gardeshban.ir

منطقه کویر،‌ در ۵۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان کهنوج و در نزدیکی مرز این شهرستان با شهرستان جیرفت جلگه‌ای نسبتاً کوچک و همواره با وسعت ۵۵۸۳ هکتار قرار دارد. این جلگه در دامنه ارتفاعات "کلمراد” که ادامه رشته کوه بحر آسمان است، میزبان باقی‌ مانده جنگل‌های گرمسیری کهور جنوب شرقی کشور است و نیز مرغ جیرفتی را که مختص جنوب شرق ایران است، در دامن خود نگهداری می‌کند. منطقه مهروییه در سال ۱۳۵۰ در فهرست اولیه مناطق حفاظت شده کشور قرار گرفت و در سال ۱۳۵۵ به پناهگاه حیات وحش ارتقاء یافت. رویش طبیعی این منطقه از جنگل‌های گرمسیری کهور و رویش استپی متشکل ازگونه‌هایی چون اسکنبیل، قیچ، توسو و اسکنبیل‌های غیر چوبی یا (Hamada) تشکیل یافته است. این منطقه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ گونه گیاهی را در خود جای داده که مهم‌ترین گونه‌های آن عبارتند از کهورک، کهور، جغجغه، اسکنبیل، گز، شاه گز، پنیرک، شور، استبرق، کنار و غیره. در بخش پستانداران نیز حدود ۱۵ گونه در مهروییه ادامه حیات دارند که مهم‌ترین آنها عبارتند از گربه جنگلی، کفتار، شغال، گراز، روباه، تشی(سیخور)، جبیر، موش خرما و غیره. همچنین در این پناهگاه به همین میزان گونه‌های از خزندگان مانند سرخ مار، مار آبی، کک مار و بزمجه و غیره وجود دارند. مرغ جیرفتی و گونه درُاج که نزدیک به آن است در بین ۲۵ گونه پرنده شناخته شده در مهروییه، مهم‌ترین و جزء پرندگان کمیاب و منحصر به ‌فرد کشور محسوب می‌شود. از دیگرگونه‌های پرنده‌ این منطقه می‌توان از دلیجه، سارگبه، هوبره، تیهو، سبز قبا، خروسکولی، کوکر و غیره نام برد. مهروییه در فصل‌های پاییز و زمستان یکی از زیباترین مناطق جهت میزبانی علاقه‌مندان به حیات وحش است.

سیمای گردشگری ارتفاعات بحر آسمان‌

عابران دشت ساردوییه، بلندترین دشت ایران با ۲۷۰۰ متر ارتفاع سطح دریا و یکی از سردترین نقاط استان کرمان، در صد کیلومتری جنوب، قله بحر آسمان را با تیپی شبیه دماوند مشاهده می‌کنند. این قله که در سمت راست جاده ساردوییه به جیرفت قرار می‌گیرد، «نشانه» نام دارد و با ارتفاع ۳۸۸۶ متر، بلندترین قله در بین رشته‌کوه‌های سه هزار متری استان است. شهرت منطقه بحر آسمان به جز دره‌های زیبایی که دارد، خرس سیاه آسیایی نیز است. این حیوان کمیاب و تحت حفاظت یکی از زیستگاه‌های اصلی آن در ایران و این منطقه است. برخی از مناطق روستایی گردشگری محدوده بحر آسمان عبارتند از دلفارد، بحر آسمان، رمون، نراب، محمدآباد، سر بیژن و غیره. وجود جنگل‌های اورس، بنه، بادام کوهی و کهکم نیز در این بخش چشمگیر است، چرا که زیبایی خاصی به منطقه بخشیده‌اند. به خصوص در زمستان که بخش‌های بالایی بحر آسمان پوشیده از برف است و تراکم اورس‌ها، جلوه خاص را حاکم می‌کند. آلاله، آویشن، گاو زبان، فرفیون و زیره، گیاهانی هستند که بحر آسمان را فراگرفته‌اند و رایحه گل‌ها، خاطره‌ای ماندنی را در جان عابران آن بر جای می‌گذارد. در منطقه بحر آسمان، به جز خرس سیاه نامدار و مشهور آسیایی، پلنگ و چارپایان علف خواری مانند بز، میش، کل و قوچ نیز وجود دارد. اگرچه هم‌اکنون جمعیت قابل توجهی از آن‌ها دیده نمی‌شود.

دره دلفارد

یکی از زیباترین و پر جاذبه‌ترین، دره‌های جنوب کشور، در منطقه بحر آسمان قرار دارد. دره‌ای که به عنوان یکی از مناطق نمونه گردشگری کشور مطرح است. جایی که باغ‌های بزرگ مرکبات و گردو به یکدیگر گره می‌خورند و سرما و گرما، حضور مسالمت‌آمیزی را در کنار یکدیگر تجربه می‌کنند. صعود به قله بحر آسمان از مسیر «محمدآباد روز پیکر» ساردوییه انجام می‌گیرد. سفر به بحر آسمان از اواسط فصل بهار تا اواخر تابستان، خاطرات خوبی را برای کوهنوردان و گردشگران به ارمغان می‌آورد.

سیمای گردشگری ارتفاعات جبال بارز‌

منطقه جبالبارز کرمان یکی از زیباترین، بکرترین و شگفت‌انگیزترین سلسله کوه‌های ایران است که با ۲۵۰ کیلومتر طول، طولانی‌ترین رشته کوه جنوب شرق کشورمحسوب می‌شود. از نقطه آغاز این رشته‌کوه در شمال غربی شهرستان بم (روستای زیبای مرغک) تا چاله جازموریان، نقطه به نقطه این منطقه کوهستانی، سرشار از جلوه‌های زیبای طبیعت است. از جنگل‌های انبوه بنه یا پسته وحشی، بادام کوهی واورس گرفته تا بلندترین آبشارهای ایران، تا ارتفاعات و دامنه‌های بکر و باغ‌های دل‌انگیز گردو، زردآلو، چمن زارها و چشمه سارها و غیره. جهت شمال شرقی- جنوب غربی و نیز طول این رشته کوه باعث شده در مسیر برش عرض‌های جغرافیایی، تنوع جالب‌ توجه آب و هوایی را در این خط سنگی با عظمت شاهد باشیم. به طوری که وقتی ابتدای این رشته‌کوه در سرمای زمستان دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه زیر صفر را تحمل می‌کند، در بخش‌های مرکزی و انتهایی جبال بارز، دمای مطبوع ۲۰ تا ۲۵ درجه بالای صفر، شرایط خوبی برای زندگی فراهم آورده است و برعکس در ماه‌های تیر و مرداد که مناطق پایینی و انتهای جبال بارز، گرمای طاقت فرسای نزدیک ۵۰ درجه را دارند، در بخش‌های بالایی به ابتدایی این سلسله، دمای ۲۵ درجه، لذتی جالب توجه به ساکنان و گردشگران می‌بخشد و این حکایت در دشت‌های پایین دست به ارتفاعات بالا دست نیز ادامه دارد.

"علمشاه‌” بلندترین قله این رشته کوه است که۳۷۴۱ مترارتفاع داشته و در ۴۰ کیلومتری شرق شهر عنبرآباد قرار دارد. بیشتر بخش‌های جبالبارز پوشیده از گیاهان مختلفی است که تحت شرایط آب‌ وهوایی و نیز ارتفاع از سطح دریا، برسینه این ارتفاعات دامن گسترانیده‌اند. بنه، کهکم، اورس، بادام کوهی و آرچین عمده‌ترین درختان این رشته کوه هستند که به‌صورت جنگل‌های متراکم و گاه تک درخت دیده می‌شوند و نیز آویشن، درمنه، زارچ، دارچین، ریواس، گل نرگس، لاله، زنبق، ازگن و غیره که در همه جا حضور دارند. این منطقه علاوه بر اینکه از این زیستگاه‌های خرس سیاه آسیایی در ایران محسوب می‌شود، میزبان انواع زیادی از جانوران گوشت‌خوار، علف‌ خوار و پرندگانی است که در نقاط مختلف جبال بارز چشم نوازی می‌کنند. میش و قوچ، کل و بز، پلنگ، گرگ، خرگوش، موش کوهی، عقاب، شاهین، کلاغ و انواع بسیاری دیگر از پرندگان و جانوران، آسمان و زمین جبالبارز را به خود مشغول دارند. این رشته‌کوه، شهرستان‌های بم و جیرفت، و ریگان را از یکدیگر جدا می‌کند.

آبشارهای دهبکری ‌

ییلاق زیبای دهبکری در ۷۵ کیلومتری غرب شهر بم و در مسیر جیرفت واقع شده است. این روستا از نخستین مناطق رشته کوه جبال بارز محسوب می‌شود و در دل دهنه‌ای با شیب ملایم به سمت بلندی‌های کوه «برفو» ادامه می‌یابد. قله «برفو» به دلیل برف گیر بودن، سرچشمه رودخانه دهبکری نیز محسوب می‌شود. در جنوب دهبکری و سمت چپ تونل سنگی که جاده جیرفت از داخل آن می‌گذرد، آبشارهای دهبکری جریان رودخانه را زیباتر کرده‌اند. این آبشارها که تعداد آنها به عدد سه می‌رسد، در دل جنگل بنه وسیعی قرار دارند. دو آبشار در پایین دست و یکی که ارتفاع آن بیشتر است، در بالادست رودخانه و در سینه کش کوه «برفو» قرار گرفته است. این منطقه تابستان‌های سرسبز و با طراوت، پاییزهایی شکوهمند و رویایی و زمستان‌هایی سکوت آور و روح نواز دارد که با ریزش برف وسفید پوش شدن جنگل و دامنه‌ها به اوج می‌رسد. ادامه مسیر آب به دهبکری رسیده و مورد استفاده باغ‌های گردو، زرد آلو ومزارع این منطقه قرار می‌گیرد. این آبشارها با نام آبشارهای «دغوییه» نیز خوانده می‌شوند.

آبشار سرن کوه ‌

رشته کوه جبال بارز میزبان پدیده‌های زیبا و با عظمتی چون آبشارهاست. در۵۰ کیلومتری شرق شهر جیرفت و در میان دره‌های شکوهمند جبال بارز، آبشار سرن کوه با ارتفاعی بیش از ۱۵۰ متر در انتهای دره «درین»، یکی از بلندترین آبشارهای ایران و شاید خاورمیانه است. گام برداشتن در فضای مملو از جنگل‌ها و باغ‌های سردسیری و چشم دوختن به هُرم گرمای جیرفت از آن فاصله، شکوهی خاص دارد. متاسفانه به دلیل کم آبی و خشکسالی‌های اخیر، آب این آبشار بسیار محدود شده و فقط در پی باران‌های شدید و جاری شدن رودخانه، عظمت و ارتفاع آن رخ می‌کند و در دیگر روزهای سال، توان خود را برای رقابت با آبشار۲۰۰ متری «وروار» در بخش دیگری از جبال بارز از دست می‌دهد، اما این دو آبشار بلند و با عظمت نشانی دیگر ازعظمت و شکوه رشته کوه جبال بارز دارند.

آبشاردره ده والی

در بخش شمالی شهرستان جیرفت و در دره زیبای ده والی ساردوییه، آبشاری زیبا با فضایی فرحبخش، جان بخش طبیعت منطقه است. این آبشار در نزدیکی روستای «محمدآباد روز پیکر» و در مسیر رودخانه‌ای که در شمال غرب این روستا جریان دارد، واقع است. آب این رودخانه از قله «نشانه»، بلندترین قله رشته کوه بحر آسمان (۳۸۸۶ متر) سرچشمه می‌گیرد. ریزش و خروش این آب بر تخته سنگ‌ها و دیواره‌های اطراف، علاوه بر ایجاد صدای موزون آبشار، فضاهای سبز خزهای را نیز در سطوح پیرامون ایجاد کرده است. ارتفاع این آبشار بیش از ۱۰ متر است.

آبشار‌های دلفارد‌

آبشارهای دلفارد که با نام «گُلم» یا «گُلمای دختر کش» نیز شناخته می‌شوند، در فاصله ۴۷ کیلومتری شمال جیرفت و در بخش سردسیر دلفارد، در دره‌ای شرقی–غربی و مملو از چنار قرار گرفته است. گُلم در مناطق جنوبی استان، همان حوضچه آبی است که در رودخانه‌ها‌ یا در محل آبریز آبشارها به وجود می‌آید و گُلم دختر کش، شاید تداعی‌کننده حادثه‌ای باشد که ناشی از غرق شدن دختری در آنها باشد ‌یا تمثیل زیبای آن از این اصطلاح استفاده شده است، اما برای این مورد سندی وجود ندارد و بیشتر بر گرفته از متن عام جامعه است. این آبشار از چهار حوضچه یا گُلم تشکیل شده که گُلم دوم برزگتر از بقیه است و ارتفاع آبشار هم در آن به حدود ۱۰ متر می‌رسد. با عبور از دیوار سمت چپ آبشار، به گل مدوم که کاسه سنگ زیبایی را تداعی می‌کند، می‌رسیم.‌(ارتفاع آبشارها بلند نیست و در جمع حدود ۲۰ متر می‌شود). برای رسیدن به آبشارهای بالاتر، مسیرها، سخت و سخت تر می‌شوند. مسیر رودخانه در بالا دست آبشارها و در کف درهای پر از درختان کوهی، در دل کوه بالا می‌رود و فضای بکر و هیجان‌آوری را به نمایش می‌گذارد. شیب دامنه‌های این دره را درختان بنه تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری اسیر تاج و تنه و ریشه‌های محکم خود کرده و در ارتفاعات بالاتر، جلال و شکوه اورس‌ها، دیدنی و ستودنی است. آبشار دلفارد در ارتفاع ۲۱۰۰ متری از دل کوه‌های بحر آسمان می‌جوشد و جریان آب آن، خطی از چنارهای تنومند را در کنار خود به وجود آورده است. قدم زدن در حاشیه این آب و تنفس طراوت این دره پر چنار، در تمام فصول سال، لذتی خاص را به گردشگران و عاشقان طبیعت می‌بخشد.

آبشاررود فرق(وروا)

در بخش جنوبی رشته کوه جبال بارز و در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر عنبر آباد در منطقه «رود فرق» بزرگترین آبشار دایمی ایران با ارتفاعی نزدیک به ۱۵۰ متر در نزدیکی روستای «باغ آهنی»، سکوت کوهستان را به خروش وحشی اما زیبای خویش آغشته می‌کند. این آبشار پر صلابت در دامنه قله «علم شاه» که با۳۷۴۱ متر بلندترین قله جبال بارز محسوب می‌شود، واقع شده است. هر ساله تعداد زیادی از کوهنوردان و طبیعت دوستان به مقصد این منطقه و بلندی‌های آن عزم سفر می‌کنند. مسیر دسترسی به این آبشار و قله علم شاه خصوصا در اسفندماه، همراه با تضادهای بی نظیری چون باغ‌های لبریز از میوه‌های نارنجی رنگ مرکبات، دشت وسیع و رویایی گل‌های نرگس، بستر سنگی رودخانه، خروش آبشار بلند وروار ودر بالا دست، برف و یخ قله علم شاه است و این همه، در کمتر از نیم روز راهپیمایی نصیب عاشقان طبیعت و کوه یاران می‌شود. در این منطقه، سفر وگردش در دره‌ها و روستاهایی چون وروار، کرور، قصبه و امجز در بالا دست آبشار، انبوه خاطرات به یادماندنی را به همراه خواهد داشت. اگرچه در ارتفاع این آبشار اختلاف نظر دیده می‌شود، اما از محل زاویه شکست در بالاترین نقطه تا سطح حوضچه ۱۵۰ متر است. براساس گزارش اعضای تیم امداد و نجات کوهستان هلال احمر استان جهت نورد دیواره، پس از ریزش ۱۶۰ متر طناب، حدود۳۰ متر صخره نوردی تا کف آبشار انجام پذیرفته است. همچنین در مسیر رسیدن به آبشار اصلی، آبشارهای دیگری چون «دوقلو» و «تخت» دیده می‌شود.

آبشار دوساری‌

روستای دوساری با نخلستان‌های وسیع و قدیمی در۱۵ کیلومتری جنوب عنبرآباد و در نزدیکی محور عنبر‌آباد – کهنوج قرار دارد. در بخش شمال شرقی دو ساری، منطقه‌ای به نام «بندری» وجود دارد که وجود جریان آب درآن، شکوه و طراوت خاصی را ایجاد کرده است. جوشش آب از لا به لای سنگ‌های آهکی، پدیده آورنده این جریان است. در فصل‌های پر باران حرکت آب بر سطح ارتفاعات و ریزش آن از دماغه این کوه، خط سبزی از جلبک‌ها و گلسنگ‌ها را در مسیر آب این آبشار، به تصویر می‌کشد که به واقع دیدنی و جذاب است.

آبگرم محمد آباد مسکون

حوضچه‌های این آبگرم در ۵۰ کیلومتری شمال شهر جیرفت و در جبال بارز واقع شده‌اند. این آبگرم که جزء مرتفع‌ترین آبگرم های استان است، ۲۱۱۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد‌ و با ۱۵ لیتر در ثانیه، به نسبت آبدهی مناسبی دارد. دمای آب این چشمه ۳۵ درجه سانتیگراد است که به صورت زهکشی از دامنه‌های آتشفشانی منطقه خارج و علاوه بر بهره‌ برداری درمانی از آن، مورد استفاده بخش کشاورزی منطقه نیز است. آب چشمه محمد آباد از نوع آب‌های قلیایی است.

آبگرم دیمند و گویکان

در فاصله ۱۰۰ کیلومتری شمال شرقی شهر جیرفت و در آبادی به همین نام که در قسمت شرقی بخش ساردوییه واقع شده است. آبگرم دیمند و گویکان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این منطقه کوهستانی محسوب می‌شود که در ارتفاع ۱۵۳۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. حرارت۷۳ درجه، آب دهی حدود ۱۰لیتر در ثانیه و حوضچه طبیعی آن در دل سنگ‌های آتشفشانی، این آبگرم قلیایی را از گردشگران فراوانی برخوردار کرده است. آبگرم به صورت جوششی از زمین خارج و در پایین دست، رود خانه کوچکی را به وجود آورده که طراوت خاصی را به منطقه می‌بخشد. این آبگرم دایمی که داغ‌ترین آبگرم استان است، محل مناسبی برای سرمایه‌گذاری و جذب گردشگران بوده و آنچنان توجهی به آن نشده است.

آبگرم در گُرج میجان ‌

چشمه آبگرم «در گُرج» در ۲۰ کیلومتری شرق شهر جیرفت و در ابتدای دهنه میجان واقع شده است. دهنه میجانب آب و هوایی متنوع از گرمسیری در بدو ورود گرفته تا کوهستانی و سردسیری در بالادست، در دامنه‌های جبال بارز قرار گرفته است. آب گرم «درگُرج» از نوع چشمه‌های گسلی است و دمایی در حدود ۳۴ درجه سانتیگراد داراست. آب دهی این چشمه دو لیتر در ثانیه بوده و از کیفیت مناسبی برخوردار است. آب این چشمه جان بخش باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی میجان است.

چشمه آبگرم مُغو‌

این چشمه در ۴۵ کیلومتری غرب شهر جیرفت و در نزدیکی روستای حسین آباد اسفندقه قرار گرفته است. در مسیر جیرفت به اسفندقه از طریق تنگ «سر گز» و در مسیر بافت به اسفندقه از طریق گدار «مل استر» می‌توان به این آب گرم رسید. در شمال شرقی حسین آباد و پس از گذر از بستر هلیل رود، آبگرم مُغو با ۳۶ درجه سانتیگراد دما، مورد استفاده بیماران پوستی و کسانی که از دردهای استخوان و مفصل رنج می‌برند، قرار می‌گیرد.

چشمه آبگرم انجیر سیاه

این چشمه آبگرم در منطقه جبال بارز قرار دارد و در ۳۵ کیلومتری شمال جیرفت در روستایی به همین نام واقع شده است. ارتفاع این چشمه از سطح دریا ۱۳۷۰ متر است و ۲۵ لیتر در ثانیه آبدهی آن دارد که به صورت حرکت در مسیر رودخانه جریان می‌یابد. دمای آب این چشمه ۵۸ درجه سانتیگراد است و به صورت جوشش از دل دامنه‌ها خارج می‌شود. همچنین از نظر شیمیایی، آب این چشمه از نوع سولفاته است که به صورت دایمی جریان دارد. سرنوشت آب این چشمه با سرچشمه‌های رود «شور» جیرفت گره خورده و در نهایت به سمت چاله جازموریان ادامه می‌یابد.

آبگرم گیشکی ‌

این چشمه‌ آبگرم در ارتفاعات اسفندقه و در مسیر بافت به اسفندقه واقع شده است. ۱۵۳۰ متر ارتفاع از سطح دریا، ۵ لیتر در ثانیه آب دهی و ۴۰ درجه سانتیگراد دمای آب آن است. آبی که از نوع آب‌های قلیایی است و به صورت جوششی به شکل رودخانه کوچکی در دره‌ای جریان دارد. فاقد ترکیبات، گازها و بخارات مفید بوده، اما ترکیبات مضر هم ندارد و با بخار نسبتاً زلال است.

چشمه آب معدنی رود فرق

این چشمه در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی عنبر آباد در نزدیکی روستای پرطراوت و دل انگیز رود فرق قرار گرفته است. روستایی که علاوه بر زیبایی‌های خاصی که دارد با آبشار بلند «وُروار» شناخته می‌شود. این چشمه در منطقه، به نام «آب باد رود فرق» خوانده می‌شود و در دهانه‌های سمت چپ روستای رود فرق واقع شده است. دمای آب آن ۲۲ درجه سانتیگراد و از قدرت بالایی در «تراورتن سازی» برخوردار است که از این نظر شباهت‌هایی با چشمه‌های «ابوق بوقو» مرغک و چشمه «آب زردو» نزدیک آبگرم دیمند دارد.

چشمه آب معدنی چاله گان (پل بهادر آباد)‌

این چشمه آبگرم در ۳۰ کیلومتری جنوب، در محل پل بهادر آباد در ابتدای تقاطع رودبار قرار دارد و به صورت جوششی از روزنه‌های سنگی خارج می‌شود. این چشمه آبدهی قابل توجهی ندارد، اما جریان آب آن که بیشتر مصرف کشاورزی دارد، بر طراوت این محدوده می‌افزاید. محدوده‌ای که از جنگل‌های گز حاشیه و بستر هلیل رود به وجود آمده است. دمای آب چشمه «چاله گان» ۲۷ درجه سانتیگراد است.

چشمه آب گرم « مرتفع علی» چاه نوروز

این چشمه در نزدیکی آبادی«چاه نوروز» از توابع شهرستان قلعه گنج و در سمت راست جاده قلعه گنج به منوجان واقع است. آب این چشمه قلیایی بوده وهدایت الکتریکی (EC) بیش از۳۰۰۰ را داراست. حرارت آب این چشمه ۲۹ درجه بوده و در کشاورزی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دریاچه سد جیرفت

بزرگترین و پر حجم‌ترین دریاچه استان کرمان در۴۰ کیلومتری شمال غربی جیرفت و در تنگه «نراب» پشت دیواره بتنی ۱۳۳ متری سد جیرفت به وجود آمده است. سالانه به طور متوسط بیش از ۴۰۰ میلیون متر مکعب آب وارد این دریاچه می‌گردد و بزرگترین تجمع آب شیرین در استان کرمان را شامل می‌شود. مسیر پایین دست سد را دره‌های عمیقی به گودی۲۵۰ متر با دیواره‌های بلند سنگی و هراس انگیز در برگرفته‌اند که جریان هلیل رود را هدایت می‌کنند. همچنین دیدن دریچه سد جیرفت که با شدت فراوان آب را از دل دیواره بلند و بتنی به اعماق دره پرتاب می‌کند، فراموش نشدنی است. در برخی سال‌ها امکان صید انبوه ماهی نیز دردریاچه سد وجود دارد. برخی دره‌های عمیق و سنگی زیر سد بی‌شباهت به دره‌های پارک ملی «گرندکنیون» آمریکا نیستند.

هامون جازموریان

بین کوه‌های مکران و شاهسواران و به عبارتی بین رشته کوه‌های جبال بارز در شمال و بشاگرد در جنوب قرار دارد. جازموریان، نامی است که تحت تاثیر گویش محلی جنوب استان در منطقه بلوچستان حاصل آمده و بر گرفته از پوشش گیاهی غالب منطقه است که در بین مردم به آنها «جاز» گفته می شود و انبوهی و کثرت آن را «موریان» می‌گویند. جازموریان تداعی کننده این پوشش غالب و وسیع است. این فرو نشست زمین ساختی جوان ۳۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و محدوده آبگیر کامل دریاچه در مواقع پر آبی ۳۳۰۰ کیلومتر و در سال‌های کم‌آبی به ۲۵۰۰ کیلومتر و کمتراز آن تقلیل می‌یابد. هلیل رود که از ارتفاعات مرکزی استان سرچشمه می‌گیرد و نیز رود بمپور بلوچستان، اصلی‌ترین سازنده‌ها و حیات بخش این هامون هستند. جالب توجه است که در گذشته، این دو رود به دریای عمان می‌ریختند، اما پس از اینکه در دوره‌های اخیر زمین شناسی، هامون جازموریان مسدود و این محدوده میزبان جریان‌های آب این دو رود شد. برخلاف دیگر هامون‌های بسته درونی کشور، خاک هامون جازموریان چندان شور نیست و زمین آن از قلوه سنگ‌ها و لایه‌های شنی و آهکی تشکیل شده و آب آن شوری کمی دارد و این به دلیل وجود زهکش طبیعی این چاله است. این هامون اغلب به صورت باتلاق و کفه‌های نمکی و رسی خود را نشان می‌دهد، اما در فصول پر باران، در وسط آن آب نمایان می‌شود. بخشی از این هامون در استان سیستان و بلوچستان قرار می‌گیرد.

غار جواران

روستای جواران در ۱۰ کیلومتری شرق رابر و با فاصله ای۴ کیلومتری در سمت چپ جاده رابر–جیرفت واقع شده است. آب زلال چشمه سارها، باغ‌های گردو، استخرهای آب و چشم اندازهای این منطقه چون درهای لبریز از زیبایی است. در دیواره‌های کوه مشرف بر جواران که دامنه‌های غربی کوه «تنگ» را شامل می‌شوند، دهانه بزرگ غاری خودنمایی می‌کند و کاوش آن هر چند کوتاه، حسی خاص، توام با دلهره و هیجان را حاصل می‌آورد.

روستای هدف گردشگری دره دلفارد

یکی از باشکوه ترین و منحصر به فردترین مناطق استان، منطقه دلفارد است که به شکل دره ای ۴۰ کیلومتری با شیب ملایم از کوه های بحر آسمان و گردنه امیر‌المومنین آغاز و تا دشت جیرفت ادامه می‌یابد. فاصله این منطقه تا جیرفت حدود ۴۰ کیلومتر است و در شمال غرب این شهر قرار دارد. مهمترین خصوصیت این منطقه علاوه برساختار طبیعی زیبا، وجود دو اقلیم متفاوت گرمسیری و سردسیری این دره است‌. جایی که در تمام طول سال بخش کشاورزی و باغ داری آن جریان دارد و در هر ماه از سال، میوه‌هایش روانه بازارند. به دلیل عبور جاده از دل این دره و اشراف مسافران به باغ‌ها و رودخانه دلفارد، این مسیر یکی از زیباترین محورهای استان به حساب می‌آید. به خصوص در بخش‌های بالایی آن که نزدیک به۱۵ پیچ بسیار تند را باید طی کرد. با ورود به این دره و گذر از پل کلدان، فضایی تازه را تجربه می‌کنیم. باغ‌های پرتقال، چندین کیلومتر حاشیه جاده را در بر گرفته و ناگاه به گردوها و باغ های زردآلو و گیلاس می‌رسیم. جایی در محدوده روستای «کراه» پرتقال، گردو، تمشک، آلبالو و هلو یک جا در کنار یکدیگر گرد آمده‌اند که بسیار جالب و بی‌نظیر است. در زمستان‌ها که بخش بالایی دره را برف در بر گرفته، در بخش‌های پایینی و با فاصله کمتر از ۱۰ کیلومتر میوه‌های نارنجی رنگ پرتقال، تاج سبز درختان را جلوه‌ای خاص بخشیده‌اند. علاوه بر آن وجود آبشار یا آبشارهای دلفارد که به «گلمای دختر کش» معروفند با دره‌ای پر از درختان تنومند چنار، جاذبه دلربای دیگری محسوب می‌گردند. در اطراف دره دلفارد، دره‌ها و مسیرهای زیبای فراوانی وجود دارد که از غرب تارمون و نراب و از شرق تا جبال بارز و دهبکری ادامه دارند. چشم اندازهایی چون جنگل‌های متراکم اورس، بنه، کهکم، بادام کوهی و دره‌ها و دامنه‌های لبریز از درختان تنومند گردو به خصوص در پاییز و زمستان فراموش نشدنی هستند.

روستای هدف گردشگری دهبکری‌

در ۵۰ کیلومتری غرب شهر بم و در مسیر جیرفت، روستای ییلاقی دهبکری، به شکل جالب توجه‌ای در بخش‌های ابتدایی رشته کوه جبال بارز، آدمی را معطوف خود می‌کند. درختان تنومند گردو، سپیدارهای بلند، باغ‌های زردآلو و آلبالو و دامنه‌های پوشیده از جنگل‌های بنه و کهکم و نیز رودخانه دهبکری که از وسط روستا می‌ گذرد، چشم‌اندازهای با شکوهی را رقم می‌زنند. این روستا، ۲۵۰۰ متر ارتفاع دارد و در بین کوه‌های شیر، برفو، چاله، کمایی، جمالی و سوزا و سولو قرار گرفته است. عبور جاده از بخش‌های غربی روستا باعث شده که اشراف مناسبی نسبت به دهبکری به وجود آید‌ تا عابران و مسافران، لذت بیشتری در این مسیر تجربه ‌کنند. در طول مسیر و با حرکت به سمت جیرفت در قسمت‌های جنوبی دهبکری که ارتفاع بلندتری نیز دارد، طولانی‌ترین تونل مسیر، بر سر راه عابران قرار می‌گیرد تا شروعی باشد برای گذر از ۱۱ تونل دیگر تا رسیدن به جیرفت. دهبکری نقطه سوار شدن بر بال‌های بلند و پیوسته جبال بارز محسوب می‌گردد، نقطه‌ای برای آغاز رشته ۲۵۰ کیلومتری این ارتفاعات که تا نزدیکی جازموریان ادامه می‌یابد. چشم‌اندازهای دهبکری در زمستان‌ها، به واقع ستودنی هستند. همچنین وجود آبشارها در بخش جنوبی دهبکری و در دامنه کوه «برفو» از دیگر جاذبه‌های دیدنی این منطقه محسوب می‌شوند. همچنین در فصل پاییز و در آبان ماه پس از گذر از تونل دهبکری و رسیدن به جنگل پسته وحشی (بنه) «پاگدار» که هزاران رنگ زیبا را به تصویر می‌کشد، فضای خاطره انگیزی را در یادها بر جای می‌گذارد که فراموش نشدنی است.

‌طبیعت گردی ییلاق مُرغک‌

یکی از قدیمی‌ترین و پر رفت و آمدترین ییلاق‌های شهرستان بم، روستای مرغک است. این روستا در۴۰ کیلومتری جنوب غربی شهر بم قرار دارد. بیش از ۲۵ کیلومتر پوشش گیاهی درختان میوه و باغ‌ها در حاشیه رودخانه، جنگل‌های فراوان بادم کوهی، کهکم، اورس و بنه و نیز آثار تاریخی به جای مانده از گذشته از جمله حمام صد ساله این منطقه، در کنار تنوع و وسعت این ناحیه، شرایطی را به وجود آورده تا منطقه مرغک از موقعیت ویژه‌ای، در بین مردم شهرستان‌های بم، جیرفت و کرمان برخوردار باشد. در فصول مختلف به خصوص تابستان‌ها جمعیت قابل توجه‌ای در مرغک رفت و آمد می‌کنند و زیبایی‌های این منطقه از بم به تماشا می‌نشینند.

‌

مقصد طبیعت‌گردی ییلاق رمون‌

‌در ۵۵ کیلومتری شمال غرب شهر جیرفت و در دره ای که به موازات بخش شمالی دره دلفارد قرار دارد، باغ‌های قدیمی و وسیع گردو در کنار خروش رودخانه و جوشش زندگی بخش چشمه سارها، رمون را به منطقه‌ای خیال‌انگیز تبدیل کرده است. با توجه به جاده دسترسی که نیازمند خودروهای پر قدرت است، تردد در این منطقه محدود شده و همین امر بخش‌های بکر و بی‌مانند فراوانی را در رمون باعث شده است. بخش‌هایی که طبیعت‌گردان، عاشقانه به دنبال دیدن آنها هستند. چشم‌اندازهای بکر، طبیعت زیبای روستایی، حیات وحش و پوشش گیاهی ارتفاعات، منطقه‌ای منحصر به فرد را در بخش شمالی شهرستان جیرفت ایجاد کرده است.

مقصد طبیعت گردی بحر آسمان‌

در ۹۰ کیلومتری غرب شهر جیرفت در دل رشته کوه بلند و زیبای بحر آسمان، جنگل‌های بنه، اورس و بادام کوهی، چشم‌اندازهای با شکوهی را به همراه دارند که این جلوه‌ها در روستای بحر آسمان به اوج می‌رسند. جریان پر شتاب رودخانه، سایه‌اندازهای زیبای درختان با عظمت گردو و بافت مسکونی بومی، در منطقه، طراوت خاصی را حاکم کرده است. این منطقه از نظر حیات وحش، به دلیل اینکه از زیستگاه‌های مهم خرس سیاه آسیایی محسوب می‌گردد، از اهمیت خاصی برخوردار است.

مقصد طبیعت گردی ساردوییه درب بهشت ‌

ساردوییه، بلندترین دشت ایران، با ارتفاعی بیش از ۲۷۰۰ متر از سطح دریا)، در۸۰ کیلومتری شمال جیرفت، درب بهشت، دری بزرگ و زیبا به روی بهشت این بخش از استان محسوب می‌گردد. انبوه باغ‌های میوه‌های سردسیری خصوصا گردو، گیلاس و زردآلو و نیز امامزاده «سیدسلطاناحمد» جذابیت‌های این بخش را برای گردشگران دو چندان می‌کند. ساردوییه در فصل تابستان یکی از شلوغ‌ترین و پررفت و آمدترین مناطق جیرفت محسوب می‌گردد. همچنین تصاویر پاییزی و زمستانی ساردوییه نیز جلوه خاص دارند.

مقصد طبیعت گردی منطقه سر بیژن

منطقه‌ای مرتفع، برف‌گیر با زمستان‌های بسیار سرد که چمنزارها و برکه های آب و چشمه سارهای آن در کنار باغ‌های گردو و آبادی های این منطقه، تصاویر دلچسب و آرامش بخشی برای علاقمندان به همراه دارد. عابران و مسافرانی که برای رسیدن به جیرفت از مسیر راین ‌ یا رابر در حرکت هستند، تصاویر این منطقه هرگز از یاد و خاطرشان نمی‌رود. به خصوص اگر سال پر برف و بارانی را طی کرده باشیم، یکی از زیباترین جاده‌های استان در این منطقه تجربه خواهد شد.

مقصد طبیعت گردی گدار (گردنه) امیر‌المومنین‌

این گردنه که در مسیر جیرفت به ساردوییه قرار دارد، در انتهای پیچ‌های شمالی دلفارد واقع می‌شود. یکی از مناطق برف گیر شهرستان جیرفت که در تسخیر انبوه درختان اورس (سرو وحشی) قرار گرفته است. گردنه امیرالمومنین به دلیل اشراف به دره دلفارد و دامنه های جنگلی پیرامون، چشم‌اندازهای بی‌نظیر و منحصر به فردی را حاصل آورده است. توقف و تماشای جلوه‌های با شکوه این گستره، خاطرات به یاد ماندنی و زیبایی را به هر عابری هدیه می‌کند. پیچ های تند این مسیر برای رانندگان و عابران، احتیاط و لذت را به همراه دارند. پس از گذر از پیچ‌های گردنه امیرالمومنین و رسیدن به منطقه سر بیژن، نفس‌های حبس شده در سینه، آزاد و لذت سفر دو چندان می‌شود.

مقصد طبیعت گردی گردنه دهبکری‌(پاگدار)‌

‌بعد از خروج از تونل دهبکری و سرازیر شدن در مسیر جیرفت یکی از بی نظیرترین چشم اندازهای منطقه جبال بارز به خصوص در فصل پاییز جلوه‌گر است. منطقه ای که تحت تاثیر پوشش جنگل پسته وحشی (بنه) قرار دارد. به دلیل بلندی ارتفاع جاده نسبت به دره و دامنه‌های سمت راست که پوشیده از درختان بنه هستند، فصل پاییز، شکوه بی نظیری را از ترکیب رنگ‌های نارنجی، قرمز، زرد و سبز برگ های این درختان به رخ می‌کشد. حرکت در شیب ملایمی که به سمت جیرفت در جریان است و گذر از بین جنگل‌های کهکم، بنه، بادام وحشی و نیز روستاها و آبادی‌های اطراف جاده، این بخش از جبال بارز و زیبایی‌های طبیعت آن را به یاد ماندنی می‌کند.

مقصد طبیعت گردی دره رضوان‌

‌در فاصله ۱۲ کیلومتری شمال شهر جیرفت و در دامنه‌های جنوب غربی جبال بارز، دره‌ای سرسبز و زیبا شکل گرفته است. در بدو ورود پوشش گیاهی درختان گرمسیری چوه خرما و مرکبات فضا را تحت تاثیر و جلال خود قرار می‌دهند و در ادامه مسیر در انتهای دره، درختان سردسیری گردو، زردآلو و بادام، جلوه‌ای متفاوت و غیرمنتظره را نمایانگر می‌کنند. از این دره مسیر مالرو و پاکوبی وجود دارد که با گذر از گدار «سورمیدان» به روستاها و ییلاق‌های زیبایی چون بنستان و پیدنگوییه می‌رسد.

مقصد طبیعت گردی جبال بارز:

‌نام جبال بارز در استان کرمان یادآور کوه‌ها، جنگل ها، آبشارهای بلند، روستاها و چشم اندازهای پر جاذبه طبیعت است. پر ترددترین و شناخته ترین نقاط جبال بارز، در واقع بخش‌هایی هستند که جاده بم- جیرفت از میان آنها عبور می‌کند. جاده‌ای که به دلیل شیب ملایم و چشم اندازها و گذرهایی که دارد، یکی از زیباترین محورهای استان کرمان محسوب می‌گردد. شهر جبال بارز و روستاهای آن از جمله پاگدار، مهرگان، مسکون، اسبی، گراغان، انجیر سیاه، محمد آباد وغیره نیز پارک جنگلی محمد آباد، عبور از ۱۲ تونل سنگی که به نام ۱۲ ماه سال نامگذاری شده‌اند، مزارع، جنگل‌ها و باغ‌های سردسیری و گذر از منطقه گرمسیری سقدر و رودخانه آن و جاده‌ای که هر چه به جیرفت نزدیک تر می‌شود، حاشیه آن سبزتر می‌گردد، همه و همه عناصر زیبا و پی در پی هستند که توجه هر عابر و گردشگری را معطوف لطافت خود می‌کند.

مقصد طبیعت گردی جنگل انار شیطان‌

انار شیطان، در جیرفت به نام «گل پَرَکی» شناخته می شود. گونه‌ای درخت کوچک از «پیچ اناریان» که بومی جنوب آسیا و از گونه‌های مهم مناطق بیابانی و خشک در جنوب ایران است. متاسفانه این درخت در معرض انقراض قرار گرفته است. انار شیطان از تیره «Bignoniaceae»، جنس «Tecomella» و گونه «Undulata» می باشد. این درختچه ارزشمند در مناطق جنوبی کشور و در استان های هرمزگان، بوشهر و خوزستان نیز به صورت توده‌های کوچک و پراکنده و به نسبت خالص پراکنش دارد. بزرگ‌ترین ذخیره گاه جنگلی و یکی از مشهورترین رویشگاه‌های این درختچه، در ۲۵ کیلومتری شمال شهر جیرفت قرار دارد. نقطه‌ای که چند صد متر بالاتر از آن، پل کَلدان (Koldan) و ورودی دره زیبای دلفارد را شامل می‌شود. عابران مسیر جیرفت- دلفارد، قبل از ورود به این دره، در سمت چپ جاده، انبوهی از درختان سبز را می‌بینند که با خطوط سیم خاردار حصارکشی شده‌اند. این جنگل ارزشمند حدود۴۰ هکتار وسعت دارد. اگر چه همواره جلوه سبز و نشاط آوری دارد، اما اواسط بهار، در زمان به گل نشستن این جنگل، تصویر خیال انگیزی از طبیعت به رخ کشیده می‌شود. تصویری که تحت‌تاثیر گل‌های نارنجی تا زرد، که جامی ۴ تا ۷ سانتی متری دارند، حاصل می‌آید. ارتفاع این درختچه‌ها بین ۴ تا ۶ متر متغیر است.

‌مقصد طبیعت گردی هلیل رود‌

بزرگترین رودخانه دائمی جنوب شرق کشور که سرشاخه های آن آب را از ارتفاعات ۴۵۰۱متری هزارو۴۳۵۱ متری لاله زار در بخش‌های مرکزی استان، به مسافتی حدود۴۰۰ کیلومتر تا چاله جازموریان در ارتفاع پایین (حدود۳۵۰ متری) هدایت می‌کنند. هلیل رود در طول مسیر خود با گذر از مناطق کوهستانی، جنگلی، جلگه‌ها و دشت‌های متعدد، تنوع جالب توجه‌ای را پیرامون خود حاصل آورده است. این رودخانه طی هزاران سال جریان مداوم، علاوه بر پدید آوردن بسیاری از جلوه‌های طبیعت، پدید آورنده تمدن‌ها و فرهنگ‌های غنی و ریشه داری نیز بوده است و بستری فراهم آورده که همواره جریان زندگی را، در اشکال و در بخش‌های مختلف شکوهی خاص بخشیده است. بسترهای سنگی و خروش آب، پهنه‌های وسیع حاصل از فرسایش، تنگه‌های سنگی با دیواره‌های بلند و هراسناک و حاشیه‌ها و خط ساحلی سرسبز با تنوع پوشش گیاهی، این‌ها تصاویر دل انگیز و دیدنی هلیل رود در طول ۴۰۰ کیلومتر حرکت مواج و پیچ در پیچی است که در شیب‌های تند و گاه آرام جریان پیدا می‌کند. آب این رودخانه پس از دویدن در دره‌های هزار و لاله زار با گذشتن از بخش‌هایی از شهرستان‌های بافت، رابر، جیرفت، کهنوج و اسلام آباد در گودی جازموریان و در شن زارها به زمین می‌پیوندند. در حاشیه‌ی غربی شهر جیرفت، با گذر هلیل رود از میان بافت مسکونی این شهر و نیز در پایین دست از لابه لای باغ های انبوه مرکبات و نخلستان‌ها، لطافت جلگه جیرفت به اوج می‌رسد. همچنین در طی ۴۰۰ کیلومتر، نقطه به نقطه جلوه‌های تمدنی کهن و دیر پا نمایان است که در کُنار صندل‌(مرز جیرفت و عنبر آباد) نمود باشکوهی را به تصویر می‌کشد. در قسمت‌های زیر سد جیرفت، دره های عمیق و هراسناک هلیل رود، شباهت زیادی به دره‌های پارک ملی قدیمی آمریکا‌(گرند کنیون) پیدا می‌کنند.

مقصد طبیعت گردی دهنه میجان‌

‌در ۳۰ کیلومتری غرب جیرفت دهنه‌ای به طول بیش از ۱۵ کیلومتر تا عمقی از بخش میانی رشته کوه جبال بارز ادامه دارد. حدود ۱۰ کیلومتر که از جیرفت به کهنوج ادامه مسیر داشته باشیم در روستای جنگل آباد، جاده‌ای آسفالته در جهت شرق و به سمت منطقه کوهستانی جبال بارز وجود دارد. این مسیر پس از گذشتن از دشت و دامنه‌ها، وارد دهنه میجان می‌گردد. زیبایی این منطقه تحت تاثیر تنوع آب و هوایی و وجود آب در قالب چشمه سارها و نیز باغ های میوه‌های گرمسیری و سردسیری و پوشش گیاهی خاص جبال بارز است. در کف این دهنه، مسیر گذر آب در قالب رودخانه، باغ‌های انبوه را در حاشیه و بالادست به وجود آورده است. ‌سرآسیاب، سرجنگل، باغ کوچه، میجان سفلی و علیا، بن کوه، بخشی از روستاهایی هستند که از ابتدا تا انتهای این دهنه با آنها برخورد می‌کنیم. بخش‌های اولیه این منطقه را باغ های زردآلو، گردو، سیب، بادام و غیره چشم اندازهای متنوع و جالب توجه‌ای را حاصل آورده‌اند.

مقصد طبیعت گردی حیشین‌

از دیگر دهنه‌ها یا تنگه‌های بخش جبال بارز میانی می‌توان از حیشین نام برد. دهنه‌ای که با اضافه شدن منطقه «درین» به آن، شکوه و جلال خاصی پیدا می‌کند. در این بخش جبال بارز دهنه های میجان، حیشین، گمرکان، امجز مهم‌ترین مناطقی هستند که در حاشیه رودخانه‌ها به وجود آمده‌اند. در مسیر جیرفت به کهنوج و قبل از رسیدن به کارخانه مواد لبنی، جاده آسفالته‌ای در جهت شرق و به سمت جبال بارز تا کیلومترها در شیب دشت بالا می‌رود. ورود این جاده به تپه‌ها و دامنه های جبال بارز تصویری از باغ های مرکبات انبوهی را جلوه گر است. باغ‌ها و خانه‌های ساکنان حیشین در بلندی‌ها و پیچ و تاب جاده، زیبایی خاصی را به نمایش می‌گذارد. در فصل‌های پر باران، وجود آب در رودخانه حیشین، جلوه ای خاص دارد. با این حال طراوت وجود آب در چشمه سارهای حیشین نمود دل انگیزی را پدید می‌آورد. قبل از رسیدن به حیشین جاده خاکی در جهت جنوب از جاده آسفالته جدا می‌گردد و در کوه‌های سمت راست ادامه می‌یابد. مسیری خاکی و پیچ ها و شیب‌های پی در پی که پوشش گیاهی منطقه، بر زیبایی آن می‌افزاید. این جاده حدود ۱۰ کیلومتر ادامه دارد تا به منطقه سردسیری درین می‌رسد. جایی که علاوه بر باغ ها و چشم اندازهای مناطق سردسیری، با آبشار بلند «سَرَن کوه» نام و آوازه بلند دارد.

مقصد طبیعت گردی منطقه اسفندقه

در ۷۰ کیلومتری غرب شهر جیرفت مناطق ییلاقی و خوش آب و هوایی قرار دارد که به واسطه قرار گرفتن در بخش های پر باران استان، همواره از طبیعت زیبایی برخوردار بوده‌اند. این منطقه بین شهرستان‌های جیرفت و بافت قرار گرفته است. جنگل‌های بادام، بنه و اورس در بالادست و نیز باغ‌های انبوه گردو، بادام، انجیر، انار و نیز سپیدارهای بلند، چشم اندازهای دل انگیزی را برای عابران و گردشگران به همراه دارند. کوه‌های اطراف اسفندقه در فصول رویش، همواره اسیر عطر زیره و آویشن هستند. در این منطقه همچنین چشمه آب معدنی گیشکی و مقبره میرحیدر، جذابیت‌های دیگری محسوب می‌گردند.

مقصد طبیعت گردی بُندری دوساری‌

دوساری با نخلستان‌ها و باغ‌های مرکبات وسیع و فدیمی و جریان آب زلال، در ۱۵ کیلومتری جنوب عنبرآباد، یکی از اصلی ترین تفرجگاه‌های نزدیک این شهر محسوب می‌گردد. در بخش شرقی دوساری، چشمه زلال با عظمتی از دل کوه می‌جوشد که این نقطه به بُندری مشهور است. طراوت دل انگیز این چشمه، لطافت خاصی به هوای دوساری می‌بخشد. ایستادن بر تپه‌ها و ارتفاعات دوساری و تماشای چشم اندازها و به خصوص رقص شاخ و برگ نخل‌های پر دامنه این روستا و عظمت نخلستان‌های آن، بهترین خاطره و لذت مشترکی است که در خاطر گردشگران دوساری حک می‌گردد‌.

مقصد طبیعت گردی تنگه امجز‌

در ۲۵ کیلومتری شرق عنبرآباد مسیر رودخانه بزرگ و آبادی وجود دارد که از قله‌های بلند جبال بارز میانی سرچشمه می‌گیرد. سرچشمه های این رودخانه از دامنه‌های شرقی ییلاق زیبای امجز آغاز و پس از عبور از میان باغ های گردو، زردآلو، جنگل های تمشک، روستاهای سردسیری چون امجز و آستانه را پشت سر می‌گذارد و وارد منطقه گرمسیری می‌گردد. در ادامه مسیر، باغ های مرکبات و خرمای بُندر گورسی، مُردار، موچین و دهنه بید را پشت سر می‌گذارد تا کیلومتر‌ها در دشت ادامه داشته باشد و شیارهای پهن و گاه عمیقی را ایجاد کند. آغاز سفر به این تنگه از «دهنه بید» است که در ۲۴ کیلومتری شرق قرار دارد. تنگه‌ای که در طول آن جاذبه‌های بکر و زیبایی چون چشمه سارها، دیواره‌های سنگی، آبشار وغیره تجربه می‌شود.

مقصد طبیعت گردی تنگه شیر کش

در ۳۰ کیلومتری شرق عنبرآباد و در مسیر رودخانه مورچن به دهنه بید، تنگه‌ای با دیواره‌های سنگی به بلندی بیش از۴۰ متر و عرض بین۵ تا ۱۰ متر وجود دارد که جریان آب کف آن، هیجان لذت بخشی به طبیعت گردان و ماجراجویان می‌بخشد. در بخشی از دیواره‌های این تنگه، حوضچه‌های سنگی لبریز آب، آبشارهایی را نمایان می‌کند که صدای حاصل از آب آنها بر کف تنگه، شکوهی صد چندان دارد.. شیر‌کش بخشی از تنگه امجز است.

مقصد طبیعت گردی ییلاق امجز

در ۳۵ کیلومتری شرق عنبرآباد شهرستان و در لابه لای ارتفاعات رشته کوه جبال بارز، ییلاق امجز به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مناطق ییلاقی شهرستان با داشتن باغ‌های وسیع، رودخانه، چشمه سار، چمن زار، درختان قدیمی و فضای بکر و دست نخورده، شکوهی بی‌مانند در جنوب استان کرمان رقم زده است. مسیر دسترسی به امجز، از دهنه زیبای گمرک انبار و دخانه و باغ‌های مرکبات و در بالادست از لا به لای جنگل‌های بادام کوهی، بنه، اورس، کهکم و نیز گردنه‌ای با چشم اندازهای بی نظیر می‌گذرد. چنارهای امجز، سمبلی زیبا از تاریخ این منطقه بکر و با عظمت هستند. زمستان‌های امجز برف گیر و لبریز از عطر گل‌های نرگس است و تابستان‌ها، جریان زندگی و لمس لطافت و شکوه طبیعت، به یاد ماندنی ترین خاطرات را برای هر میهمان و گردشگری به همراه دارد. از دیگر روستاهای این منطقه می‌توان به دهنه بید، مورچین، مردار و آستانه اشاره کرد که هر کدام جلوه‌ای خاص دارند.

مقصد طبیعت گردی قصبه ‌

پس از گذر از ییلاق امجر و عبور از ارتفاعات در ارتفاع بالای۳۲۰۰ متر، جلوه‌ای شکوهمند را از جدال طبیعت شاهد هستیم. قصبه که کمتر از ۱۰ کیلومتر از امجز فاصله دارد، دارای فضایی متفاوت و جالب است. این بخش هم چون امجز تنها در ماه های اردیبهشت تا مهر ماه میزبان ساکنان خود است. عبور دسته‌های کبک، همواره نظر عابران را به خود جلب می‌کند. به دلیل ارتفاع زیاد، نشانه‌های باغ و درختان میوه در آن کمتر دیده می‌شود، اما وجود چمن زار‌ها و چشمه سارها و نیز قله‌های برف گیر و سنگ‌های خرد شده از جریان‌های انبساط و انقباض و تغییر درجه حرارت، جلوه‌ای با شکوه را به تصویر کشیده است. در بخش جنوبی قصبه، با عبور از میان جنگل‌های اورس و بَنه و چند آبادی زیبا به سرچشمه آبشار بلند «رودفرق» می‌رسیم و نقطه‌ای که آبشار فرو می‌ریزد، نقطه‌ای، مملو از هیجان و هراس در بلندترین آبشار ایران.

مقصد طبیعت گردی روستای سرجنگل عشایر‌

بخش جنوب شرقی عنبرآباد تحت تاثیر دامنه‌ها و ارتفاعات جبال بارز جنوبی از شرایط آب و هوایی خاصی برخوردار است. در سال‌هایی که وضعیت نزولات جوی در حد مناسبی باشد، شاهد چشم اندازها و تصاویر زیبایی از طبیعت در بخش‌های روستایی و نیز در دشت‌های این منطقه هستیم. یکی از زیباترین بخش‌ها در این منطقه جایی به نام «سرجنگل عشایر» است. مکانی که در حاشیه رودخانه‌ای دائمی قرار دارد که حتی در سال‌هایی که خشکسالی به اوج می‌رسد، سرسبزی جنگل های «جَگ» و «گز» و نیز گل‌های وحشی را در کنار جریان آب آن مشاهده می‌کنیم. این منطقه که حدود ۶۵ کیلومتر از عنبرآباد فاصله دارد در جنوب شرق شهر «مَردهک» و در ۱۴ کیلومتری جنوب روستای «اِستارم» واقع شده است. نخلستان‌ها و باغ‌های مرکبات و نیز جنگل‌های طبیعی حاشیه این رود حدود ۶ کیلومتر ادامه دارند. آب این رودخانه از قله «قلازنگیان» سرچشمه می‌گیرد. قله‌ای که آب‌های جبهه شرقی آن به سد «نسا» بم می‌ریزد. جالب آن که در تمام طول بالا دست رودخانه، کمتر شاهد وجود آب هستیم و در تابستان‌ها خشک می‌شود، اما سر جنگل، محلی دائمی برای خروج آب‌های رودخانه و جریان آن است که در ۱۰ کیلومتر پایین تر دوباره به زمین فرو می‌روند. در حاشیه این رودخانه از شرق به غرب روستاهای‌ «درب زیارت»، «تیدران»، «سرجنگل»، «درسراوان»، «پی دُل دُل»، «بهبود» وغیره قرار دارند تا به باتلاق جازموریان می‌رسد. این منطقه را کوه هایی با چشم‌اندازهای زیبا، جنگل‌های کهور، گز، جگ، خرزهره وغیره تحت تاثیر خود قرار داده‌اند. همچنین مسیرهایی برای دسترسی به بخش غربی و جنوب غرب سیستان و بلوچستان در این منطقه وجود دارد. در مسیر رودخانه سرجنگل، آبشار و حوضچه‌های طبیعی آب، فضای دل‌انگیزی به وجود آورده‌اند.

مقصد طبیعت گردی دهنه گمرکان‌

شرق شهر عنبرآباد را با فاصله ای ۲۰ کیلومتری، ارتفاعات جبال بارز فرا گرفته‌اند. دره‌ها و تنگه‌های جبال بارز در این منطقه، میزبان مناطق طبیعی و روستایی زیبایی هستند که همواره مورد توجه بوده‌اند. دهنه گمرکان، یکی از مناطق طبیعی جذاب است. مسیر آسفالته ۱۸ کیلومتری این دهنه از کنار کوه‌های «خر پشت» در محور جیرفت، کهنوج آغاز می‌گردد. دهنه گمرکان را باغ‌های مرکبات، درختان خرما، رودخانه وچشمه سارها در بر گرفته‌اند و هر چه در این دهنه جلوتر می‌رویم، بر زیبایی‌های آن افزوده می‌گردد. ادامه این مسیر به ییلاق مصفا و دلربای امجز و قله‌های برف گیر جبال بارز ختم می‌شود. در این دهنه مسیرهایی برای حرکت بر یال‌های جبالبارز وجود دارد تا تجربه سفر به مناطق بکری چون کمال الدینی، گُشار، پیدنگو، بادام، بنستان و رسیدن به سقدر را میسر می‌کند.

مقصد طبیعت گردی چاه زیارت‌

چشمه‌های فصلی، سدخاکی، انبوه درختان جنگلی و کوهستانی ونخلستان‌های قدیمی چاه زیارت، در فاصله ۲۵ کیلومتری جنوب غربی کهنوج، یکی از بهترین مکان‌ها برای سفربه مناطق طبیعی به خصوص در روزهای تعطیل سال به حساب می‌آید. مرطوب بودن هوای این منطقه، ماه‌های انتهای زمستان تا فروردین واردیبهشت را تبدیل به بهترین زمان، برای گردش در این منطقه کرده و این امر، همواره جمعی تقابل توجهی راجذوب این منطقه می‌کند.

مقصد طبیعت گردی جنگل نازدشت‌

در خط مرزی شهرستان کهنوج و رودان، جنگل نازدشت در جلگه‌ای سرسبز، درختان کهور قدیمی را در دل خود جای داده است. جنگل‌های کهور (جنگل‌های گرمسیری) این منطقه بازمانده خط جنگلی کهورهای جنوب شرق ایران هستند که بخش بزرگی از آنها در منطقه «مهروییه» کهنوج تحت حفاظت محیط زیست استان کرمان قرار دارد و کهورهای نازدشت هم از طرف محیط زیست هرمزگان حفاظت می‌کردند. در فصل بهار در صورتی که ریزش‌های آسمانی، شرایط خوبی را بر منطقه حاکم می‌کند، چشم اندازهای بی‌نظیری در این منطقه حاصل می‌آید. همچنین با فاصله کمی از ناز دشت، جنگل معروف قوام الملک که کاخ زیبایی از دهه ۳۰ هجری شمسی در آن باقی مانده قرار گرفته است. این منطقه در استان هرمزگان قرار دارد.

مقصد طبیعت گردی روستای دهکهان‌

در ارتفاعات جنوب غربی شهر کهنوج و در فاصله ۳۵ کیلومتری، دره های پر از نخل و سرسبز دهکهان با آب و هوای مطبوع و پوشیده از باغ‌های مرکبات و انبه، مکانی دلچسب برای فصول گرم سال در این منطقه محسوب می‌گردند و در فصول خنک، دهکهان، جلال خاصی را جلوه گر است. همچنین زیارتگاه شاه سلطان سید عطاءالله که از احترام خاصی در بین مردم کهنوج برخوردار است و نیز آثار تاریخی به جای مانده از ادوار گذشته همچون قلعه پهلوانان یا قلعه مرادخانی جذابیت این روستا را دو چندان می‌کند.

طبیعت جیرفت سرشار از ناگفتنی‌هاست و انرژی‌ که انسان از این طبیعت می‌گیرد، بدون تردید با هیچ داروی آرامش بخش ‌دیگری قابل مقایسه نیست‌، طبیعت پاییزی جیرفت را از دست ندهید…