گردشبان (gardeshban.ir) : «کینکاکوجی» یا معبد طلایی، یک معبد ذِن در شمال کیوتو بوده که تمام نمای دو طبقه بالایی آن با ورقههای طلا پوشیده شده است. این معبد به طور رسمی تحت عنوان «رکوئونجی» (Rokuonji) شناخته میشود و در گذشته ویلای سردار جنگی «آشیکاگا یوشیمیتسو» (Ashikaga Yoshimitsu) بود که بنا به درخواست خودش بعد از مرگ وی در سال ۱۴۰۸ تبدیل به یک معبد ذن شد.
معبد طلایی، یک سازه تحسین برانگیز مشرف به تالابی بزرگ و تنها ساختمان باقیمانده از مجموعه سابق یوشیمیتسو است. این سازه بارها در طول عمرش دچار آتشسوزی شده که دو مرتبه از این آتشسوزیها طی جنگ داخلی «اونین» (Onin war) بود که بیشتر کیوتو را ویران کرد. یکی دیگر از این آتشسوزیها در سال ۱۹۵۰ توسط یک راهب دیوانه اتفاق افتاد. ساختمانی که امروزه شاهد آن هستید در سال ۱۹۵۵ بازسازی شد.
معبد طلایی برای بازتاب فرهنگ عجیب «کیتایاما» (Kitayama) که در حلقههای اشرافی و ثروتمند کیوتو در زمان یوشیمیتسو شکل گرفته بودند ساخته شد. هر طبقه این معبد یک سبک معماری متفاوت را به نمایش میگذارد. طبقه اول به سبک معماری «شیندِن» (Shinden) که برای ساخت کاخهای دوران «هیان» مورد استفاده قرار میگرفت، با ستونهای چوبی و دیوارهای سفید گچی ساخته شد. این طبقه با طبقات طلایی بالا تضاد زیادی دارد. تندیسهایی از بودا و یوشیمیتسو در طبقه اول نگهداری میشوند. اگر چه ورود به معبد امکان پذیر نخواهد بود، تندیسهای مذکور اگر دقیق نگاه کنید از آن طرف تالاب قابل مشاهده هستند؛ زیرا پنجرههای طبقه اول معمولاً باز نگه داشته میشوند.
طبقه دوم به سبک معماری «بوکه» (Bukke) که برای اقامتگاه ساموراییها به کار میرفت طراحی شده است. نمای خارجی این طبقه با ورقههای طلا، درخشش خاصی دارد. تندیسی از «بودی ستوَه» (Bodhisattva) با چهار تندیس فرا زمینی از پادشاهان در مرکز قرار دارد؛ هر چند این تندیسها برای عموم مردم قابل تماشا نیستند. در نهایت در طبقه سوم که آخرین طبقه محسوب میشود، سبک معماری تالار ذن چینی را مشاهده میکنید که از درون و بیرون طلاکاری شده است. یک ققنوس طلایی بر روی نوک سقف ساختمان وجود دارد.
بعد از تماشای معبد طلایی از طرف دیگر تالاب، بازدیدکنندگان از خانههای کشیشهای ارشد سابق معبد دیدن خواهند کرد که به خاطر درهای کشویی نقاشی شده زیبایشان شهرت دارند. البته این خانهها نیز برای عموم قابل بازدید نیستند. بعد از این قسمت، مسیر دوباره از معبد طلایی ولی این بار از پشت آن عبور میکند و گردشگران به سمت باغهای معبد که طراحی خود را از زمان یوشیمیتسو حفظ کردهاند هدایت خواهند شد. در این باغها نیز جاذبههای اندک دیگری مانند تالابی که میگویند هرگز خشک نمیشود را میبینید. تندیسهایی در باغ وجود دارند که به اعتقاد مردم پرتاب سکه به سمتشان باعث خوش یمنی میشود.
ادامه دادن مسیر از دل باغها شما را به چایخانه «سکاتئی» (Sekkatei) میبرد که در دوران «اِدو» به معبد اضافه شد. در بیرون محوطه معبد مغازههای سوغاتی فروشی، یک باغ کوچک چای و تالار «فودو» (Fudo) قرار دارند. تالار فودو تندیسی از «فودو میو» یکی از پنج پادشاه خردمند و محافظ بودیسم را نگهداری میکند. گفته میشود این مجسمه توسط «کوبو دایْشی» (Kobo Daishi) یکی از مهمترین چهرههای تاریخ مذهبی ژاپن کندهکاری شده است.
چطور به معبد طلایی برویم؟
معبد طلایی از ایستگاه کیوتو با اتوبوسهای شماره ۱۰۱ و ۲۰۵ به طور مستقیم قابل دسترس خواهد بود. این اتوبوسهای مسافتی ۴۰ دقیقهای را تا معبد طی کرده و هزینهشان ۲۳۰ ین است. یکی دیگر از گزینههای سریعتر و قابل اعتماد، خط متروی «کاراسوما» (Karasuma) به سمت ایستگاه «کیتائوجی» (Kitaoji) خواهد بود که تنها ۱۵ دقیقه زمان و ۲۶۰ ین هزینه میبرد. استفاده از تاکسی زمان کمتر اما هزینه بسیار زیادی را در بر خواهد داشت. زمان بازدید از معبد نیز از ساعت ۹ صبح الی ۱۷ بعد از ظهر است.