gardeshban.ir

وی ادامه داد: جزایر اشک و کبودان به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه گوزن زرد ایرانی و قوچ و میش ارمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند که شرایط نامطلوب دریاچه در چند سال اخیر، باعث به خطر افتادن جمعیت این دو گونه در این جزایر شده است.

ظهرابی خاطر نشان کرد: در حال حاضر اجرای چهار پروژه با هدف احیای این زیست بوم‌ها و حفظ حیات‌وحش موجود را در دستور کار داریم.

«اجرای راهکار‌های مدیریت گونه گوزن زرد در جزیره اشک به منور کنترل عوامل تهدید و جلوگیری از کاهش جمعیت»، «مدیریت جمعیت قوچ و میش در جزایر دریاچه ارومیه و انجام اقدامات اجرایی در راستای احیای اکولوژیک جزایر»، «مدیریت و اجرای برنامه حفاظت از پوشش گیاهی و فون جانوری جزایر پارک ملی دریاچه ارومیه و تعیین ظرفیت برد زیستگاه‌ها» و «اجرای برنامه حفاظت و احیای اکولوژیک زیستگاه‌های ضلع جنوب شرقی دریاچه ارومیه» عناوین این پروژه‌ها هستند.

ظهرابی خاطرنشان کرد: این پروژه‌ها با همکاری مشترک معاونت محیط طبیعی، ستاد احیای دریاچه ارومیه و اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی در دست انجام هستند.

دریاچه ارومیه، به عنوان بزرگترین پهنه آبی داخل کشور از سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار دارد. از میان ۱۰۲ جزیره‌ی کوچک و بزرگ این دریاچه، تعدادی از آن‌ها به دلیل وسعت و پوشش گیاهی مناسب، دارای کیفیت زیستگاهی هستند. به همین دلیل در سال‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی، از دو جزیره «اشک» و «کبودان» به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه «گوزن زرد ایرانی» و «قوچ و میش ارمنی» استفاده شد. تعدادی از گوزن‌های زرد به جزیره اشک و تعدادی قوچ و میش ارمنی به جزیره کبودان منتقل شدند.

دشواری در دسترسی متخلفان به جزایر و بسته بودن محیط باعث شد تا جمعیت این دو گونه رشد مناسبی در محیط جزایر داشته باشند. اما خشک شدن دریاچه ارومیه، شرایط نامساعدی را برای زیست بوم این جزایر رقم زد و این شرایط نامسااد نیز آسیب‌هایی را به جمعیت این دو گونه گیاهخوار وارد کرده است.