gardeshban.ir

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که حدود ۳.۵ میلیون سال پیش، پدیده‌ای موسوم به "شعله سیفرت"(Seyfert flare)، دو انفجار بزرگ را در مرکز راه شیری به وجود آورده است.

قدرت این پدیده آنقدر زیاد بود که بر "جریان ماژلانی"(Magellanic Stream) که در فاصله حدود ۲۰۰ هزار سال نوری از راه شیری قرار دارد، موثر بود. جریان ماژلانی، دنباله‌ای بلند از گاز است که در نزدیکی کهکشان‌های کوتوله موسوم به "ابر ماژلانی کوچک"(SMC) و "ابر ماژلانی بزرگ"(LMC) قرار دارد.

در واقع این پدیده خشونت آمیز از روی تاثیرش بر جریان ماژلانی فاش شد. این تاثیر موجب انتشار یک درخشش عجیب و غریب می‌شود که عمدتا توضیح داده نشده است اما پیش از این یک مطالعه نشان داده است که نور ماورای بنفش ناشی از این شعله سیفرت باعث شده است که هیدروژن موجود در جریان ماژلانی در طول موج خاصی بدرخشد.

به گفته پژوهشگران، شاید این انفجار بزرگ، با یک سیاه‌چاله موسوم به "کمان ای*"(Sgr A*) در ارتباط باشد که در مرکز راه شیری قرار دارد و ۴.۲ میلیون بار بزرگتر از خورشید است.

بلند هاترون گفت: شعله سیفرت باید شبیه به پرتو یک فانوس دریایی بوده باشد. برای درک این موضوع، کافی است فضای تاریکی را تصور کنید که ناگهان با پرتو یک فانوس دریایی برای مدت کوتاهی روشن می‌شود.

پژوهشگران با استفاده از داده‌های تلسکوپ هابل توانستند زمان رخ دادن این انفجار بزرگ را محاسبه کنند.