گردشبان (gardeshban.ir) : رفتن به کنار این آبشار خرج زیادی روی دست تان نمی گذارد و آلاچیق های با صفای کوهپایه ای آن چشم انداز زیبایی از تهران را به شما هدیه میدهند.
تهران کم کم دارد همه چیز تمام میشود.دیگر لازم نیست برای بودن در کنار آبشار های بالا بلند کفش و کلاه کنیم و به جادهها و شهرهای دور بزنیم. آبشار کوهپایهای تهران کمی آن طرفتر از ما در دامنه البرز جا خوش کرده تا میزبان تهرانیهای خسته از کار و تلاش روزمره باشد. آن هایی که تجربه یک بار رفتن به این کوهنوردی نیمروزه را داشته اند خیلی زود پاسوز آن شده اند و این گردشگری کم هزینه و نصف روزه را در هفته های بعدی هم تکرار کرده اند.
سکوت دلنشین دامنه البرز، خنکای بادهای پاییزی، چشم انداز دریاچه خلیج فارس و صدای جویبارهای جاری که در کنارتان روان شدهاند خستگی و بی حوصلگی برایتان باقی نمیگذارند و شما را مشتری این طبیعت گردی چشم نواز میکنند.
ساکن هر نقطه از پایتخت که باشید آبشار تهران یا آبشار مصنوعی البرز خیلی از شما دور نیست. فقط کافی است بزرگراه شهید همت را تا انتها به سمت غرب بروید و پس از عبور از خروجی شهرک شهید باقری، به تابلوهای سمت راست توجه کنید. این تابلوها هدایتگر مناسبی هستند تا شما را به کوهپایه های البرز برسانند. آبشار تهران یکی از تکههای بزرگ پازل گردشگری منطقه 22 محسوب میشود و همیشه میزبان مناسبی برای همشهری های خود بوده است.
این مکان تفریحی و گردشگری با هدف هویت بخشی به دامنه البرز، جلوگیری از تصرف زمینهای اطراف توسط افراد حقیقی و حقوقی، احیا و بازسازی محیط طبیعی کوهستان، افزایش سرانه فضای سبز، احیای گیاهان بومی و مسیرهای آبی و ایجاد ارتباط میان انسان و طبیعت و با استفاده از مصالح طبیعی و همگون با محیط اطراف ساخته شده است.
طراحی آبشار تهران به گونهای است که خیلی راحت با خانواده تان می توانید ساعاتی را در آن سپری کنید. نگران کودکان و سالمندان خانواده هم نباشید. نخستین آبشار تنها 200 متر با پارکینگ فاصله دارد. سالمندان و کودکان خانواده می توانند در همان آلاچیق های نزدیک به سطح زمین از فضای دلنشینی که حاصل ترکیب سنگ و چوب و گلکاری و جویبار جاری است لذت ببرند. آبشار تهران یکی از نمونه های بارز ترکیب عناصر طبیعت با یکدیگر است.
آنهایی که به کوه و ورزش های آن علاقه مندند، آنهایی که اهل پیاده روی یا دوچرخه سواری اند یا همشهری هایی که دوست دارند آرام یک جا بنشینند و به مناظر زیبای طبیعت نگاه کنند، این مکان را ایده آل خواهند یافت. اما از آنجا که ما قصد یک پیاده روی آرام برای بهره مندی از ارتفاعات البرز را داریم، می توانیم از شیب ملایم دو مسیر اصلی به سمت بالا حرکت کنیم. راهها به گونه ای ساخته شده تا این صعود برای همه افراد لذت بخش و به دور از ایجاد خستگی باشد. کمی بالاتر از محوطه پارکینگ و 200 متری کوهپایه اولین آبشار قرار گرفته است.
وقتی قد صاف کنید و نگاهی به پشت پایتان بیندازید، آرام آرام نمایی جذاب از پارک جنگلی چیتگر را پیش رویتان خواهید دید.کنار برکه آلاچیق زیبایی قرار دارد که همه را برای لحظه ای آسودن به سوی خود دعوت می کند. این یکی از 33 آلاچیقی است که در طول مسیر خواهید دید.
بدون تعارف بهترین چشم اندازی که می توانید از تهران داشته باشید در آلاچیق های بالایی نصیب تان خواهد شد. پس تنبلی و بی حوصلگی را از خودتان دور کنید. یک نفس عمیق بکشید و جرعهای آب بنوشید و به ادامه این کوهنوردی فرحبخش ادامه دهید.
برای صعود دو مسیر سنگی و پلکانی پیش روی شما هستند. برای ساخت آلاچیق هایی که در مسیر خانواده ها چیده شده اند از ترکیب این عنصر با چوب های روسی که از مقاومت بالای برخوردارند، بهره گرفته شده است.
سرزدن به این کوهپایه پاییز زده برای شهرنشین هایی که فرصتی برای دل زدن به دامان طبیعت ندارند یک موهبت به شمار می رود. آن هایی که دل و دماغ سرخوشتری دارند راه آلاچیق های بالایی را در پیش میگیرند تا چشم انداز بهتری از پایتخت پیش رویشان داشته باشند.
آبشار تهران برای گل و گلدان بازها هم جای کم نظیری است. اینجا تنها درختان ایرانی و بومی حضور ندارند. سماق آمریکایی، سیدالاشجار، بلوط و موگو درختانی اند که سایه سارشان را به پیاده راه بخشیده اند. برکه های بالاتر نشانه های بیشتری از گونه های گیاهی آشنا دارد. درختان آلبالو، گیلاس و گردو را می توانید اینجا ببینید. حتی توت، ازگیل، صنوبر و سپیدار هم در ادامه به فهرست درختان افزوده میشوند. جذابترین بخش از پوشش گیاهی این مرکز گردشگری در دو بخش خلاصه می شود. باغ گیاهان دارویی و باغ گل که برای مخاطبان ویژه و کنجکاو حرف های زیادی برای گفتن دارند. باغ گل آبشار تهران 2 هکتار وسعت دارد و در آن می توانید از گونه های کم نظیری از گیاهان زینتی دیدن کنید.
آبی که از جنگل های لتمان وارد آبشار تهران می شد ناخالصی های زیادی را به خود به همراه داشت و به دلیل وجود آهک در آن، امکان زندگی ماهیان و گیاهان را سلب می کرد. به همین دلیل این آب قبل از ورود به آبشار اصلی تصفیه می شود تا ناخالصی های آن از بین برود. آب که از نقطه بالایی جاری می شود، آبشارهایی مصنوعی را در طی مسیر ایجاد می کند که تماشایشان روح را جلا می دهد. ارتفاع بلندترین آبشار که در بخش بالایی قرار دارد، به 10 متر می رسد. آب به سوی پایین جاری می شود و 8 برکه کوچک و بزرگ را سرشار از خود می سازد. برکههای پایینی از این بالا کوچکتر به نظر می رسند. اندازه برکه ها با بالا رفتن ارتفاع تناسب دارد و بزرگ تر می شود.
جایی نزدیک به خانه
آلاچیقی که نام « تقسیم آب » را بر آن گذاشته اند در بالادست بلند ترین صخره ها قرار گرفته است. اینجا سه برجک کنار هم نشسته اند و به دلیل لانه کردن کبوتران در آن برج کبوتران نامیده می شوند. در بالا ترین نقطه آبشار تهران زاویه دید وسیعی از دریاچه و پارک جنگلی چیتگر خواهید داشت.
اینجا باد سبک بالتر میوزد. صدای پرندگان بیشتری به گوش می رسد و آوای جاری جویبار به ما نزدیک تر است. همه این زیبایی با یک سیاحت نیمروزی جایی نزدیک به خانه در دسترس ماست.