گردشبان (gardeshban.ir) : شقایق هورشید (سرپرست هیئت باستان شناسی) با اعلام خبر انجام کاوش نجاتبخشی حوضه آبگیر«سد مراش- محوطه جندرهسی» گفت: کاوشهای نجاتبخشی حوضه آبگیر سد مراش شهرستان ماهنشان استان زنجان با مجوز پژوهشگاه با کاوش در محوطه مراش ۶ (محوطه جِندَرَهسی) به انجام رسید.
او با بیان اینکه بررسی و شناسایی حوضه آبگیر سد مراش با هدف نجاتبخشی، توسط لاله عبدیکیا در سال ۱۳۹۳ انجام شده بود، تصریح کرد: طی این بررسی مجموعاً ۱۶ اثر تاریخی و باستانی ادوار مختلف از پارینه سنگی میانی تا دوره اسلامی متاخر شناسایی و معرفی شد.
به گفته این باستان شناس، محوطه مراش که در بین اهالی روستا و به واسطه قرارگرفتن آن در ابتدای دره جندرهسی، با نام محوطه جندرهسی شناخته میشود، حدوداً در ۵۰۰ متری جنوب غربی روستای مراش، یک کیلومتری ساختگاه سد و در دره رودخانه حلب واقع شده است.
هورشید با اشاره به اینکه با ساخت و آبگیری سد مراش این محوطه بهطور کامل به زیر آب خواهد رفت، خاطرنشان کرد: محوطه مورد اشاره در بررسی سال ۱۳۹۳ باتوجه به شواهد و یافتههای سطحی، گورستان عصرآهن معرفی شده است.
او افزود: این محوطه که توسط قاچاقچیان اشیاء عتیقه مورد حفاریهای غیرمجاز قرار گرفته و در سطح آن چندین گودال و قطعات سنگ پراکنده شبیه بقایای گور مشاهده میشود، به علت قرار گرفتن در تراز آبگیری سد مراش و خطر نابودی آن، موقعیت و دسترسی بهتر به محوطه خصوصاً در شرایط سخت منطقه و همچنین بودجه محدود گروه، برای کاوش نجاتبخشی پیشنهاد شد.
سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: گروه کاوش به واسطه اطلاعات بررسی سال۱۳۹۳ و همچنین مشاهدات سطحی، کار را با ایجاد ترانشه گستردهای با ابعاد ۱۰×۱۵ متر در راستای شمالجنوب و به منظور دستیابی به ساختارهای گورها آغاز نمود.
او تصریح کرد :با ادامه کاوش مشخص شد که هیچگونه گور یا تدفینی در محدوده محوطه وجود ندارد اما به تدریج ساختارهای معماری نمایان و امتداد ساختارها با الحاق ترانشههای دیگری پیگردی شد.
به گفته این باستان شناس، ساختارها و بقایای معماری شامل دیوارههای ساخته شده از مصالح قلوه سنگهای رودخانهای و ملات گل، یک کف سنگفرش و دو اجاق هستند و در مجموع سه فضای معماری در راستای تقریبی شرقی- غربی نمایان شد.
او خاطرنشان کرد: همچنین در جریان کاوش تعداد زیادی تکههای سفال که بعضاً دودزده (تکه سفالهای آشپزخانهای) و مربوط به استفاده روزمره توسط ساکنان آن دوره بوده بدست آمد.
هورشید گفت: به علاوه تعداد زیادی قطعات استخوان و دندانهای جانوری که احتمالاً متعلق به حیوانات اهلی بوده به دست آمد که مورد مصرف روزانه ساکنان بوده است همچنین از اشیای به دست آمده دیگر میتوان به مشته سنگی و سنگساب اشاره نمود که تماماً پس از مستندنگاری به امین اموال استان زنجان تحویل داده شد.
این باستانشناس در پایان تصریح کرد: به این ترتیب باتوجه به آثار و شواهد بدست آمده، به نظر میرسد محوطه استقراری آشکار شده متعلق به دوره تاریخی (اشکانی، ساسانی) است که در آینده با انجام آزمایش ترمولومینسانس میتوان به اطمینان بیشتر دست یافت.