نقش‌برجسته «گل گل ملکشاهی»؛ از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری ایلام/عکس

صفحه نخست / عمومی

نقش‌برجسته «گل گل ملکشاهی»؛ از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری ایلام/عکس

یکی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری استان ایلام نقش‌برجسته «گل گل ملکشاهی» مربوط به تمدن باستانی آشور است.

کد خبر: ۲۸۶۲۰

تاریخ انتشار : جمعه ۲۰ تير ۱۳۹۹-1399 April 20

ایران‌زمین در هر نقطه خود روایت‌هایی از تاریخ را برای ما بازگو می‌کند. شنیدن این روایت‌ها بدون لطف نیست، زیرا مرور آن‌ها در بسیاری از مواقع کاری ارزشمند و بنیادین برای ساختن آینده‌ای بهتر است.

ما در این گزارش به استان ایلام سر می‌زنیم و سفری مجازی و کوتاه به شهرستان ملکشاهی خواهیم داشت. شهرستان ملکشاهی با مرکزیت ارکواز در دامنه کبیرکوه قرار گرفته است. نام این شهرستان با عنوان ورهشی در کتیبه‌های آشوری واقع در سرچشمه رودخانه «گل گل» در بخش گچی (یکی از بخش‌های تابعه شهرستان ملکشاهی) ذکر شده است.

نقش‌برجسته «گل گل ملکشاهی»؛ از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری ایلام/عکس

نقش برجسته «گل گل ملکشاهی» در کنار رودخانه «گل گل ملکشاهی» قرار گرفته است. این نقش‌برجسته مربوط به تمدن باستانی آشور (سرزمینی قدیمی که در بخش میان‌رودی دجله و کوهستان‌های مجاور قرار داشت) است، به خط میخی و با زبان آشوری، فتح ایلام و انقراض تمدن ایلام باستان را روایت می‌کند.

در متن نقش برجسته گل گل ملکشاهی چنین می‌خوانیم: «به آشور و خدایان (بزرگ) که به طرفداری شاه محبوب آن‌ها ایستاده و چیره شده (بر زمین‌های دشمنانش (…) شاه جهان (…) پسر (…) آشور پدر خدایان مرا نامزد کرد برای پادشاهی در رحم مادرم (…) انلیل مرا برای تسلط بر روی زمین و مردم فرا خواند.

سین و شماش با هم شگون‌های مساعدی در مورد بنیاد فرمانروایی من فراهم ساختند. نبو و مردوک مرا بصیرت وسیع و فهم عمیق بخشانیدند. خدایان بزرگ از راه لطف در محفل خود مرا بر روی تخت شاهی پدرم گذاشتند. آن‌ها تسلط بر روی زمین را به من واگذار کردند. شهر (…) آن‌ها بیرون رفتند (…) روی او ستایش کار‌هایی که من انجام داده‌ام. من نوشتم بر روی آن من به جای نهادم این سنگ نوشته را برای ترغیب شاهان و پسران من در آینده باشد که امیری در میان شاهان پسران من که او را آشور و خدایان بزرگ برای تسلط بر روی زمین و مردم نامزد کند.

این ستون و تحسین خدایان بزرگ را ببیند و باشد که به تدفین آن بپردازد و قربانی‌ها بکند، اما آنکه آن مجسمه را از جای آن بردارد آشور و خدایان بزرگ و آن عده که روی این ستون نام برده شدند با نظر خشم به او نگاه کند. باشد که به طرفداری او در یک برخورد سلاح‌ها در میدان جنگ برخیزند و باشد که آن‌ها او را راهنمایی نکنند. (…) باشد که آن‌ها هم حکم شاهی او را براندازند و باشد که آن‌ها نامش و تخمه اش را در زمین ضایع کنند.»