gardeshban.ir

همه‌ی ما می‌دانیم که واتیکان به‌عنوان کوچک ترین کشور دنیا از نظر مساحت شناخته می‌شود. اما کوچک‌ترین کشور دنیا از نظر جمعیت کجاست؟

بر اساس فهرست کشورهای شناخته‌شده از سوی سازمان ملل، واتیکان کشوری با میزان جمعیت بسیار کم است. این کشور با داشتن جمعیتی کمتر از ۱۰۰۰ نفر، در صدر فهرست کم‌جمعیت‌ترین کشورهای جهان قرار دارد.

البته واتیکان در این فهرست تنها نیست و کشورهای دیگری نیز وجود دارند که با اسامی ناشناخته‌ی خود، از جمعیت اندکی میزبانی می‌کنند.

در فهرست زیر به ترتیب نام کم‌جمعیت‌ترین کشورهای دنیا آمده است:

• واتیکان
• نائورو
• تووالو
• پالائو
• سن مارینو
• لیختن‌اشتاین
• موناکو
• سنت کیتس و نویس
• جزایر مارشال
• دومینیکا

در ادامه به هر کشور پرداخته و ویژگی‌های جمعیتی هرکدام از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

۱. واتیکان - کمتر از ۱۰۰۰ نفر

شهر واتیکان در رم، کوچک‌ترین کشور دنیا از نظر مساحت است و با داشتن جمعیتی کمتر از ۱,۰۰۰ نفر (۸۰۱ نفر تا لحظه‌ی نوشتن این مقاله)، کم‌جمعیت‌ترین کشور دنیا نیز به شمار می‌آید. بااین‌حال، گفته می‌شود که جمعیت این کشور در طول روز سه یا چهار برابر این عدد است، زیرا سیل گردشگران برای تماشای نقاشی‌ها و مجسمه‌های مشهور به‌سوی شهر سرازیر می‌شوند.

ازآنجایی‌که واتیکان مساحت چندانی ندارد، تراکم جمعیت به ازای هر کیلومترمربع در این شهر ۲۰۰۳ نفر است. پاپ مهم‌ترین شخصیت مذهبی در واتیکان محسوب می‌شود و گارد سوئیس وظیفه‌ی حفاظت از واتیکان را بر عهده دارد.

کلیسای سن پیتر، کلیسای سیستین و موزه‌های واتیکان از مهم‌ترین جاذبه‌های این دولت‌شهر هستند. فروش تمبر و سوغاتی، دریافت بلیط برای ورود به موزه‌ها و فروش انواع کتاب برای کمک به اقتصاد واتیکان، از مهم‌ترین منابع درآمدی این کشور کوچک به شمار می‌آیند.

شهر واتیکان به‌موجب پیمان لاتران، بین واتیکان و کشور ایتالیا، در یازدهم فوریه ۱۹۲۹ و به یاد کوه واتیکان، تأسیس شد.

۲. نائورو - کمتر از ۱۱,۰۰۰ نفر

اقوام میکرونزی و پولینزی اولین مردمانی بودند که در نائورو ساکن شدند. بعدها آلمان جزایر نائورو را در سال ۱۸۸۸ تصاحب کرد. نائورو با داشتن ۱۰,۸۲۴ نفر جمعیت، دومین کشور کم‌جمعیتِ رسمیت‌یافته در جهان است. منابع غنی فسفات که در آن زمان سراسر خاک این جزیره را پوشانده بود، به‌سرعت در سال ۱۹۰۰ مورد بهره‌برداری از سوی آلمان و بریتانیا قرار گرفت.

عمده درآمد نائورو از صادرات فسفات است. واگذاری حق امتیاز ماهیگیری از دیگر منابع درآمدی این جزیره‌ی کوچک محسوب می‌شود. کشورهایی چون استرالیا و تایوان نیز از نظر مالی به اقتصاد نائورو کمک می‌کنند. تراکم جمعیتی در نائورو به ازای هر کیلومترمربع، ۵۴۱ نفر است.

۳. تووالو - کمتر از ۱۲,۰۰۰ نفر

کشور تووالو نیز در منطقه‌ی پولینزی در اقیانوس آرام واقع شده است. این کشور بین هاوایی و استرالیا قرار گرفته و ۱۱,۷۹۲ نفر جمعیت دارد. تووالو کشوری جزیره‌ای است که از ۳ جزیره‌ی مرجانی و ۶ صخره‌ی آبی در غرب خط بین‌المللی زمان (روزگردان) تشکیل شده است.

تووالو که در گذشته به جزایر اِلیس معروف بود، در اول اکتبر ۱۹۷۸ استقلال خود به‌عنوان یک کشور در قالب پیمان کشورهای مشترک‌المنافع را به دست آورد. تووالو در سال ۲۰۰۰، به‌عنوان صد و هشتاد و نهمین کشور مستقل دنیا به سازمان ملل متحد پیوست. تراکم جمعیتی در تووالو، ۳۹۳ نفر در هر کیلومترمربع است.

۴. پالائو - بیشتر از ۱۸,۰۰۰ نفر

کشور پالائو یکی دیگر از کشورهای جزیره‌ای در اقیانوس آرام است که با جمعیت ۱۸,۰۹۴ نفر، در فهرست کم‌جمعیت‌ترین کشورهای دنیا قرار دارد. پالائو در جنوب غربی میکرونزی واقع شده و حدود ۳۴۰ جزیره‌ی مرجانی و آتش‌فشانی را در برمی‌گیرد.

پالائو از غرب ۸۸۵ کیلومتر با فیلیپین، از شمال شرقی ۱۳۳۵ کیلومتر تا گوام و از جنوب ۶۴۰ کیلومتر تا گینه‌نو فاصله دارد. بخش عمده‌ای از پالائو با مجموعه‌ای از صخره‌های مرجانی احاطه شده است.

پالائو یکی از بهترین نقاط دنیا برای غواصی و ورزش‌های آبی است. به‌علاوه، گونه‌های متعددی از گیاهان در این جزیره رشد می‌کنند. زیست‌شناسان می‌گویند پالائو نسبت به دیگر نقاط دنیا در این ابعاد، بیشترین گونه‌ها از جانوران دریایی را دارد. مرجان‌ها، ماهی‌ها، ماهی‌های مرکب، خیارهای دریایی، ستاره دریایی، شقایق دریایی و عروس دریایی از گونه‌های موجود در آب‌های پالائو هستند.

تراکم جمعیت در پالائو به ازای هر کیلومترمربع، ۳۹ نفر است.

۵. سن مارینو - کمتر از ۳۴,۰۰۰ نفر

جمهوری سن مارینو در نزدیکی ایتالیا واقع شده و در جنوب اروپا قرار دارد. سن مارینو ۳۳,۹۳۱ نفر جمعیت دارد و اغلب مردم آن به زبان ایتالیایی صحبت می‌کنند. سن مارینو همچنین یکی از قدیمی ترین کشورهای جهان است و قدمت آن به سال ۳۰۱ پیش از میلاد بازمی‌گردد. تراکم جمعیت در سن مارینو ۵۶۶ نفر به ازای هر کیلومترمربع است.

نام سن مارینو از قدیس سنگ‌تراش، سنت مارینوس گرفته شده که نقشی مهم در بازسازی دیوارهای شهر پس از تخریب توسط دزدان دریایی داشته است. سن مارینو در سال ۱۶۳۱ از سوی پاپ به‌عنوان کشوری مستقل معرفی شد.

۶. لیختن اشتاین - کمتر از ۳۹,۰۰۰ نفر

لیختن اشتاین یک کشور کوهستانی در اروپای غربی است. این کشور آلمانی‌زبان با سوئیس و اتریش مرز مشترک داشته و جمعیت آن ۳۸,۱۲۸ نفر است. تراکم جمعیتی در لیختن‌اشتاین به ۲۳۸ نفر در هر کیلومترمربع می‌رسد.

لیختن‌اشتاین در سال ۱۷۱۹ و در دوران امپراطوری مقدس روم، به‌عنوان یک شاهزاده‌نشین تأسیس شد و در سال ۱۸۶۶ به استقلال رسید. لیختن‌اشتاین تحت رهبری شاهزاده‌ای اداره می‌شود که بر ۱۱ منطقه حکمرانی می‌کند.

۷. موناکو - کمتر از ۴۰,۰۰۰ نفر

شاهزاده‌نشین موناکو در غرب اروپا قرار دارد. موناکو که در ساحل فرنچ ریویرا و حاشیه‌ی دریای مدیترانه واقع شده، جمعیتی بالغ بر ۳۹,۲۴۲ نفر دارد. فاصله‌ی موناکو تا ایتالیا در حدود ۱۵ کیلومتر است.

موناکو به‌طور پادشاهی اداره می‌شود و شاهزاده، در رأس قدرت قرار دارد. شاهزاده از موقعیت خود برای اعمال دستورهای سیاسی بر مردم خود استفاده می‌کند. خاندان گریمالدی از سال ۱۲۹۷ تا به امروز بر موناکو حکمرانی می‌کنند.

زبان اصلی در موناکو فرانسوی است، اما ایتالیایی و انگلیسی نیز به‌وفور در آن شنیده می‌شود. موناکو در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان عضو دارای رأی به سازمان ملل متحد پیوست. تراکم جمعیتی موناکو، ۲۷۸ نفر در هر کیلومترمربع است.

کازینوی مونت‌کارلو و پیست خیابانی موناکو برای مسابقات فرمول یک از مهم‌ترین جاذبه‌های این دولت‌شهر هستند.

۸. سنت کیتس و نویس - کمتر از ۵۴,۰۰۰ نفر

سنت کیتس و نویس عمدتاً کشوری متشکل از دو جزیره در دریای کارائیب است. سنت کیتس و نویس در حال حاضر ۵۳,۱۹۹ نفر جمعیت دارد و کوچک‌ترین کشور در حوزه‌ی کارائیب از نظر جمعیتی محسوب می‌شود. سال‌هاست که این کشور جمعیت ثابتی را تجربه می‌کند. تراکم جمعیتی این کشور ۲۰۵ نفر در هر کیلومترمربع است.

اکثر مردم در جزیره‌ی سنت کیتس زندگی می‌کنند. این کشور عضو سازمان ملل است، اما یکی از کشورهای مشترک‌المنافع نیز محسوب می‌شود. مردم سنت کیتس و نویس ملکه الیزابت دوم را به‌عنوان بالاترین مقام رسمی کشور می‌شناسند.

۹. جزایر مارشال - کمتر از ۶۰,۰۰۰ نفر

جزایر مارشال با جمعیت ۵۹,۱۹۰ نفر، کشوری متشکل از چند جزیره در اقیانوس آرام است. جزایر مارشال در شمال میکرونزی واقع شده و دارای ۲۹ صخره مرجانی و ۱۱۵۶ جزیره کوچک است. تراکم جمعیتی در جزایر مارشال به ۳۲۹ نفر در هر کیلومترمربع می‌رسد.

مردم این جزیره از اقوام میکرونزی بوده و به زبان مارشالی صحبت می‌کنند. این زبان قرابت زیادی با زبان میکرونزی دارد. انگلیسی نیز زبان رسمی است و در همه‌جا شنیده می‌شود.

جزایر مارشال در طول حیات خود به‌عنوان محلی برای آزمایش سلاح‌های هسته‌ای شناخته‌شده است. این کشور جاذبه‌های طبیعی یا غیرطبیعی خاصی ندارد، اما جذابیت آن کمک می‌کند تا گردشگران زیادی به جزایر مارشال سفر کنند. عمده محبوبیت جزایر مارشال به خاطر سواحل بسیار آن برای غواصی، بادموج‌سواری و استراحت است.

۱۰. دومینیکا - کمتر از ۷۲,۰۰۰ نفر

دومینیکا نیز یک کشور جزیره‌ای با جمعیت ۷۱,۹۸۶ نفر است. تراکم جمعیتی دومینیکا به ۹۶ نفر در هر کیلومترمربع می‌رسد. اکثر مردم دومینیکا نوادگان برده‌های آفریقایی هستند که بین قرن‌های هفدهم تا نوزدهم از سوی امپراطوری‌های فرانسه و بریتانیا به این کشور آورده شده بودند. انگلیسی زبان رسمی کشور است و بسیار از مردم به گویشی از فرانسه نیز مسلط هستند.

دومینیکا یکی از زیباترین جزایر در منطقه‌ی کارائیب است. این جزیره‌ی کوهستانی از نظر زیبایی‌های طبیعی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. بااین‌حال، دومینیکا عمدتاً در معرض طوفان‌های شدید قرار دارد. طوفان ماریا در سال ۲۰۱۷ آسیب زیادی به این کشور وارد کرد، اما امروزه همه‌چیز به‌خوبی بازسازی شده است.

غواصی، پیاده‌روی و شنا از محبوب‌ترین تفریحات موجود در دومینیکا برای گردشگران است. به‌علاوه، دومین چشمه‌ی بزرگ آب گرم طبیعی دنیا نیز در دومینیکا قرار دارد.