گردشبان (gardeshban.ir) :
پیرو ابلاغ کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی مجلس شورای اسلامی جهت تشکیل کمیته ملی گردشگری کشاورزی و روستایی توسط وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، نشستی با حضور ولی تیموری، معاون گردشگری کشور و نیز مقامات دستگاههای فرابخشی از سوی دفتر توافقهای ملی گردشگری در محل معاونت گردشگری برگزار شد و موضوعات تشکیل کمیته ملی گردشگری روستایی و کشاورزی، تهیه ضوابط انتخاب روستاهای هدف گردشگری و نیز آمادهسازی شیوه نامه بهرهبرداری از واحدهای گردشگری کشاورزی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
بر این اساس مقرر شد دستگاههای حاضر در جلسه، نسبت به معرفی نماینده رسمی جهت عضویت در کمیته ملی گردشگری روستایی و کشاورزی به منظور تشکیل کمیته مذکور اقدام نمایند و جلسات به طور مرتب و ماهیانه برگزار شود.
پیرو تشکیل کمیته ملی گردشگری روستایی و کشاورزی، تصمیم بر آن شد تا وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی نسبت به ارسال شاخص های انتخاب روستاهای هدف گردشگری به اعضای کمیته ملی مذکور اقدام نماید و اعضای حاضر نیز پیشنهادات مربوطه خود را اعلام کنند تا پس از این اقدام، جمعبندی و تعیین نهایی شاخص ها، ضوابط روستاهای هدف گردشگری جهت ابلاغ و تعیین ساز و کار اجرایی، در کمیته ملی گردشگری روستایی و کشاورزی مورد بررسی قرار گیرد.
در ادامه با توجه به دستور کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی به منظور ایجاد ساز و کار و کاهش تعدد مراجع صدور مجوز و استعلام راه اندازی گردشگری روستایی و رساندن زمان استعلام به حداکثر ۱۵ روز، تصمیم بر آن شد تا روند اجرایی این موضوع نیز بررسی و در جلسه آتی مطرح شود.
همچنین با توجه به اینکه معاونت گردشگری در حال راهاندازی ساز وکار مربوط به کسب و کار مرتبط با گردشگری کشاورزی است؛ مقرر شد اعضای کمیته نسبت به ارائه پیشنهادات جهت تهیه پیشنویس اولیه شیوهنامه و ضوابط فنی گردشگری کشاورزی اقدام نمایند.
گردشگری روستایی را میتوان مترادف با عبارت تجربه زندگی محلی دانست. این تجربه، شامل موارد بسیار متنوعی از جاذبههای طبیعی، فرهنگی و فعالیت هایی می شود که در یک منطقه روستایی و کشاورزی خاص وجود دارند. فعالیتهایی مانند گردشگری کشاورزی، کوهنوردی، سوارکاری و اقامت در خانه های محلی. به طور کلی محور این نوع گردشگری، درک زیباییها و جاذبههای طبیعت و فرهنگ مردم آن منطقه است و بسته به جغرافیای منطقه فعالیتهای متفاوتی میتواند در آن صورت پذیرد.
صنعت گردشگری روبه رشدترین و بزرگترین صنعت جهان است و در تمامی کشورها بعنوان ابزاری حیاتی برای رشد و توسعه فعالیت های اقتصادی مناطق مختلف و وسیلهای برای افزایش سطح درآمد ناخالص ملی محسوب می شود. پر واضح است که رشد، اجرا و توسعه صحیح این صنعت (بویژه در بخش گردشگری روستایی) میتواند به رشد و توسعه کسبوکارهای محلی و بازگشت مردم از کلان شهرها به دیار خویش و تلاش برای حفظ میراث بومی خود کمک کند.
گردشگری روستایی باید به صورت یک شیوه زندگی بر پایه عقاید مربوط به جوامع روستایی درک شود. سرچشمه بیشتر جاذبههای روستایی فرهنگ مردم ساکن در آن منطقه است.
لازمه این امر این است که گردشگران علاوه بر دیدن مناظر و چشماندازهای طبیعی آن نقاط، با آداب و رسوم و فرهنگ آن روستا نیز آشنا شوند. بدین ترتیب گردشگران به خرید محصولات روستا از قبیل صنایع دستی، محصولات محلی، غذاهای سنتی و... علاقهمند میشوند و این به معنی افزایش درآمد روستاییانی است که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم در این صنعت فعالیت میکنند.
روستاهای زیادی در ایران دارای پتانسیل برای تبدیل شدن به مناطق جذاب برای برگزاری تور گردشگری روستایی هستند و البته برخی از آنها مانند روستا ماسوله، ابیانه و روستا مصر در این زمینه پیشتاز هستند. مراسمی که در برخی از روستاهای ایران برگزار می شوند بسیار دیدنی، جذاب و دارای تاریخ و پشتوانه فرهنگی غنی هستند. مراسم گلابگیری در قمصر کاشان، جشن تیرما سینزه در قاسم آباد گیلان، عاشورا در ابیانه و پیرشالیار در هورامان، نمونه هایی از این مراسماند.
به گزارش روابطعمومی معاونت گردشگری، از جمله روستاهای گردشگری ایران میتوان به روستا پالنگان در استان کردستان، روستا شهرستانک در تهران، روستا مصر در اصفهان، مارگون در استان فارس، سنگان در سیستان و بلوچستان، روستا نوا و دشت آزو در مازندران و بسیاری دیگر همچون اندبیل در استان اردبیل اشاره کرد.