gardeshban.ir

باکینگهام ۷۵۵ اتاق دارد که شامل ۱۹ سالن تشریفاتی، ۵۲ اتاق خواب برای مهمانان و خانواده سلطنتی، ۱۸۸ اتاق خدمه، ۹۲ دفتر اداری، ۷۸ سرویس بهداشتی می‌شود. بنای کاخ ۱۰۸ متر طول، ۱۲۰ متر عرض و ۲۴ متر ارتفاع دارد. سالانه بیش از ۵۰ هزار نفر از باکینگهام بازدید می‎ کنند. امروزه این قصر یکی از فعال‎ترین مراکزی است که توسط سلطنت بریتانیا در لندن برای مراسم و رویدادهای متفاوت از جمله پذیرایی از سران کشورهای خارجی، تقدیر از فعالان عرصه‎های اقتصاد و هنر استفاده می‎شود. ملکه نیز، هر هفته با نخست وزیر و سفیران خارجی جدید در قصر دیدار می‎کند.

بالکن قصر باکینگهام، یکی از مشهورترین نقاط در دنیا است. اولین بار ملکه ویکتوریا برای جشن افتتاحیه‎ی «نمایشگاه بزرگ دستاوردهای صنعتی ملت‌ها»، بر روی بالکن حضور یافت. از آن پس، این بالکن شاهد مناسبت‎ های زیادی از جمله جشن تولد سالانه‎ی ملکه، عروسی‎های سلطنتی و همچنین رویدادهای ملی مثل سالگرد «پیروزی نبرد هوایی بریتانیا» (Battle of Britain) در جنگ جهانی دوم بوده است. این قصر هم قطب اداری سلطنت و هم یک اقامتگاه خانوادگی محسوب می‎شود. باکینگهام شاهد اتفاقات بسیاری بوده است، از تولد پرنس ولز گرفته تا درگذشت افراد سلطنتی!

 تاریخچه‎ کاخ باکینگهام

نش در ساختمان اصلی تغییری نداد؛ اما با اضافه کردن چندین سوئیت به ضلعِ باغِ غربی، مساحت آن را دو چندان کرد. در طراحی بیرونی قصر از سنگ‎ معادن باث (Bath Stone) و معماری نئوکلاسیک فرانسوی استفاده شد که به شدت مورد علاقه‎ی جرج چهارم بود. تنها سالن‎ و اتاق‎های تشریفاتی و نیمه تشریفاتی بازسازی شدند که از آن زمان بدون تغییر مانده‎اند. ضلع‎های شمالی و جنوبی کاملاً تخریب و با یک طاق نصرت بزرگ‎تر، از جنس مرمر بازسازی شدند تا یادبود «پیروزی بریتانیا در واترلو» (Waterloo) و «ترافالگار» (Trafalgar) باشد.

ویلیام بلور همچنین طبقه‎ای به شکل شیروانی برای ساختمان اصلی قصر طراحی کرد و معماری بیرونی‎اش را با کتیبه‎هایی که نش برای طاق مرمرین ساخته بود، تزیین کرد. ۷ سال بعد، بالاخره پروژه به اتمام رسید؛ اما در آغاز قرن بعدی، سنگ‎های فرانسوی در ضلع شرقی به دلیل آب‎وهوای مرطوب لندن فرسایش یافتند و نیازمند جایگزین بودند. در ۱۹۱۳ میلادی، تصمیم به تغییر ظاهر بیرونی قصر گرفته شد که «سِر آستون وب» (Sir Aston Webb) به دلیل اعتبارش در معماری، برای این کار استخدام گشت. وب از سنگ معادن پورتلند (Portland Stone) استفاده کرد که آماده‎سازی آن ۱۲ ماه تا شروع رسمی کار طول کشید. تکمیل پروژه‎ی اصلی هم ۱۳ هفته زمان برد.

حیاط بیرونی قصر، جایی که «رژه‎ و نگهبانی گارد ملکه» (Changing the Guard) صورت می‎گیرد، در ۱۹۱۱ میلادی به عنوان یادبودی از ملکه ویکتوریا ساخته شد. دروازه‎‎ها و حفاظ‎ها هم در ۱۹۱۱ میلادی تکمیل شدند. دروازه‎ی شمالی-مرکزی حالا راه ورود و خروج روزمره است؛ در حالی که دروازه‎ی مرکزی فقط برای عبور‎ و مرور نگهبانان قرمزپوش بعد از مراسم‎های نظامی استفاده می‎شود. تا قبل شروع جنگ جهانی اول هم، کارهای تعمیر و بازسازی به طور کامل تمام شده بود.