در پکن مکانی وجود دارد که شهر ممنوعه خوانده میشود، اما شانس بازدید از این محوطه در مقایسه با بسیاری از مکانهای ممنوعهی جهان بسیار بیشتر است. در سراسر دنیا مکانهایی وجود دارد که به دلایل مختلفی از دسترس عموم دور ماندهاند. برخی از آنها به خاطر امنیت خود ما و برخی دیگر به خاطر امنیت ساکنان آن ممنوع شدهاند. در این میان مکانهایی نیز وجود دارند که تنها عدهی اندکی میتوانند با درنظر گرفتن تدابیر امنیتی شدید وارد آنها شوند.
بااینحال، تمامی این مکانهای ممنوعه دنیا یک ویژگی مشترک دارند. صرفنظر از علاقهی شما برای دیدار، ورود به تمامی آنها ممنوع است. این مقاله شما را با معروفترین مکانهای ممنوعه جهان آشنا میکند.
این پایگاه هوایی کاملاً محرمانهی ارتش ایالاتمتحده در طول دوران خود محور بسیاری از نظریههای توطئه، بهخصوص در مورد موجودات فضایی، بوده است. تصور میشود منطقهی ۵۱ که در جنوب صحرای نوادا با کوهها احاطه شده، محلی برای آزمایش تسلیحات نظامی است.
بااینحال، علاقهمندان به بیگانگان (یوفوها) و موجودات فضایی نظر دیگری دارند؛ آنها مدعی هستند که این پایگاه مکانی است که سفینهی فضایی آسیبدیدهی بیگانگان در آن مخفی شده است. اگرچه این پایگاه هرگز بهعنوان یک پایگاه مخفی معرفی نشده است، اما ورود به آن ممنوع بوده و تنها افراد با مجوز امنیتی قادر هستند پا به آن بگذارند. پایگاه فضایی مستقر در شمال این منطقه نیز کاملاً غیرقابلدسترس است و تمامی فعالیتها در آن بهشکل مخفیانه انجام میشود. سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا در سال ۲۰۱۳ بهطور رسمی از وجود چنین پایگاهی در کشور پرده برداشت.
جنگجویانی سفالی از مقبرهی اولین امپراطور چین، کین شی هوانگ که در سال ۲۱۰ پیش از میلاد درگذشت، محافظت میکنند. این مقبره که در سال ۱۹۷۴ کشف شد، دنیا را با بیش از ۲۰۰۰ مجسمهی منحصربهفرد در زیر خروارها خاک در بخش مرکزی چین حیرتزده کرد.
متخصصان باور دارند که احتمالاً تعداد این مجسمهها بیش از ۸,۰۰۰ قطعه در اطراف مقبرهی اصلی باشد که هنوز کشف نشدهاند. بااینحال، این مقبره هرگز نور خورشید را به خود نخواهد دید، زیرا دولت چین ترجیح میدهد به مقبرهی مردگان باستانی خود احترام بگذارد تا اینکه اینجا را تبدیل به جاذبهای گردشگری کند.
دیگر مکانی که در آن رازهای بسیاری نگهداری میشود، خزانهی مخفی واتیکان است. پاپ، بالاترین مقام رسمی واتیکان، مالکیت تمامی این خزانهها را بر عهده دارد و پس از مرگش این وظیفه به پاپ بعدی میرسد. مسلماً بخشی از این خزانه به روی محققانی باز است که با گذر از تدابیر شدید امنیتی به این مکان دسترسی پیدا میکنند، اما بخش دیگری از این خزانه همچنان محرمانه و دور از دسترس است.
در خزانهی مخفی واتیکان اسناد تاریخی، کتابهایی در مورد زندگی پاپها و نامههای رسمی متعلق به قرن هشتم میلادی نگهداری میشود. درخواست هنری هشتم برای باطل کردن ازدواج خود و نامهای نوشتهشده به دست ملکه ماری یکم از اسکاتلند، پیش از اعدام وی، بخشی از اسناد موجود در این خزانه هستند. تخمین زده میشود که آرشیو مخفی واتیکان از ۸۳ کیلومتر قفسه تشکیل شده باشد.
شاید بتوان گفت که ممنوعیت ورود به ایها دا کیمادا گرانده (Ilha Da Queimada Grande) یا جزیره مارها اتفاق خوبی باشد، زیرا ساکنان آن چیزی شبیه به کابوس هستند.
این تکه خشکی برآمده در آنسوی سرزمین اصلی برزیل، به خاطر میزبانی از هزاران مار سمی، ازجمله گونهی در معرض انقراض افعی سرنیزهای طلایی، به جزیرهی مارها معروف است. تخمین زده میشود که در هر مترمربع از این جزیره یک مار وجود دارد و تعداد مارها درمجموع به ۴۳,۰۰۰ عدد میرسد. این جزیره زمانی بخشی از سرزمین اصلی بود، اما بالا آمدن سطح آب باعث شد تا مارها دیگر راهی برای خروج از کیمادا گرانده نداشته باشند.
تنها افرادی که به این جزیره دسترسی دارند، گروههای تحقیقاتی هستند. یک فانوس دریایی که در سال ۱۹۰۹ در این جزیره ساخته شده بود، حالا بهطور کاملاً خودکار عمل میکند و همچنان از آن برای هدایت کشتیها استفاده میشود.
جزیرهی کوچک پُووِلیا (Poveglia) که بین ونیز و لیدو در شمال ایتالیا واقع شده، احتمالاً شاهد مرگهای بسیاری بر اثر طاعون نسبت به دیگر جزایر دنیا بوده است. پوولیا بعدها تبدیل به یک تیمارستان میشود و عدهای معتقدند که یکی از دکترها بسیاری از بیماران و همکاران خود را به قتل میرساند. این جزیره در طول زمان بهعنوان یکی از ترسناکترین مکانهای جهان، بدنام میشود. دولت ایتالیا در سال ۲۰۱۴ پیشنهاد داد تا این جزیره برای یک دورهی بلندمدت و با هدف ساختوساز اجاره داده شود، اما کسی حاضر به اجارهی این مکان نشد. در حال حاضر، درهای این جزیره به روی بازدیدکنندگان بسته است.
آثار هنری تماشایی موجود در غارهای لاسکو (Lascaux) که به باور بسیاری بیش از ۱۷,۰۰۰ سال قدمت دارند، در گذشته مقصدی حتمی برای بسیاری از مسافران کشور فرانسه بودند. بااینحال، به نظر میرسد سیل دائمی گردشگران به غارهای لاسکو در شمال غربی فرانسه، تأثیر بدی بر روی این نقاشیهای عصر پارینهسنگی داشته است. پخش شدن نوعی قارچ در این غارها باعث شد مقامات ورود عموم به این مکان را کاملاً ممنوع کنند. امروزه تنها شمار اندکی از دانشمندان اجازهی ورود به این غارها برای چند روز در ماه بهمنظور تحقیقات را دارند.
جزیرهی سنتینل شمالی (North Sentinel) در خلیج بنگال و بهعنوان بخشی از جزایر اندامن و نیکوبار در هند، کاملاً از دسترس گردشگران به دور است. صخرههای مرجانی اطراف جزیره نزدیک شدن به اینجا را دشوار میکنند، اما دلیل اصلی ممنوعیت ورود به سنتینل، وجود یکی از قدیمیترین قبایل بومی در جهان است.
بومیان سنتینل این جزیره را بهعنوان خانهی خود انتخاب کردهاند. این قبیله به لطف قانون وضعشده در سال ۱۹۵۶ برای محافظت از قبایل بومی، دارای مصونیت است و افراد عادی نمیتوانند به سنتینل شمالی سفر کنند. در سال ۲۰۱۸ یک مبلغ آمریکایی که عمده سعی کرده بود خود را به این منطقه برساند، توسط یکی از اعضای قبیله کشته شد.
سورتسِی (Surtsey) یکی از جوانترین جزایر کرهی زمین است که بین سالهای ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ بر اثر فوران آتشفشانی پدید آمد. این محوطهی ثبتشده در فهرست میراث جهانی یونسکو در ۳۲ کیلومتری جنوب سواحل ایسلند واقع شده و از زمان تولد خود بهمنظور رشد اکوسیستم طبیعی آن بدون دخالتهای انسانی، مورد حفاظت قرار دارد. در این جزیره یک آزمایشگاه طبیعی وجود دارد که به دانشمندان کمک میکند تا به تحقیق پیرامون شکلگیری طبیعی سکونتگاهها در طول یک دورهی زمانی بپردازند. ورود به این جزیره و اطراف آن کاملاً ممنوع است.
اتاق شماره ۳۹ به توصیف کِلی اولسن خبرنگار، یکی از مخفیترین تشکیلات در رازآلودترین کشور جهان است. گفته میشود این اتاق که در اواخر دههی ۱۹۷۰ ساخته شد، در ساختمان حزب کارگر در پیونگیانگ قرار دارد.
اگرچه به دلیل فعالیتهای مخفی در این اتاق، اطلاعات رسمی زیادی در مورد آن وجود ندارد، اما تصور میشود که اینجا محلی برای جمعآوری پول از شرکتهایی است که بهطور قانونی و غیرقانونی در بازارهایی چون جعل اسکناس، فروش طلا، مواد مخدر و اسلحه فعالیت دارند.
تخمین زده میشود که این شبکه از شرکتهای فعال در نقاط مختلف دنیا، سالانه ۲ میلیارد دلار به کرهی شمالی کمک مالی میکنند. حدس زده میشود که اتاق ۳۹ در پشتپردهی جعل ماهرانهی اسکناسهای ۱۰۰ دلاریِ چاپشده در دهههای قبل باشد.
بسیاری از سازمانهای بینالمللی اقدام به تأسیس بانکهای ژن سبز با هدف نگهداری از گونههای مختلف گیاهی کردهاند. بااینحال، بانک بذر اسوالبارد (Svalbard)، برنامهی پشتیبان جهانی است و آخرین ملجأ و پناه انسانها در زمانی است که اتفاقی ناگوار در آینده رخ دهد. در این بانک بذر گونههای مختلف از بذر گیاهان درست شبیه به یک صندوق امانات در بانک نگهداری میشود. بذرها تحت شرایط دمایی کنترلشده قرار دارند و میتوانند حتی ۲۰۰۰ سال بعد هم جوانه بزنند. این مکان ۱۰۰۰ مترمربعی در ۱۲۹۰ کیلومتری قطب شمال قرار دارد و با یک سامانهی محافظتی پیشرفته اداره میشود. تنها شمار اندکی از کارمندان این مخزن اجازهی ورود به آن را دارند.
جان پِمبِرتون، داروساز و شیمیدان آمریکایی، در سال ۱۸۸۶ فرمول یکی از سربهمهرترین محصولات تجاری دنیا را کشف کرد. شرکت کوکاکولا در سال ۲۰۱۱ تصمیم گرفت تا فرمول ۱۲۵ سالهی خود را از مخزن اصلی آن در بانک سانتراست (SunTrust) در مرکز آتلانتا به کارخانهی خود و موزهی آن به نام «دنیای کوکاکولا» منتقل کند.
اگرچه نمیتوان به خود مخزن اصلی نگهداری فرمول دسترسی پیدا کرد، اما میهمانان و بازدیدکنندگان همچنان اجازه دارند تا در کارخانهی کوکاکولا، تحت شدیدترین تدابیر امنیتی، گشت بزنند. گفته میشود تنها ۳ نفر در کارخانه از فرمول واقعی کوکاکولا اطلاع دارند.
به باور برخی، این شهر ممنوعه در جمهوری باشقیرستانِ روسیه محل نگهداری یک موشک هستهای است. مژگوریه (Mezhgorye) در سال ۱۹۷۹ تأسیس شد و اطراف آن با دو گردان نیروی نظامی بهمنظور جلوگیری از ورود افراد به شهر محاصره شده است. این شهر از دو منطقهی کوچک تشکیل شده که ۲۳ کیلومتر از هم فاصله دارند. شایعات فراوانی در مورد کاربرد این شهر وجود دارد، اما تاکنون هیچ اشارهی رسمی به کارکرد واقعی مژگوریه نشده است.
آمریکاییها ضربالمثلی با عنوان «امن مثل فورت ناکس» دارند و به نظر میرسد دلیل خوبی برای آن داشته باشند. مخزن فورت ناکس (Fort Knox) در ایالت کنتاکی میزبان بزرگترین ذخایر طلای کشور است و بهتر از هر جای دیگری بر روی زمین محافظت میشود. طبق شایعات، زمینهای اطراف این مخزن با مین احاطه شده و خود ساختمان نیز با بتن مسلح به گرانیت و فولاد سخت ساخته شده است.
هیچکس جز معدود کارکنان این مخزن اجازهی ورود به فورت ناکس را ندارد. بهعلاوه هرکدام از کارمندان تنها به بخشی از این ساختمان دسترسی دارند و هیچکس نمیتواند مستقیماً به مخزن طلای آن برود. فرانکلین روزولت تنها رئیسجمهور تاریخ آمریکاست که وارد این مخزن طلا شده است.
یکی از بدترین حوادث هستهای در تاریخ در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ در نزدیکی نیروگاه اتمی چرنوبیل در اوکراین رقم خورد. انفجار اولیهی این نیروگاه موجب کشته شدن ۲۸ نفر شد، اما نشت مواد رادیواکتیو و تشعشات آن تا به امروز موجب بیماری و سرطان بسیاری شده است. نمیتوان تعداد دقیق افرادی که از این حادثه آسیب دیدهاند را محاسبه کرد، اما کارشناسان تخمین زدهاند که بین ۹,۰۰۰ تا یک میلیون نفر بر اثر تشعشات این انفجار جان خواهند باخت.
حتی دههها تلاش برای پاکسازی این منطقه نیز کافی نبوده و مدیر نیروگاه برق هستهای چرنوبیل میگوید این مکان تا ۲۵,۰۰۰ سال دیگر هم برای زندگی انسانها امن نیست.
در دوران باستان، مردم جرات نمیکردند وارد دروازهی پلوتو یا همان دروازه جهنم در هیراپولیس (Hierapolis) ترکیه شوند؛ زیرا باور داشتند که اینجا مکانی بسیار خطرناک است. بر اساس نوشتههای استرابو، تاریخنگار یونان باستان، هیچکسی زنده از این دروازه خارج نمیشد. او در یادداشتهای خود مینویسد: «پس از اینکه چند گنجشک را بهسوی دروازهی پلوتو پرواز دادم، آنها بهسرعت نفسهای آخر خود را کشیدند و به زمین افتادند.»
دانشمندان در سال ۱۹۶۵ راز مخوف بودن دروازهی پلوتو را کشف کردند. آنها پس از اندازهگیری سطح دیاکسید کربن این منطقه دریافتند که به هنگام شب و زمانی که دمای هوا کاهش مییابد، دیاکسید کربن موجود در این منطقه سنگینتر از هوا میشود و چیزی شبیه به یک دریاچه را در پایین دروازه تشکیل میدهد. در هنگام سپیدهدم، میزان دیاکسید کربن به بالاترین سطح خود میرسد و زندگی هر جنبنده در این نزدیکیها به خطر میافتد. بااینحال، با گرمتر شدن هوا، اوضاع کمی بهتر میشود، زیرا نور خورشید گاز دیاکسید کربن را پراکنده میکند.