gardeshban.ir

نوغاب مطابق با ارتفاع دیگر نقاط شهرستان نسبت به دریا در ارتفاع ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ متر است.

جمعیت روستا بر اساس خانه وار بالغ بر هشتصد و هفتاد (۸۷۰) خانه وار و جمعیت سرانه روستا بالغ بر چهار هزار (۴۰۰۰) نفر می باشد .

نژاد مردم نیز مانند سایر مردم شهرستان درمیان آریایی و با زبان فارسی و لهجه ی خاص خود هستند ، اهالی این روستا بر مذهب تسنن و فقه حنفی هستند .

نوغاب بر دامنه کوهی بنا شده و تقریباً اکثر خانه های روستا در بخش مرکزی روستا ساخته شده ، از دور که به روستا نگاه کنیم حالت پلکانی به خود گرفته است .

نوع کشت در روستا اغلب آبی است و آب اصلی مورد نیاز کشاورزی روستا از طریق قنات روستا که از قنات های پر آب شهرستان نیز میباشد تأمین میشود ، از مهم ترین محصولات کشاورزی روستا میتوان از زرشک ، چغندر قند ، گندم و جو نام برد ( البته در سالهای اخیر کشت چغندر و گندم رو به افول نهاده و جای خود را به زرشک داده است .) علاوه بر این از نظر دامداری نیز روستا مستعد می باشد و همچنین اقتصاد روستا بر صنعت قالیبافی نیز متکی است ، چنانکه نوغاب یکی از قطب های اصلی قالیبافی در منطقه است .

پوشش محلی مردم روستا مانند سایر مردم شهرستان درمیان ، پوشش خاص محلی همراه با عمامه ی سفید و غذای محلی مردم نیز مانند سایر مردم شهرستان درمیان ، کشک ( کشک زرد ، قوروت ، کاچی و ساوری ) میباشد .

از عمده ترین فامیل های نوغاب میتوان به سالاری . سلیمی ، خسروی ، شعبانی ، رحیمی ، احمدی ، تباینی ، رجبی ، رحمتی ، سلمانی ، شمسی ، آذری و عطایی را نام برد .

روستای نوغاب علاوه بر قنات دارای چندین چاه عمیق نیز میباشد که تعداد آنها به ۱۲ حلقه چاه میرسد که نوغاب را به قطبی کشاورزی تبدیل کرده است ، از کنار روستا رودخانه ی فصلی بزرگی نیز میگذرد که برخی مواقع خطر ساز و برخی مواقع مفید میباشد و کشاورزان از آب این رودخانه برای کشت محصولات خود استفاده میبرند .

روستای نوغاب را از نظر قدمت تاریخی اگر بخواهیم بررسی کنیم ، در منابع تاریخی چندان نامی از آن نیامده است بلکه بعدها که نوغاب رو به رشد نهاده و بعنوان سکونتگاه اصلی معرفی شده توانسته خود را به همگان بشناساند ، چنانکه نوغاب دارای خان نشین خاص خود بوده است و همواره مورد توجه بزرگان استان و شهرستان بوده است . اما میتوان گفت نوغاب دارای قدمت تاریخی بسیار کهن است چنانکه قلعه ای که در میان روستا ساخته شده و هم اکنون به صورت نیمه مخروبه وجود دارد و خندق نیز که در اطراف آن وجود داشته ( بعدها پر شده ) که مانع از نفوذ بیگانگان میشده این خود نشان از قدمت روستا دارد . دیگر اینکه وجود برجک ها و میل های نگهبانی در اطراف روستا ( برج کلو و برج خورد ) دلیلی دیگر بر قدمت تاریخی روستا میباشد و در مورد پیشینه ی نوغاب این نیز گفته شده است که کلمه نوغاب ترکیبی از دو کلمه نوغ و آب میباشد و نوغ به معنای بچه شتر میباشد که کلمه نوغاب معنای آبشخور بچه شتر را میدهد و مردم شتر های خود را به سر قنات می آورده اند و اندک اندک از ابتدای همین آبشخور سکونتگاه هایی شروع شده تا اینکه به عنوان یک سکونتگاه اصلی شناخته شده است .

محله شیراژی یا شیراجی نوغاب از قدیمی ترین محله های آن است . درب قلعه ( هم اکنون میدان محمدرسول الله نامیده شده است ) نوغاب مهمترین میدان روستا محسوب میشود که آب انبار تاریخی روستا در آن قرار دارد ، این آب انبار متعلق به دوران قاجاریه است .

این روستا دارای هفت مسجد و یک مصلّی بزرگ است . روستای نوغاب دارای فرهنگ خاصی هست که از ادوار کهن این فرهنگ را حفظ کرده است . فرهنگ خاص عروسی و عزاداری و نیز بعضی از بازی های محلی آن از قبیل بجول بازی ، قاب بازی ، تیله بازی ، یک قل دو قل ، پادشاه و وزیر ، قلعه ی فراق ، پله بدو ، کبدی ( کابدبدی ) مرسوم میباشد .

برخی واژه های محلی برای صدا های خاص :

قَقَّست : صدای بزوبزغاله

تُپًّست : صدای افتادن چیزی

تَقَّست : صدای تفنگ

تِلِکَّست : صدای شکستن چیزی

جِِزَّست : صدای ریختن پیاز در روغن

خُرَّست : صدایی مانند صدای نفس سخت انسان

زیکَّست : صدای کوتاه و نازک

نوغاب هم اکنون از جمله روستا های بزرگ شهرستان و حتی استان محسوب میشود که دارای مدارس ابتدایی ، راهنمایی ، دبیرستان و پیش دانشگاهی است و نیز درمانگاه ، خانه ی بهداشت ، پست بانک و مخابرات ؛ از جمله امکانات موجود در آن است .