گردشبان (gardeshban.ir) : این کاخ در سال ۱۸۶۶ تا ۱۸۶۷ توسط «سی موسی» ساخته شد و با ۱۵۰ اتاق و یک بخش حرمسرا، حدود ۸ هکتار مساحت دارد و در مرکز محله قدیمی شهر مراکش واقع شده است. در دوران قیومیت فرانسه این بنا محل اقامت ژنرال بود و امروزه نیز یکی از بهترین و دیدنیترین موزههای تاریخی عمومی شهر به شمار میرود. اینجا به صورت روزانه به روی مردم باز بوده و در گذشته میزبان رویدادهایی چون دوسالانه مراکش میشد.
کاخ باهیه در گذشته برای مصرف شخصی سی موسی، وزیر اعظم سلطان ساخته شد. او سابقاً یک برده بود که توانست پلههای ترقی را پیموده و به این مقام برسد. اندکی بعد، مالکیت کاخ به پسر وی، بو احمد رسید. او در سال ۱۸۹۴ به قدرت رسیده و تا زمان مرگش در سال ۱۹۰۰ بر دولت کنترل کامل داشت. در زمان حکومت بو احمد بود که کاخ باهیه به اوج شکوه خود رسید و باغهای سر سبزی هم به آن اضافه شدند. این باغهای خصوصی دور باغ را گرفته بودند و امروزه بازدیدکنندگان بعد از ورود از آنها عبور میکنند و به کاخ میرسند. هر اتاق کاخ به سبک با شکوه مراکشی تزئین شده و حکاکیهای چوب و گچبریهای زیبایی در آنها به چشم میخورد.
در این کاخ، اتاقهای شورایی با اجاقهای کاشی کاری شده، کفپوشی زیبا و منبتکاریهای خیره کننده وجود دارد. حیاط مرکزی در دوران قدرت سی موسی ساخته شد و دور تا دور عمارت را درختان مرکبات در بر گرفتهاند. بو احمد با چهار همسر و فرزندان بسیارش در کاخ زندگی میکرد و امروزه نیز به غیر از بخش حرمسرا، باقی قسمتها شامل باغهای سنتی با درختان پرتقال و فوارههای خروشان قابل بازدید هستند. در میان اتاقهای بسیار باهیه، اتاق «لالا زینب» همسر بو احمد از همه دیدنیتر است. شیشههای رنگی به کار رفته در پنجرهها حس خوشایند و آشنایی به بازدیدکنندگان میدهد که به هنگام آفتاب بعد از ظهری بسیار دیدنی خواهد بود. گفته میشود که بعد از مرگ بو احمد در سال ۱۹۰۰، کاخش غارت و تمام اشیا ارزشمند آن خارج شدند. با حضور فرانسویها در دهه ۱۹۰۰، ساکنین کاخ به زور بیرون شدند تا آن برای اقامت ژنرال آماده کنند.
به طور کل کاخ باهیه به دو قسمت قدیمی و جدید تقسیم شده که در بخش قدیمی، فوارهها، درختان پرتقال، سرو، یاسمن، موز و غیره قرار دارند. در بخشهای جدیدتر که توسط بو احمد ساخته شدند، میل به پیشی گرفتن از حاصل کار پدر به وضوح به چشم میخورد. امروزه دولت مراکش از این کاخ به عنوان مکانی برای پذیرایی از مهمانان ویژه و خارجی استفاده میکند. بخشی از آن نیز توسط وزارت فرهنگ اشغال شده است.