روستای لالان (لالون) فشم کجاست؟

صفحه نخست / عمومی

روستای لالان (لالون) فشم کجاست؟

روستای لالان در شمال شرق تهران، با طبیعتی کوهستانی، چشمه‌های زیبا، دره و آبشار لالان و غیره، از جاذبه‌های بکر برای سفرهای یک‌روزه پایتخت‌نشینان محسوب می‌شود.

کد خبر: ۲۷۱۲۷

تاریخ انتشار : سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۹-1399 March 13

گردشبان (gardeshban.ir) :

«لالان» (Lalan) یا لالون از روستاهای بخش رودبار قصران در شهرستان شمیران استان تهران است که به‌جهت وجود گل های لاله، به لاله گون مشهور بوده و به مرور زمان به لالان تبدیل شده است.

این روستای چشم‌نواز، در فاصله‌ی ۴۵ کیلومتری شمال تهران و ۱۱ کیلومتری شمال فشم قرار دارد و از همین رو برای سفر یک‌روزه و طبیعت‌گردی مناسب است؛ به‌خصوص که می‌توان برای ساعاتی از شلوغی و ترافیک و آلودگی هوای کلان‌شهر تهران به دامن طبیعت پناه برد و هنگام پیاده‌روی در روستا از چشم‌انداز کوه‌ها و قله‌ها، صدای گوش‌نواز پرندگان و جویبارها نهایت لذت را برد. با ما همراه شوید تا شما را به روستای لالان ببریم و اطلاعات بیشتری از این منطقه‌ی بکر و جاذبه‌های آن در اختیارتان قرار دهیم.

لالان جاذبه‌های دیدنی متعددی را در خود جای داده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تنگه لالان، چشمه آب معدنی تلخاب، رودخانه لالان و آبشار زیبای لالان اشاره کرد که طرفداران زیادی بین گردشگران دارند. با اینکه چشمه‌های فراوانی در این روستا وجود دارد، چشمه آب معدنی تلخاب شهرت زیادی برای خود دست‌وپا کرده است. دره لالان هم به همان اندازه مشهور است و گردشگرانی که بازدید از آن را در برنامه‌ی خود قرار دهند، می‌توانند از باغستان، تنگه، سرچشمه، چشمه آب گازدار و برفچال نیز دیدن کنند.

لالون، محل تلاقی طبیعت‌گردان، گردشگران و کوه‌نوردانی است که هر یک با نیتی به این منطقه آمده‌اند و از آنجا که جاذبه‌های متعددی در لالان وجود دارد، از رودها و تنگه‌های زیبا گرفته تا گل‌ها و گلپرهای فراوان در ابتدای مسیر، چشمه تلخاب و آبشار لالون، قله‌های خلنو و... هرکس با هر سلیقه و توانایی بدنی و فنی، راضی به خانه برمی‌گردد. در واقع، از روستای لالون، مسیرهای کوه‌نوردی زیادی جهت صعود به قله‌های معروف منطقه وجود دارد؛ نظیر قله خلنو که سومین قله مرتفع البرز مرکزی است.

آبشار لالان (خلنو) یکی از دیدنی‌های طبیعت جذاب البرز جنوبی است که با ۲۰ متر ارتفاع، در منطقه رودبار قصران قرار دارد و آب آن از کوهستان ورزاب تامین می‌شود. این آبشار در ۱۲ کیلومتری شمال شرق فشم و چهار کیلومتر بالاتر از زایگان واقع شده است. آبشار لالان به‌دلیل وجود چندین سطح صاف و دسترسی آسان آب، محل اقامت شبانه‌ی بیشتر تیم‌هایی است که قصد صعود به قلل خلنو را دارند.

برای رسیدن به آبشار از محل روستای لالون حدود سه ساعت کوه‌نوردی لازم است؛ به این ترتیب که باید در مسیر پاکوب پیمایش کنید تا پس از عبور از تنگه و تونل برفی و لذت‌بردن از زیبایی آن‌ها که حدود ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول می‌کشد، به چشمه‌ایی دیدنی به نام تلخاب (آب تلخون) برسید که آبی خنک و گازدار، اما تلخ‌مزه از آن می‌جوشد.

در ادامه شیب این مسیر کوهستانی قدری بیشتر می‌شود و با ۴۵ دقیقه کوه‌نوردی بعد از چشمه تلخاب، به آبشار لالان خواهید رسید. آبشاری فوق‌العاده زیبا که قطرات پودر‌شده‌ی آن به‌صورتتان می‌خورد و به‌حدی جذاب و دوست‌داشتنی است که دوست دارید ساعت‌ها در کنارش بنشینید و از آن لذت ببرید. کوهنوردان زیادی در کنار و بالادست آبشار، با برپایی چادر به استراحت می‌پردازند.

در مسیر رودخانه که در ته دره جاری است و درست روی رود، پلی ضخیم از برف و یخ به‌شکل طاق به وجود آمده است که فاصله‌ی بین طاق و سطح رودخانه حدود سه متر می‌شود. هنگامی که زیر این طاق بایستید، سرمای برف را کاملا احساس خواهید کرد؛ در حالی که رودخانه از زیر پایتان جریان دارد. تصور کنید در تابستان، دیدن برف چه شور و هیجانی به شما خواهد داد!

با این حال یادتان باشد که از ایجاد سروصدا در زیر و همچنین بالای این طاق برفی بپرهیزید تا موجب فروریختن این سازه‌ی زیبای طبیعی نشوید. در روزهای گرم سال نیز امکان ریزش برخی از قسمت‌های این تونل وجود دارد، پس در طول بازدید کاملا مراقب باشید. این برف‌چال ناشی از ریزش بهمن‌های سال گذشته است که تونلی برفی را به وجود آورده است.

دره لالان، نمای کاملی از ارتفاعات اطراف را به ما نشان می‌دهد؛ به‌طوری که در سمت شمال، قله‌های وزوا، برج و خلنو با ارتفاع بیشتر از ۴,۲۰۰ متر و در سمت غرب تک قله سرکچال با ارتفاع ۴,۲۱۰ متر به‌خوبی دیده می‌شوند.

بهترین زمان برای بازدید از دره لالان، ماه‌های خرداد و تیر است

در ارتفاع بالاتری از برف‌چال، چشمه آب معدنی تلخاب قرار دارد که این چشمه و اطراف آن برای کمپینگ بسیار مناسب به نظر می‌رسند. بهترین زمان برای دیدار از دره لالان، ماه‌های خرداد و تیر است.

دره لالان با دیواره‌های بلند سنگ و صخره‌ای خود، تنگه واشی را در ذهن تداعی می‌کند. برای رفتن به دره لالان، پس از عبور از کنار رودخانه، مسیری پاکوب را می‌بینید که به این دره منتهی می‌شود. از آنجا در برخی نقاط باید به‌ناچار از عرض رودخانه عبور کنید، مراقب باشید؛ چراکه در فصول بارندگی، امکان طغیان رودخانه‌ وجود دارد.

چشمه تلخاب

چشمه تلخاب در ارتفاع ۳,۰۷۰ متری قرار دارد و شامل سه چشمه می‌شود. چشمه اول دارای آب تلخ‌مزه و گازدار است که این مزه به وجود آهن، سدیم و سایر املاح در آن مربوط می‌شود. چشمه دوم تقریبا چسبیده به چشمه اول و دارای آب ترش‌مزه است. چشمه سوم هم آبی شیرین دارد.

پوشش گیاهی منطقه لالان

تنوع پوشش گیاهی، خود به‌تنهایی یکی از جاذبه‌های اصلی منطقه لالان محسوب می‌شود. از گون و گلپر تا لاله، شقایق، زرشک، سیرک و لوچک در لالان رشد می‌کنند. پرندگانی مثل عقاب طلایی، هما، کبک، چکاوک، هدهد و حیواناتی نظیر قوچ، میش و خرس قهوه‌ای نیز در این منطقه زندگی می‌کنند که شاید در طول سفر برخی از آن‌ها را ببینید و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برایتان رقم بخورد.

بهترین زمان سفر به لالان

لالان که در منطقه‌ی رودبار قصران واقع شده، یک روستای کوهستانی است که آب‌وهوای خنک و مطبوعی دارد. به همین جهت سفر به این منطقه در تابستان می‌تواند شما را از گرمای تهران برهاند و خنکای بهاری را برایتان به ارمغان آورد.

در فصل بهار هم این منطقه پر از بوته‌های گلپر است و جالب اینکه با وجود گل‌های وحشی در پایین‌دست، در ارتفاعات هنوز برف وجود دارد. تابستان معمولا بسیار گرم است؛ ولی با کاهش آب رودخانه، عبور از آن راحت‌تر می‌شود. پاییز هزار رنگ این منطقه بسیار زیبا و دیدنی است و در نهایت با فرارسیدن زمستان، هوا سرد می‌شود و در نتیجه اگر تجهیزات کامل ندارید، از رفتن به این منطقه خودداری کنید.

چگونه به لالان برویم؟

اگر قصد سفر به لالان را دارید، باید از تهران وارد جاده لشکرک شوید و پس از عبور از فشم، با دنبال کردن تابلوهای «لالان» به روستای سرسبز لالان برسید؛‌ یا به‌عبارتی با از میدان اصلی فشم، به‌سمت شرق بروید که پس از ۱۰ کیلومتر به آبادی زایگان می‌رسید و سه کیلومتر آن‌طرف‌تر، روستای لالان قرار دارد. فاصله تهران تا فشم تقریبا ۵۰ کیلومتر و فشم تا لالان حدود ۱۱ کیلومتر است.

اگر همه حشرات و بندپایان روی زمین ناگهان بمیرند، حیات در کره زمین در عرض ۵۰ سال نابود خواهد شد؛ اما با مرگ یک‌باره‌ی همه‌ی انسان‌های روی کره زمین، حیات در کره زمین در عرض ۵۰ سال شکوفا می‌شود! حافظ طبیعت باشیم؛ نه عامل تخریب آن.