گردشبان (gardeshban.ir) : این کشور کوچک ، بزرگترین شهر مایایی، بلندترین صخرهی مرجانی که در نیمکرهی غربی امتداد مییابد و بیشترین جمعیت پلنگهای خالدار آمریکایی را در خود جای داده است. این کشور همچنین در دسترسترین و وسیعترین غارها را در اختیار غارشناسان و غارنوردان باتجربه و مبتدی گذاشته و فرصتهای نامحدود و بینظیری از غواصی اسکوبا را به مسافران و گردشگران عرضه میکند.
عجیب ترین ویژگی این چاله آبی، شکل منظم آن است که یک دایره کامل و بدون نقص را با قطر 300 متر به شما نشان می دهد. یک دایره فیروزه ای شفاف که بسیاری از توریست های دنیا را برای تماشای شکل شگفت انگیزش به نزدیکی خود می کشاند.
اما این تنها دلیل سفر به کشور کوچک بلیز و دریای جالب آن نیست. برنامه های غواصی و شنا در آب های عمیق این دریاچه مهم ترین دلیلی است که پای گردشگران ماجرا جو را به بلیز باز می کند. آنها شانس این را دارند که روزانه سه بار در حفره آبی رنگ بلیز شیرجه بزنند و به اعماق این دریا سفر کنند.
غواصانی که از اعماق چاله آبی بلیز دیدن کرده اند، وجود غارهای تو در توی شبکه مانندی را خبر داده اند که گونه های کمیاب و عجیب و غریبی از آبزیان در آنها زندگی می کنند.
این نام را غواص و نویسنده مشهور بریتانیایی، ند میدلتون (Ned Middelton) بر روی آن گذاشته است. او در کتاب خودش که داستان ده سال غواصی او در زیر آب های مشهور دنیاست، به کار برده و از آن پس این نام بر روی آن باقی مانده است. اما این سایت، شهرت خودش را مدیون کسی به غیر از ژاک کوستو (Jacques Cousteau) نیست. کوستو یک افسر محافظت دریایی، ماجراجو و فیلم ساز دریایی بود. او اولین کسی بود که چاله بزرگ آبی را به عنوان یکی از بهترین سایت های غواصی در کل دنیا معرفی کرد.
طبق اکتشافات و تحقیقات صورت گرفته، این چاله حداقل در چهار دوره زمانی مختلف ایجاد شده است. زمانی که سطح دریا به دلیل دوره طولانی یخبندان پائین تر از حد کنونی بوده است.