gardeshban.ir

واکسن آبله مرغان در سال ۱۹۹۵ در امریکا در دسترس مردم قرار گرفت و امروزه بیشتر مردم دنیا در برابر ابتلا به این ویروس واکسینه و مصون هستند. همین امر، منجر به پیشگیری از بروز ۳٫۵ میلیون نفر به آبله مرغان شده است. با این حال، این امکان وجود دارد که مردم در تماس با ویروس واریسلا زوستر باشند. در این مطلب، آنچه باید در مورد علائم آبله مرغان، علت ابتلا ، ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالی و درمان این بیماری بدانید را خواهید خواند. با روزیاتو همراه باشید.

علائم و نشانه های آبله مرغان

بثورات پوستی خارش دار بارزترین ویژگی و علامت ابتلا به آبله مرغان است و دقیقا همان علامتی است که پزشک بر اساس آن ابتلا به این بیماری مسری را تشخیص می دهد.

اما یک تا دو روز قبل از دیدن بثورات روی پوست، ممکن است شما علائمی مانند علائم زیر را تجربه کنید:

خستگی

تب

سردرد

از دست دادن اشتها

مراحل ابتلا به آبله مرغان

بثورات پوستی خارش دار معمولا ۱۰ تا ۲۱ روز بعد از اولین باری که در معرض ویروس قرار گرفتید شروع می شوند. این بثورات در سه مرحله ظاهر می شوند:

مرحله اول:  بثورات با نقطه های قرمز شروع می شوند که معمولا، اولین بار روی سینه، صورت یا پشت هستند و سپس روی پوست قسمت های دیگر بدن ظاهر می شوند. شما می توانید این بثورات را هر جایی از بدن مشاهده کنید؛ از داخل دهان گرفته تا نواحی تناسلی.

مرحله دوم:  در مرحله بعد، این لکه های قرمز شبیه به تاول های پرآب می شوند. توصیف کلاسیک آبله برای بیماری آبله مرغان قطرات شبنم روی گلبرگ قرمز است که دلیل نامگذاری آن، به دلیل وجود همین برآمدگی های پر از مایعی است که روی بثورات قرمز خارش دار می نشیند.

مرحله سوم:  در این مرحله، تاول ها به تدریج زخم و پوسته پوسته می شوند، می ترکند و می ریزند.

عفونت معمولا ۵ تا ۱۰ روز طول می کشد. در بیشتر موارد، اغلب حدود یک هفته طول می کشد که همه تاول ها بترکند و بریزند.

علت ابتلا به آبله مرغان

همان طور که قبلا هم گفته شد، ویروسی به نام واریسلا زوستر یا VZV علت ابتلا به آبله مرغان است. اگر تا به حال به آبله مرغان مبتلا نشده اید، یا واکسن آبله مرغان نزده اید و یا نزدیک کسی بودید که به آبله مرغان مبتلا شده باشد، شما در خطر ابتلا به این بیماری هستید. این ویروس بسیار مسری است و با یکی از دو روش زیر به این بیماری مبتلا خواهید شد:

تنفس قطرات تنفسی یک فرد عفونی و مبتلا به آبله مرغان (مثلا در صورت عطسه یا سرفه کردن)

لمس بثورات فردی که آبله مرغان فعال دارد یا زونا در او بروز کرده است

درمان آبله مرغان

اگر شما یا کودک شما در نهایت به آبله مرغان مبتلا شدید، درمان الزامی نیست؛ مخصوصا وقتی که به مواد خفیف آبله مرغان مبتلا شده باشید.

با این حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می کند در صورتی که جزو گروه های زیر هستید و احتمال شدید بودن ابتلا بیشتر است، حتما به مراقبت پزشکی نیاز دارید:

_ اگر باردار هستید

_ نقص سیستم ایمنی دارید

_ سن کودک شما کمتر از یک سال است

_ بیشتر از ۱۲ سال سن دارید؛ زیرا آبله مرغان در افراد بزرگسال می تواند شدیدتر خودش را نشان دهد

حتی اگر در خطر ابتلا به آبله مرغان نباشید، اما تب بالایی داشته باشید که بیش از ۴ روز طول بکشد، استفراغ کنید، به سختی راه بروید، مشکل در تنفس داشته یا بثورات پوستی روی بدن شما ظاهر شده که از آنها مایعاتی نشت می کند، فورا باید به پزشک مراجعه کنید.

داروهای آبله مرغان

در موارد شدید، داروهای ضدویروسی که ویروس واریسلا زوستر را هدف قرار داده و از بین می برند توسط پزشک تجویز می شود. برخی از انواع داروها عبارت اند از:

آسیکلوویر

والاسیکلوویر

فامسیکلوویر

علاوه بر تجویز داروهای ویروسی، مراقبت ها و درمان های خانگی وجود دارد که شما می توانید برای کاهش ناراحتی خود استفاده کنید. این درمان ها عبارت اند از:

اعمال لوسیون کالامین روی بثورات پوستی

حمام آب ولرم با جوی دوسر یا جوش شیرین که می تواند خارش بثورات را کاهش دهد

مصرف داروهای آنتی هیستامین مانند بنادریل

مصرف استامینوفن (تایلنول) برای کاهش درد و از بین بردن تب

در ضمن، شما در زمان ابتلا به آبله مرغان نباید داروهایی را مصرف کنید که حاوی آسپرین هستند زیرا ممکن است شما را در معرض خطر ابتلا به سندروم ری قرار بگیرید که می تواند مشکلات کبدی در شما ایجاد کند.

سندروم یا نشانگان ری نوعی انسفالوپاتی پیشرونده سریع است. نشانه‌ های آن عموماً استفراغ، کاهش هوشیاری، تشنج یا حمله ‌های عصبی، تغییرات شخصیتی و گیجی را شامل می ‌شود. با وجود این که در این سندروم مسمومیت کبدی رخ می‌ دهد، معمولاً زردی مشاهده نمی‌ شود. دید دوتایی، کاهش قدرت شنوایی، از دست دادن عملکرد عضلات، یا فلج بازوها یا پاها، مشکلات در گفتار و ضعف در بازوها یا پاها از دیگر نشانه ‌های این سندروم هستند.

پیشگیری از آبله مرغان

شما می توانید از ابتلا به این ویروس در مرحله اول با انجام واکسیناسیون و مصون کردن خودتان در برابر ابتلا به این بیماری بیمه کنید.

اما اگر واکسینه هم شده باشید، باز هم ممکن است به موارد خفیف تر یا کوتاه مدت تر این بیماری مبتلا شوید.

وقتی شما به آبله مرغان مبتلا شوید، احتمالا ابتلای دوباره به این بیماری بسیار کم است. بعد از عفونت اولیه، ویروس واریسلا زوستر در بدن شما خفته باقی خواهد ماند. ممکن است این ویروس مدت‌ ها بعد در زندگی شما دوباره فعال شود و شما مبتلا به بیماری زونا شوید. خوشبختانه، برای زونا هم واکسن خاصی وجود دارد که اگر واکسینه شوید، می تواند تا ۹۰ درصد خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

حرف آخر

اگر شما شک کردید که خودتان یا کودکتان به آبله مرغان مبتلا شده و در یکی از گروه های پرخطر هستید ، در مراجعه به پزشک درنگ نکنید. هر چه زودتر داروی ضدویروس مصرف کنید، بهتر است و کمتر احتمال دارد که مشکلات شدید داشته باشید.