آنقدر عجیب است که شاهدان آن را به یاد سنگهای اسرارآمیز کارناک در روستای فرانسوی کارناک میاندازد که احتمالا بین سالهای 3300 و 4500 قبل از میلاد نصب شدهاند و هنوز هم نظریات متفاوتی درباره این 300 سنگ بزرگ وجود دارد؛ برخیها میگویند این سنگها در جهت ستارگان قرار داده شدهاند و برخیها هم معتقد این سنگها وسیلهای برای زلزلهنگاری بودهاند.
محلیها اما نظری متفاوت دارند و وجود این سنگ تراشهها را به داستان فرهاد و شیرین نسبت میدهند؛ کارشناسان میراث هم میگویند یا این سنگها برای معبد آناهیتا در کنگاور کرمانشاه مورد استفاده قرار گرفتهاند و یا اینکه برای همدان که زمانی پایتخت هخامنشیان بوده است، در این منطقه دپو شدهاند.
ابعاد این منطقه که در حدود 300 الی 400 مترمربع است در حدود 40 کیلومتر از شرق شهر قروه و در بالا کوهی که مشرف به روستا داشبلاغ است قرار دارد و در اصطلاح محلی به «فراتاش» معروف شده و در کتب و منابع نیز به نام «فرهادتاش» آمده است.
اقبال عزیزی، کارشناس اداره کل میراث فرهنگی استان کردستان از پنهان ماندن داستان اسرار آمیز منطقه فرهادتاش گفته و اما آثار سنگ تراشی منطقه فرهادتاش را بی شباهت با تخت سلیمان ندانسته است.
او گفته است، در سبک معماری زمان هخامنشیان و حتی قبل از آن، سنگها را از کوههایی که مناسب بودند برش میدادند، سپس به مکانهایی که میخواستند بناهای تاریخی و یا مذهبی را احداث کنند، حمل میکردند.
و جالبتر نحوه ساخت این سنگها با قالبهای یکسان بوده است؛ آنان با ایجاد شیارهایی در سنگها، چوبهایی در داخل شیارها تعبیه کرده و با کوبیدن چوب در سوراخهای ایجاد کرده، کانالهایی ایجاد و سپس، به دنبال آن کانالها را از آب پر میکردهاند که بر اثر آن چوبها باد کرده و موجب ایجاد ترک در سنگ میشده است.
این کارشناس میراث اضافه کرده، کار بررسی باستان شناسی بخشی از شهر قروه در سال 82 انجام شده که در این پروژه، تیم باستان شناسی آثار تاریخی را نیز در منطقه فرهادتاش این شهر مورد بررسی قرار دادهاند.
عجیب بودن داستان از اینجاست که در شهر قروه، بنا بزرگ مذهبی یا حکومتی وجود نداشته که این سنگها برای آن مورد استفاده قرار گرفته باشند و بنابراین این پرسش مطرح میشود که این سنگها برای چه مکانی مورد استفاده قرار گرفتهاند؟
کارشناس میراث قروه معتقد است که برای پی بردن به این راز به همکاری بین استانی نیاز است. آنان حتی با میراث همدان که در نزدیکی این منطقه قرار دارد مکاتبه کردند اما جوابی دریافت نکردند.
او همچنین گفته است، تعدادی از سنگها در این منطقه دپو شده و انتقال نشدهاند که نشان دهنده ایجاد وقفه در کار بوده است، یا اینکه سنگ دیگری را برای پروژه خود پیدا کردهاند و یا احیانا حاکمی که این طرح را درنظر داشته از دنیا رفته و کار انجام نشده است. علاوه بر آن محل سکونت سنگ تراشها نیز مشخص نیست و احتمال دارد به صورت فصلی در آنجا کار کرده باشند.
به گفته عزیزی در افسانههایی که در این منطقه وجود دارد، سنگ تراشهها به مسئله فرهاد و شیرین نسبت داده شده درصورتی که این مسئله برای این منطقه صدق نمیکند.
وی همچنین به غاری که در نزدیکی این منطقه قرار دارد نیز اشاره و اضافه کرد، این غار یک غار طبیعی بوده که حاصل جریانهای آبرفتی در سنگهای آهکی است و قدمت تاریخی نداشته و به قضیه فرهادتاش نیز ارتباطی ندارد.
اما این سنگها با زیبایی اسرارآمیزشان چرا تا این اندازه ناشناخته مانده و گردشگران کمتر از آن بازدید کردهاند؟ کارشناس میراث فرهنگی کردستان میگوید، این منطقه مرتفع و ناشناخته است، دارای امکانات تفریحی نیست و بنابراین برای گردشگری مورد استفاده قرار نگرفته است با این وجود بیشتر علاقه مندان به آثار تاریخی از آن بازدید میکنند که امید است با ایجاد زیرساختهای لازم این موضوع نیز مورد توجه قرار گیرد.
آوات مکاری، رئیس گروه توسعه گردشگری میراث فرهنگی کردستان نیز با اشاره به اینکه منابع زیادی از قدمت تاریخی منطقه فرهادتاش در دسترس نیست، گفته: احتمال دارد از لحاظ تاریخی با توجه به مستندات موجود، قدمت منطقه فرهادتاش به دوره ساسانیان برگردد، چون آثار دیگری هم از دوره ساسانیان در شهر قروه وجود دارد.
مردم افسانه شیرین و فرهاد را برای این سنگها نقل میکنند اما احتمال دیگری که وجود دارد این است که از سنگهای این منطقه برای معبد آناهیتا در کنگاور کرمانشاه استفاده کردهاند.
وی تاکید کرده که اگر زیرساختهای لازم در این منطقه فراهم شود، میتواند انگیزه خوبی برای گردشگران ایجاد کند تا به این منطقه سفر کنند.
کارشناس گردشگری میراث فرهنگی کردستان خاطرنشان کرد: در نزدیکی منطقه فرهادتاش، سراب قروه، منطقه حفاظت شده بدر و پریشان و چشمه آب گرم باباگرگر وجود دارد که میتواند به مانند یک پکیج گردشگری عمل کند اما به شرط اینکه زیرساختهای لازم در این منطقه ایجاد شود و مردم نیز خودشان پای کار باشند.
پرونده ثبت منطقه تاریخی فرهادتاش تشکیل و این منطقه در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.