گردشبان (gardeshban.ir) : پالاس بریج (Palace Bridge) یکی از پلهای معروف و متحرک روسیه بر فراز رودخانهی نِوا است. این پل مرکز پایتخت شمالی روسیه (سن پترزبورگ) را به جزیرهی واسیلیوسکی متصل میسازد. نام این پل را به افتخار کاخ زمستانی (Winter Palace) که کاخِ امپراطورهای روسیه بود، پالاس بریج یا پلِ کاخ نامیدند.
طول این پل ۲۶۰/۱ متر و عرض آن ۲۷/۸ متر است. علیرغم اینکه پالاس بریج یکی از سازههای قرن بیستم بهشمار میرود، بدون شک یکی از معروفترین جاذبههای دیدنیِ سنپترزبورگ است.
هر روز گردشگران زیادی از روی این پل که بین میدان کاخ (Palace Square)، محل قرارگیریِ کاخ زمستانی (Winter Palace)، موزه آرمیتاژ (Hermitage) و چندین جاذبهی گردشگری دیگر در جزیرهی واسیلیوسکی قرار گرفته است، تردد میکنند. بنابراین احتمال بازدید از این پل تقریبا برای تمام گردشگران ممکن است.
برخلاف معماریهای زیبا و باشکوهی که در اطراف این پل قرار گرفتهاند، معماریِ پالاس بریج نسبتا ساده است. این پل از پنج دهانهی سخت و محکم که بر روی اسکلههای گرانیتیِ پوشیده از سنگ قرار گرفتهاند، تشکیل شده است. ارتفاع این پل با محدودیتهای زیادی روبهرو بود زیرا نباید مانع منظرهی زیبای ساختمانهای اطراف میشد.
اسکلهی مرکزیِ این پل به دو قسمتِ متحرک تبدیل میشود که تا زاویهی ۴۵ درجه بالا میروند. علت بالا رفتنِ این دو اسکله عبور کشتیها از رودخانهی نوا و نمایان شدنِ منظرهی گنبد طلایی کلیسای جامعِ پیتر و پاول (Saints Peter and Paul Cathedral) است.
در طول شبهای سفید (White Nights)، خیابان پالاس امبانکمنت (Palace Embankment) به مرکز جشنهای شبانه تبدیل میشود. در این شبها هزاران نفر از مردم محلی و گردشگران برای تماشای باز شدن پالاس بریج جمع میشوند.
قدمت پالاس بریج به سال ۱۹۰۱ باز میگردد؛ زمانیکه رقابتی برای طراحیِ یک پل دائمی اعلام شده بود. تا آن زمان پیوند حیاتیِ دو بخش قدیمیِ شهر توسط قایق یا یک پل موقتِ ۵۰ متری در پایین رودخانه میسر میشد. این حکمی از پتر کبیر برای ساخت پلی بود که در پایتخت جدیدش میساخت. او عقیده داشت این کار افراد بیشتری را به ملوانانی شایسته تبدیل میکند.
انتخاب برنده توسط هیئت ژوری ۸ سال زمان برد. آنها تصمیم گرفتند طرحهای آندرِی پشنسیتسکی (Andrey Pshensitsky) که بهتازگی از موسسهی ارتباطات مهندسیِ سن پترزبورگ فارغالتحصیل شده بود را انتخاب کنند. رومان مِلتزِر (Roman Meltzer) هنرمند و طراح سبک آرت نوو برای طراحی تزئینات معماریِ این پل انتخاب شد و در نهایت ساخت این پل در سال ۱۹۱۲ آغاز شد.
آغاز جنگ جهانی در اتمام پروژهی ساخت پالاس بریج تداخل ایجاد کرد و افتتاحیهی نهاییِ پالاس بریج درحالیکه بسیاری از عناصر تزئینی طراحیِ این پل هنوز ناقص بودند، در سال ۱۹۱۶ انجام شد. در سال ۱۹۳۹ بود که نام برج به برج جمهوریخواه (Republican Bridge) تغییر پیدا کرد و نردههای چدنی، لامپها، مجسمههای شیر و پاویلیونهای پل تکمیل شدند.
در سال ۱۹۴۴، نام پل مجددا به پالاس بریج یا پلِ کاخ تغییر یافت. از آن زمان تاکنون این پل بارها بازسازی شده است. طی این بازسازیها بخشهای متحرک پل ارتقا پیدا کرد، مصالحِ کفِ پل تعویض و چراغهای جدید بر روی پل نصب شد. آخرین بازسازیِ این پل در سال ۱۹۹۷ صورت گرفت.
اکنون روزانه بیش از ۳۰,۰۰۰ خودرو از روی این پل عبور میکند و بیشترین ترافیک سنپترزبورگ را میتوانید روی پالاس بریج ببینید. با این وجود، مناظری مانند کاخ زمستانی، قلعهی پیتر و پاول و ردیفهایی از ساختمانهای مجلل در کنارههای رود نوا که از روی این پل قابل مشاهده هستند، برخی از شگفتانگیزترین مناظر شهر را تشکیل میدهند.