gardeshban.ir

شرکت در تور  پرتغال، با سفر با کشتی در رود دوورو تجربه‌ای فوق‌العاده است. پنجره‌های صومعه‌سرای دو پیلار (Serra do Pilar) به روی یکی از زیباترینرودخانه‌های جهان گشوده می‌شوند. منظره‌ای که به ‌احتمال زیاد دوک ولینگتون اول (Duke of Wellington) را در آستانه حمله به پورتو، در طول جنگ مشهور به شبه‌جزیره، مسحور کرده است. دوک ولینگتون، از سراسر حاشیه رودخانه، خانه بازرگانان، بانک‌ها و کلیساها دیدار کرده و تنها سازه‌ای که در آن زمان از دیدش پنهان بود، پلی است که در سال ۱۸۸۶ در امتداد تپه‌های این منطقه ساخته شد. خورشید در امتداد این رودخانه همانند چراغ‌های صحنه تئاتر، زمان طلوع یکی پس از دیگری صحنه را روشن می‌کنند، امتداد رودخانه را نورانی می‌کند.

ترسا لونیان (Teresa Levonian) امتداد روی رودخانه دوورو را با کشتی کروز طی کرد و سفرنامه خودش را از زیباترین جاده آبی دنیا منتشر کرده است. در ادامه با او همراه خواهیم شد.

شهر پورتو که در ابتدای ورودی رودخانه قرار گرفته، معماری متشکل از ترکیب موزون سه معماری متفاوت قرون‌وسطایی، کلاسیک و مدرن گرانیتی دارد. این سه ترکیب به شکلی موزون و زیبا در کنار هم قرار گرفته‌اند. این رودخانه، از اواسط دهه شصت میلادی باعث سرعت بخشیدن به حمل و نقل و همچنین راهی امن برای عبور کشتی‌های بازرگانی شده است. اغلب کشتی‌های تجاری متعلق به تجار انگلیس بودند که در حدود دویست سال قبل در این مناطق حضور داشتند و آثار زندگی آن‌ها در بندرها مختلفی که در طول رودخانه قرار دارند، به‌ جا مانده است.

متأسفانه کشتی که ما با آن این رودخانه را طی کردیم، کشتی انگلیسی نبود، بلکه کشتی فرانسوی بود که بیشتر سکنه آن فرانسویان جهانگردی بودند که فرصت دیدن یکی از بهترین جاده‌های آبی دنیا را به دست آورده بودند. کشتی با نام مس گیل اینز (MS Gil Eanes) که یکی از راحت‌ترین کشتی‌های ناوگان فرانسوی کروز اروپا است، دارای اتاقک‌های سفید و فیروزه‌ای است که ازجمله امکانات موجود در هر اتاقک تلویزیون‌های بزرگ است. هر اتاق دارای روشنایی مناسبی است که بتوانید در آن به مطالعه بپردازید. ویژگی جذاب این کشتی پنجره‌های تمام‌قد اتاقک‌ها است که به شما امکان می‌دهد از زیبایی‌های ساحل و دریا از سپیده‌دم تا شب لذت ببرید. منظره صبحانه شما اگر خوش‌شانس باشید، می‌تواند عقابی باشد که غذای خود را از رودخانه به چنگ آورده است و از روی آب به آسمان بال‌های خودش را می‌گشاید.

طول مسیر ما، ۱۲۵ مایل است که در کل این مدت، من روی عرشه کشتی کروز به دیدن از مناظر ساحل رودخانه پرداختم. سنگ‌های خارا و سخت اطراف رودخانه در اثر سیل آب‌های شدید، از قرن هجدهم ناپدید شده‌اند، سیل بندها در اطراف رودخانه به قایق‌های گردشگران اجازه می‌دهد تا در کناره ساحل رودخانه پهلو بگیرند. رودخانه در قسمت‌هایی که سنگ‌های خارا از آب بیرون زده‌اند، سر به خروش می‌گذارد و در نشیب رود آرام می‌گیرد.

در طول مسیر به کلیساهای قدیمی ساخته‌شده روی رودخانه، پل‌های فلزی متروکه به جزایر خالی از سکنه برخورد کردیم. سکوت کامل در فضای رودخانه حاکم است و تنها صدایی که می‌تواند این سکوت را به هم بزند، صدای جیرجیرک‌ها است؛ آب به‌شدت آرام است و گاهی مارماهی با حرکت خودش موجی در دوردست به آب می‌دهد. آفتاب در تابستان به‌شدت این قسمت را شرجی و گرم می‌نماید.

رودخانه دوورو تا قبل از سال ۱۸۴۸ نقشه‌نگاری نشده بود؛ اولین کسانی که اقدام به نقشه‌برداری کردند، خانواده فورستر (Forrester) بودند. جیمز فوستر (James Forrester) در یکی از سفرهای اکتشافی خود در اثر برخورد با گرداب‌های، دچار حادثه شد و به همراه طلاهایی که از اکتشافات خودش به دست آورده بود، در رودخانه غرق شد. همسرش بر اثر معلق ماندن لباس‌هایش روی آب از این حادثه جان سالم به در برد.

اغلب راهنماهای همراه در این مسیر به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی مسلط هستند و شما می‌توانید از بومیان آن منطقه برای شنیدن داستان‌های رودخانه استفاده کنید.

شهری در حاشیه رودخانه قرار گرفته است که به داشتن ناقوس‌ها و کلیساهای قدیمی در پرتغال مشهور است. شهر براگا (Braga) در سی مایلی پورتو قرار دارد. شما می‌توانید در این شهر پیاده شوید و از کلیساهای متعددی که غرق در گل‌های خوشبو، پیاده‌روهای مسحورکننده، اوای دل‌انگیز پیانو کلیسا است، لذت ببرید. خانه‌هایی که در این ناحیه قرار دارند، پر از دختان زیتون هستند. خیابان‌ها معمولا با سایه بندهایی پوشیده شده است تا عابران در معرض گرمای آفتاب نباشند. ازجمله دیدنی‌های این شهر کلیسای باروک (baroque) است که مردم برای راه یافتن به آن باید بر روی زانوی خودشان ۶۸۶ پله را طی کنند.

غذاهای سرو شده در کشتی، اغلب از غذاهای بومی است. در این ناحیه از پرتغال معمولا استفاده از ادویه بسیار شایع است. در کنار تمامی غذاها، سالاد سرو می‌شود و ترشی یکی از اجزای این قسمت از برنامه است. ناهار و شام روی عرشه کشتی سرو می‌شد. شما اگر به سفر دریایی با کشتی کروزی که من با آن عازم پورتو شده‌ام، سفر کنید باید غذای خودتان را در گوشه دنجی میل کنید یا برای تصرف صندلی‌های محدود، مسابقه صندلی دور میز را ببرید.