مردم در چینِ باستان هر روز بهسختی کار میکردند. آنها هر روز ساعات طولانی مشغول بهکار بودند و حتی اواخر هفته هم به کار کردن ادامه میدادند. با اینحال، در طول سال، فستیوالهای ملیِ زیادی برگزار میشد که برای مردم اهمیت فراوانی داشتند. مردم به همراه خانوادههایشان این روزها را جشن میگرفتند. خیلی از این فستیوالها پس از گذشت سالها هنوز هم برای مردم باارزش هستند و جشن گرفته میشوند.
جشن سال نو چینی (Chinese New Year) اواخر ماه ژانویه و اوایل ماه فوریه جشن گرفته میشود. روز دقیق این جشن بر اساس تقویم قمری در هر سال متغیر است. این جشن مهمترین و شناختهشدهترین فستیوال در چین بهشمار میآید. سال نو چینی نهتنها در کشور چین، بلکه در تمام کشورهای دنیا توسط جوامع چینی جشن گرفته میشود. آتشبازی، دعا، پایکوبی، آشپزی و موسیقی ازجمله مراسمی هستند که نقش مهمی در برگزاری جشن سال نو دارند. این جشن با عنوان گو نیان (Guo Nian) یا «فستیوال بهاری چینی» هم شناخته میشود. سال نو چینی به اندازهی کریسمس برای مردم غربی اهمیت دارد.
چند روز پیش از سال نو، مردم خانههایشان را کاملا تمیز میکنند. البته تمیز کردن تنها به خانهها محدود نمیشود؛ کوتاه و مرتب کردن مو، پرداخت بدهیها و اتمام کارهای ناتمام دیگر هم از کارهایی هستند که باید پیش از سال نو انجام شود. هدف مردم این است که سال جدید را بدون ناخوشی آغاز کنند.
در اواخر ماه فوریه، فستیوالهای بهاری چین با فستیوال فانوسها (Lantern Festival) پایان مییابند. این فستیوال به دلیل نمایش زیبای فانوسها در خیابانهای شهر، فستیوال فانوسها نام گرفته است. در طول این فستیوال، فانوسهای زیادی در بزرگترین شهرهای چین، شهرهای کوچک و پارکها نمایش داده میشوند. فستیوال فانوسها از دوران پادشاهانی از سلسلههای باستانی چین که به این سرزمین حکومت میکردند، وجود دارد. پس از پایان این فستیوال، مردم از تعطیلات باز میگردند تا سالِ جدیدِ کاری را آغاز کنند. به همین دلیل وسایل نقلیهی عمومی بسیار شلوغ است و ترافیک سنگینی در شهرها دیده میشود.
فستیوال چینگ مینگ (Qingming) فستیوال پیور اند برایت (Pure and Bright) هم نام دارد. این فستیوال در روزهای ۳ تا ۵ ماه آوریل برگزار میشود. در فستیوال چینگمینگ، مردم کشور چین به پارکها و باغها میروند تا از موسیقی، پایکوبی و نمایشهایی لذت ببرند که در شهرهای اصلی چین برگزار میشوند. البته بازدید از قبرستانها و سر زدن به درگذشتگان اولین کاری است که مردم در این فستیوال انجام میدهند. مردم در این روز قبرها و آرامگاهها را تمیز میکنند. همچنین با قرار دادن خوراکیهایی مانند خرما، کیک گندم (در شمال چین) و کیک برنج (در جنوب چین)، بخور، شمع و سوزاندن پول کاغذی به نیاکانشان ادای احترام میکنند. خیلی از مردم چین شاخههای درخت بید را در کنار قبرها قرار میدهند تا ارواح شیطانی را دور کنند.
فستیوال چنگ چو (Cheung Chau) یک فستیوال هفت روزه در ماه مِی است. هر سال در این فستیوال، مردم به جزیرهی کوچک چنگ چو میروند. این فستیوال با نام بان هیلز (Bun Hills) هم شناخته میشود. در این جزیره که در سواحل جنوبی چین قرار گرفته است، فعالیتهای زیادی در روزهای فستیوال انجام میشود. رژه، لباسهای عجیب و جالب، نمایشها و سرو کردن غذاهای سنتی چینی ازجمله مراسم این فستیوال هستند.
فسیوال نیمهی پاییز (Mid-Autumn Festival) که با نام فستیوال ماه (Moon Festival) هم شناخته میشود، یکی از فستیوالهای معروف چین است. این فستیوال در ماه سپتامبر یا اکتبر برگزار میشود. از آنجاییکه روز برگزاری فستیوال طبق تقویم قمری مشخص میشود، تاریخِ آن با تقویمهای مدرنِ امروز متغیر است. رقص اژدهای آتشین، پخت و خوردن کیکِ ماه (Moon cake)، روشن کردن فانوس و رژهها ازجمله فعالیتهای سرگرمکنندهی فستیوالِ ماه است. کیک کاه نوعی کیک سنتی است و در فرهنگ چینی گردیِ این کیک نشاندهندهی رفاه و شادی خانوادهها است. معمولا در شهر پکن جمعیت زیادی برای جشن گرفتنِ این فستیوال به خیابانها میآیند.
این فستیوال درواقع جشنی برا کامل شدنِ ماه است. پرستش ماه به دوران حکومت سلسلهی شانگ (Shang) یعنی سالهای ۱۰۴۶ تا ۱۶۰۰ پیش از میلاد مسیح باز میگردد. امپراطورهای چینی معتقد بودند پرستش ماه و قربانی کردن برای آن، باعث رونق کشاورزی در سال جاری میشود. در دوران حکومت سلسلهی تانگ، یعنی سالهای ۶۱۸ تا ۹۰۷ پس از میلاد مسیح، میهمانیهای بزرگی برای فستیوال ماه برپا میشد. در این میهمانیها مردم علاوهبر صرف نوشیدنی از تماشای ماه هم لذت میبردند.
فستیوال شب هفتم (The Night of Sevens) یا فستیوال کیکسی (Qixi) درواقع همان ولنتاین است. این فستیوال برای اولین بار در دوران حکومت سلسلهی هان (Han) جشن گرفته شد. افسانهی این فستیوال، داستان عاشقانهی گاوچرانی است که عاشق الههای از بهشت میشود. با اینحال، این دو عاشق توسط ملکهی بهشت از یکدیگر جدا شدند. پس از مدتها، در روز هفتمِ ماه هفتمِ دوباره یکدیگر را ملاقات کردند. از سالهای گذشته این فستیوال به روزی برای پرستش ستارگان تبدیل شد. دختران جوان در این روز برای داشتن یک همسر خوب دعا میکنند. این روز برای عشاق جوان مانند روز ولنتاین است.
جشن انقلاب زمستانی (Winter Solstice Festival) در کوتاهترین روز سال جشن گرفته میشود. ریشهی این فستیوال به دوران حکومت سلسلهی هان (Han) باز میگردد. جشن انقلاب زمستانی یکی از مهمترین رویدادها در تاریخ چین باستان بهشمار میرود. مردم چین در این روز از کار مرخصی میگیرند و به دیدار خانواده و دوستان میروند. قربانی کردن و دادن هدایا به نیاکان یکی دیگر از مراسم این فستیوال است.
از روز ۱ تا ۷ اکتبر با نام «هفتهی طلایی» شناخته میشود. کشور چین در این هفته به مناسبت تاسیس جمهوری خلق چین، جشن باشکوهی برگزار میکند. در طول جشن روز ملی، پرچم چین در سراسر این کشور برافراشته میشود. آتشبازی یکی از مراسم این جشن است که در میان گردشگران طرفداران زیادی دارد. هفتهی طلایی، یک هفتهی مهیج در چین است که خانوادهها را گرد هم میآورد. مردم چین در این هفته به استراحت و بازدید از خانواده و دوستان میپردازند.
با باز شدن شکوفههای هلو در ماههای مارس و آوریل، یکی از فستیوالهای فرهنگی چین آغاز میشود. حرکات آکروباتیک و مسابقهی خوکها ازجمله فعالیتهایی هستند که علاوهبر تماشای شکوفههای زیبای درخت هلو در این فستیوال انجام میشوند.
فستیوال لانگهوآ (Longhua Temple) یکی از بزرگترین نمایشگاهها در شانگهای است که در معبد لانگهوآ برگزار میشود. گردشگران و بازدیدکنندگان میتوانند از معماری باستانی معبد، لباسهای سنتی و مراسم سنتی بودایی لذت ببرند. نمایش هنرهای رزمی و امتحان کردن غذاهای سنتی از دیگر فعالیتهایی است که در این فستیوال انجام میشود.
فستیوال لابا (Laba) در سنتهای چینی با نام «فستیوال شوربای برنج» هم شناخته میشود. این فستیوال در روز هشتمِ دوازدهمین ماه چینی جشن گرفته میشود. در این روز مردم چین، شوربای برنج یا «لابا» میخورند و الطاف بودا و برداشت محصولات خود را جشن میگیرند. مردم در فستیوال لابا با قربانی کردن و دادن هدایا به نیاکان خود ادای احترام میکنند.