گردشبان (gardeshban.ir) : از روی این پل میتوانید مناظر شگفتانگیزی از برجهای متعدد، کلیساها و کاخهای قرون وسطایی شهر را تماشا کنید. منظره دیدنی مالا استرانا که با مجموعه قلعه پراگ اشغال شده بسیار زیبا و تماشایی خواهد بود. پل چارلز به خاطر موقعیت ویژه و مهمی که دارد نقش قابل توجهی را در تاریخ پراگ بازی کرده است. در سال ۱۶۴۸ در اواخر جنگ سی ساله، ارتش یورشی سوئدیها روی این پل متوقف شد و در سال ۱۷۴۴ پروسیها در همین جا شکست خوردند. امروزه این پل پر از گردشگران و فروشندگان سوغاتی است و بدون شک یکی از جاذبههای مهم سفر به پراگ محسوب میشود.
پل جودیت
در سال ۱۱۵۸، در زمان حکومت شاه «ولادیسلاو دوم» (Vladislav)، پلی سنگی در نزدیکی مکان پل چارلز امروزی ساخته شد. این پل برای جایگزینی یک پل چوبی فرسوده بنا گردید و اولین پل سنگی اروپا بعد از سقوط امپراتوری روم به شمار میرفت. پل نامبرده در سال ۱۱۷۲ کامل شده و نام آن را پل «جودیت» گذاشتند که برگرفته از نام همسر پادشاه بود. او فعالانه این پروژه را حمایت میکرد. در سال ۱۳۴۲، با طغیان رودخانه این پل ویران شد.
تاریخچه پل چارلز
در سال ۱۳۵۷ میلادی پادشاه «چارلز چهارم» دستور ساخت یک پل جدید را صادر کرد. ناظر این پروژه «پیتر پارلر» (Peter Parler) بود که در آن زمان بر روی ساخت کلیسای جامع «سنت ویتوس» نیز کار میکرد. پارلر یک پل ۵۰۲ متری در شمال پل جودیت سابق بر روی رودخانه ساخت. این پل بر روی ۱۶ طاق قرار گرفت که پهنای آن برای عبور چهار کالسکه به طور همزمان کافی بود. ساخت این پل در سال ۱۴۰۲ به اتمام رسید. به مدت سه قرن این پل تنها رابط دائمی بین دو کرانه رودخانه بود. در آن زمان این پل به نام پل پراگ یا پل سنگی شناخته میشد ولی بعد از سال ۱۸۷۰ نام آن را به افتخار پادشاه چارلز چهارم به پل چارلز تغییر دادند.
اضافه کردن مجسمهها
پل چارلز در ابتدا به جز یک صلیب چوبی که در مرکز آن نصب شده بود هیچ تزئینی نداشت. در قرن هفدهم این صلیب چوبی با یک صلیب برنزی جایگزین شد. اولین تندیس در سال ۱۶۸۳ به پل اضافه گردید که مجسمهای از «یوحنای قدیس نِپوموک (نفوموک)» (St. John of Nepomuk) بود. این تندیس بعد از نصب، بسیار معروف گشته و در نتیجه بیش از بیست مجسمه دیگر نیز در اوایل قرن ۱۸ به پل اضافه شدند. در طول زمان، تندیسهای بیشتری نیز به این مجموعه پیوستند. جدیدترینِ آنها در سال ۱۹۳۸ ساخته شد. امروزه جمعاً سی تندیس پل چارلز را تزئین میکنند.
شاید تصور آن سخت باشد، اما پل چارلز مدت زیادی به عنوان یک بلوار بزرگ اصلی مورد استفاده قرار میگرفت و حتی تراموا نیز از آن عبور میکرد. در سال ۱۹۵۰ این پل تبدیل به یک پل عابر پیاده شده و امروزه پر از گردشگران و فروشندگان خیابانی است.
مجسمه های پل چارلز
پل چارلز بیش از هر چیزی به خاطر مجموعه مجسمههای باروکی قرار گرفته در قسمت نردههایش شهرت دارد. بسیاری از مجسمههای اصلی با نسخههای کپی جایگزین شدند زیرا عوامل محیطی آسیبهای جدی به آنها زده بود و حتی برخی از آنان طی طغیانهای متعدد رودخانه از بین رفته بودند. نسخههای اصلی در موزه «لاپیداریوم» به نمایش گذاشته شدهاند. شاید همه این تندیسها از نظر هنری ارزشمند نباشند اما برخی از آنها واقعاً شاهکارند. در ادامه به شرح برخی از نمونههای گرانبهای این مجموعه میپردازیم.
تندیس یوحنای مقدس نِپوموک در سال ۱۶۸۳ توسط «ماتیاس روخ مولر» (Matthias Rauchmüller) و «یان بروکوف» (Jan Brokoff) ساخته شد. این تندیس اولین مورد از مجموعه تزئینات بعدی پل بود و علت اینکه این پل برای قرار گیری مجسمه انتخاب شده بسیار واضح است؛ اسقف اعظم نپوموک تا حد مرگ شکنجه شده و پیکرش از پل چارلز به داخل رودخانه انداخته شد. نقش برجستههای زیر مجسمه این داستان را روایت میکنند. برخی اعتقاد دارند لمس کردن این نقش برجسته شانس میآورد!
یکی از مهمترین آثار روی پل، مجموعه مجسمههای «لوتگارد مقدس» (Lutgarde) هستند. این مجسمهها در سال ۱۷۱۰ توسط «ماتیاس براون» (Matthias Braun) خلق شدند و راهب نابینای فلاندری، لوتگارد را نشان میدهند که تصویر مسیح مصلوب را در یک رویا مشاهده میکند.
در نزدیکی قسمت شهر کوچک پل چارلز دو مجسمه ارزشمند، اثر «فردیناند بروکوف» (Ferdinand Brokoff)، خلق شده در سال ۱۷۱۴ به چشم میخورند. یکی از آنها سه قدیس را نشان میدهد. در روبروی آنها تندیس «ویتوس مقدس» را خواهید دید. یک شیر که قرار بود در میدان نبرد او را بکشد، در حال لیسیدن پای اوست.
برج های پل چارلز
پل چارلز توسط برجهایی در دو انتهای آن محافظت میشد. برجی که در سمت محله قدیمی قرار دارد توسط پیتر پارلر در بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۱ ساخته شد. در انتهای شهر کوچک دو برج وجود دارند. برج کوچکتر به نام برج جودیت، در سال ۱۱۸۸ برای نگهبانی پل جودیت و برج بلندتر در سال ۱۴۶۴ به دستور شاه جرج به عنوان همتایی برای برج محله قدیمی پراگ ساخته شد.