ای متعددی مانند کاغذسازی، فلزی و غیرفلزی، نساجی، شیمیایی و چرم‌سازی از مهم‌ترین آن‌ها محسوب می‌شوند.

۱۵. برای آخرین مورد می‌توان به صنایع دستی این منطقه مانند قالی‌بافی، گلیم‌بافی، نازک‌کاری و منبت‌کاری اشاره کرد.