gardeshban.ir

به نقل از ام‌اس‌ان، اگر در دوران باستان سفر می‌کردید به طور حتم بازدید از مکان‌های دیدنی بزرگ و مشهوری را که به عنوان عجایب هفتگانه جهان باستان شناخته می‌شوند، در لیست بازدید‌های خود قرار می‌دادید. امروزه فقط یکی از این عجایب هفتگانه که با نام هرم جیزه شناخته می‌شود، به صورت نسبتا کاملی باقی مانده است. ما در این گزارش با کمک فناوری‌های جدید تصور می‌کنیم که اگر عجایب هفتگانه جهان باستان امروز وجود داشتند، چگونه به نظر می‌رسیدند.

معبد آرتمیس در افسس (ترکیه)

این معبد به عنوان شگفت‌انگیزترین بنای با شکوه یونانی توصیف شده است. معبد آرتمیس در قرن ۶ پیش از میلاد در سواحل غربی ترکیه فعلی ساخته شد و به آرتمیس الهه یونانی شکار و طبیعت اختصاص یافته است.

به گفته گایوس پلینیوس دوم معروف به پلینی بزرگ طبیعیدان، فیلسوف طبیعی، نویسنده رومی و مؤلف دانشنامه تاریخ طبیعی طول معبد آرتمیس ۴۲۴ فوت معادل ۱۲۹ متر و عرض آن ۲۲۵ فوت معادل ۶۵ متر بود که تقریبا ۲ برابر پارتنون در آتن است.معبد آرتمیس در طول عمر خود وقایع مختلفی را پشت سر گذاشت و چندین بار به آن حمله شد.

هروستراتوس آتش‌افروز بدنام یونان در سال ۳۵۶ قبل از میلاد مسیح با هدف کسب شهرت تیر‌های چوبی معبد آرتمیس را به آتش کشید و معبد را با خاک یکسان کرد. سپس معبد بازسازی شد، اما در سال ۲۶۲ میلادی بار دیگر با حمله گوت‌ها قبیله آلمان شرقی تخریب شد.

امروز فقط پایه‌ها و یک ستون معبد آرتمیس باقی مانده‌اند.

فانوس دریایی اسکندریه در مصر

فانوس دریایی اسکندریه یا همان فاروس اسکندریه شاید مشهورترین چراغ هشداردهنده در تمام دوران‌ها باشد. این مکان در جزیره سنگ آهک فاروس واقع در دو بندر اسکندریه قرار گرفته است.

گفته می‌شود که فانوس دریایی اسکندریه بیش از ۳۶۰ فوت معادل ۱۱۰ متر ارتفاع داشته است. این بنا بین ۳۰۰ تا ۲۸۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شد.

فانوس دریایی اسکندریه به احتمال زیاد دومین سازه بلند ساخته شده توسط بشر در جهان باستان بود. سه زمین‌لرزه بین سال‌های ۹۵۶ و ۱۳۳۳ به شدت به این فانوس دریایی آسیب رساند. سپس در سال ۱۴۷۷، قلعه قایتبای روی ویرانه‌های آن ساخته شد.

باستان‌شناسان در سال ۱۹۹۴ آنچه را که تصور می‌شود بقایای فانوس دریایی اسکندریه در کف دریای بندر شرقی است، کشف کردند.

مقبره هالیکارناسوس در ترکیه

این مقبره بزرگ در بین سال‌های ۳۵۳ و ۳۵۰ قبل از میلاد مسیح برای ماسولوس فرماندار کایرا در جنوب غربی آسیای صغیر که اکنون با نام بدروم ترکیه شناخته می‌شود، ساخته شد. ساختاری که توسط خود ماسولوس برای مقبره هالیکارناسوس برنامه‌ریزی شده بود، بسیار چشمگیر بود و نام این فرماندار مبدأ کلمه مدرن مقبره شد.

به گفته پلینی بزرگ نویسنده رومی، مقبره هالیکارناسوس با استفاده از سنگ مرمر سفید و طلای فاخر از آتن و سنگ مرمر قرمز از ترکیه ساخته شد. این مصالح روی حجمی مستطیل شکل سوار شده بودند. در درون این بنا مجسمه سنگ مرمری از ماوسولوس شهربان هخامنشی کاریا (یکی از ساتراپی‌های ده‌گانه هخامنشیان درآسیای کوچک) سوار بر یک ارابه دیده می‌شد.

مقبره هالیکارناسوس بین سده‌های یازدهم و پانزدهم میلادی بر اثر وقوع یک سری زمین‌لرزه از بین رفته است و سنگ‌هایی که از این بنا باقی مانده‌اند برای ساختمان‌های دیگر بازیافت می‌شوند.

مجسمه زئوس در المپیا (یونان)

این مجسمه با روکش طلا و عاج ۳۹ فوتی معادل ۱۲ متری در حدود ۴۳۶ سال قبل از میلاد مسیح توسط فیدیاس مجسمه‌ساز یونانی ساخته شد و در معبد زئوس در المپیای یونان غربی قرار گرفت.

مجسمه زئوس تأثیر زیادی روی هنر روم و یونان داشت. زئوس در آثار هنری به گونه‌ای نشان داده شده که گویی روی تختی از جنس چوب سرو که با طلافعاج، آبنوس و سنگ‌های قیمتی تزیین شده است. در این آثار در دست چپ زئوس عصایی که روی آن یک عقاب نشسته، قرار گرفته است. در سمت راست او نیز مجسمه‌ای از نایک (الهه پیروزی یونان) دیده می‌شود.

هرم جیزه در مصر

قدیمی‌ترین و تنها اثر شگفت‌انگیز باقی مانده از دوران باستان با نام هرم جیزه شناخته می‌شود. این هرم بزرگ به هرم خوفو نیز معروف است. ساخت هرم جیزه در حدود ۲۵۷۰ سال قبل به پایان رسید. این هرم احتمالا با تلاش حدود ۲۰۰۰۰ کارگر در طول ۲۰ سال ساخته شد.

هرم جیزه با گذشت سال‌ها قربانی فرسایش شده است به شکلی که اگرچه این بنا در ابتدا ارتفاعی بالغ بر ۴۸۱ فوت معادل ۱۴۷ متر داشت، اما امروزه ارتفاع آن به ۴۵۱ فوت بالغ بر ۱۳۸ متر رسیده است.

همانطور که می‌بینید هرم جیزه در دوره‌ای با سنگ‌های صیقلی سفید پوشیده شده بود. برخی از این سنگ‌های پوششی اکنون در موزه‌هایی، چون موزه ملی اسکاتلند به نمایش گذاشته شده‌اند.

باغ‌های معلق بابل در عراق

باغ‌های معلق بابل احتمالا مرموزترین عجایب موجود در لیست عجایب هفتگانه دوره باستان هستند. این باغ‌های افسانه‌ای در نزدیکی کاخ سلطنتی بابل واقع در جنوب بغداد امروزی قرار گرفته است.

تصور می‌شود که باغ‌های معلق بابل توسط امپراتور نبوکد نصر و در بین سال‌های ۶۰۵ تا ۵۶۱ قبل از میلاد برای آمیتیس همسر این امپراتور ساخته شده است البته برخی از افراد با استناد به اینکه در هیچ نسخه خطی به وجود باغ‌های معلق بابل اشاره نشده است، وجود این باغ‌ها را فقط یک افسانه می‌دانند.

از یک دوره تاریخی به بعد نویسندگان کلاسیک باغ‌های معلق را چنین توصیف کرده‌اند. این باغ‌ها با استفاده از سنگ ساخته شده و مانند یک کوه طبقه‌بندی شده بودند. گیاهان و درختان عجیب و غریب از روی دیوار‌ها آویزان بودند و برای اینکه در بیابان زنده بمانند، آب از طریق ساختمان و با استفاده از سیستم آبیاری زودرس یا از چاه و رودخانه فرات به آن‌ها می‌رسید.