گردشبان (gardeshban.ir) : از دریاچههای نمک کناره دریای مدیترانه گرفته تا دشتهای لالهای که سرتاسر هلند را پوشاندهاند، هِگِن مجموعههای گلچینی از مناظر را بهعنوان موضوع کاری خود انتخاب میکند؛ و آخرین انتخاب رؤیایی او تپههای شنی گسترده کشور نامیبیا بوده است.
مجموعه عکس تپه شنی او که از روی بالگرد عکسبرداری و تهیه شده است، اشکال ارگانیکی را به تصویر میکشد که به دلیل حرکت و تغییر شکل شنهای پارک ملی ناکلوفت ایجاد شدهاند (این پارک یکی از میراثهای جهانی یونسکو است که در صحرای نامیب واقع شده است). اینجا، پشتههای ظاهرا بیپایانی از شن طلایی گاه به ارتفاع بیش از 300 متر میرسند و توپوگرافی شگفتانگیزی میسازند که توجه هِگِن را به خود جلب کرده است.
البته هِگِن بهجای آنکه این منظرهها را تنها در تصاویر خود ضبط و ثبت کند، بهصورت یک اثر هنری به آنها نگاه کرده و این امر سبب شده تا مجموعه عکسهای او به سطحی برسند که به یک مجموعه نقاشی شباهت داشته باشند. هِگِن میگوید: «رویکردی که من در تصویربرداری هوایی به کار میگیرم به رویکرد نقاشها نزدیک است: ابتدا در ذهن خودم تصور میکنم که چه نوع تصویری میخواهم بگیرم و سپس بین زمین و آسمان این تصور خودم را به واقعیت تبدیل میکنم.»
در مجموعه عکس تپه شنی، ویژگی نقاشیمانند عکسها در نبود بافت و پسزمینه بیشتر برای آنها جلوه میکند. گرچه عکسها از ارتفاع 600 متری سطح زمین گرفته میشوند، اما با این حال نمیتوانیم بهدرستی و دقیق تشخیص دهیم که به چه چیزی نگاه میکنیم. ازنظر هِگِن این ابهام انتزاعی ویژگی کلیدی کارهای اوست، زیرا کمک میکند تا ما به جهان از دیدگاههای تازه و قدرتمندتری بنگریم. او بیان میکند: «شاید دیدن این منظرهها از آسمان یکی از بهیادماندنیترین راههای مشاهدهی آنها باشد.»
خوشبختانه به لطف مجموعه عکس تپه شنی، همگی میتوانیم در این تجربهی عجیب، سهیم باشیم؛ ما نیازی به بالگرد نداریم.
در مجموعه تپه شنی، تام هِگِن شکلهای ارگانیکی را به تصویر میکشد که با تغییر شکل شنهای پارک ملی ناکلوفت در صحرای نامیب که یکی از میراثهای جهانی یونسکو است، ایجادشدهاند. باهم به تماشای این تصاویر نشسته و به صحرای نامیب سفر میکنیم.