گردشبان (gardeshban.ir) : این کوه مخروطی شکل و تیرهرنگ است و از لحاظ استراتژیک بسیار پراهمیت است.جزیره ابوموسی بهطور معمول به عنوان جزیرهای نظامی شناخته شده است که در کنار آن جمعیت بومی نیز حضور دارند.
به دلیل استراتژیک بودن دارای محدودیت برای ورود است و ورود افراد غیر مقیم به ابوموسی نیاز به مجوز دارد. مجوز مذکور از فرمانداری ابوموسی، اداره میراث فرهنگی استان هرمزگان، اداره کل عمران جزایر و سپاه پاسداران قابل دریافت است.
همچنین افراد غیرمقیم به دعوت ساکنان قابلیت سفر به این جزیره را دارند.ابوموسی هتل ندارد و اسکان گردشگران در مجتمعهای بومگردی و مهمانسراهای متعلق به ارگانهای دولتی صورت میگیرد.
همچنین این جزیره از جهت گردشگری چندان توسعه پیدا نکردهاست و بخش از سواحل در اختیار نیروهای نظامی است که بازدید گردشگر از آنها ممنوع است. پروژههای ساخت هتل و اسکله گردشگری در این جزیره آغاز شده اما به بهرهبرداری نرسیدهاست.
ابوموسی در دهه ۱۹۸۰ میلادی، حضور گردشگرانی را از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تجربه کرد، اما در دهه ۱۹۹۰ میلادی با کنترل بیشتر ایران بر جزیره این روند متوقف شد.جزیره ابوموسی در سال ۱۳۹۱ با هدف افزایش گردشگران توسط دولت ایران، «منطقه نمونه گردشگری» اعلام شد.
جزیره ابوموسی (جنوبیترین جزیره ایرانی آب های خلیج فارس است. این جزیره در ۲۲۲ کیلومتری بندرعباس و هم چنین در ۷۵ کیلومتری بندر لنگه، در ۶۰ کیلومتری شمال امارت شارجه در امارات متحده عربی واقع شدهاست و ۱۶۰ کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد. جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود ۵ / ۴ کیلومتر است. شهر ابوموسی مرکز جزیره ابوموسی میباشد. ارتفاع آن از سطح دریا ۴۶ متر میباشد.
وسعت شهرستان ابوموسی ۶۸٫۸ کیلومتر مربع است که مشتمل بر جزایر ابوموسی (با ۱۲ کیلومتر مربع)، جزیره تنب بزرگ (با ۱۰٫۳ کیلومتر مربع)، تنب کوچک) با ۱٫۵ کیلومتر مربع)، سیری (با ۱۷٫۳ کیلومتر مربع)، فرور بزرگ (با ۲۶٫۲ کیلومتر مربع) و فرور کوچک)با ۱٫۵ کیلومتر مربع) میباشد.
جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرمتری دارد. این جزیره فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت میگیرد و بیشتر مردم بومی محل به صید ماهی اشتغال دارند. این جزیره از خوشآبوهواترین مناطق خلیج فارس است و انواع گیاهان و جانوران دریایی در ساحل آن به چشم میخورد.
ناهمواری های خاک جزیره ابوموسی به سوی شمال افزایش میابد و سرانجام به بلندترین نقطه جزیره به نام کوه حلوا که نزدیک به ۱۱۰ متر ارتفاع دارد میرسد.
آبهای مجاور ابوموسی بهدلیل عمق مساعد و وجود صخرههای مرجانی از نظر انواع ماهی و آبزیان دریایی جز مناطق پرتراکم محسوب میشوند و بیشتر مواقع سال، قابلیت صید در آنها وجود دارد. مردم بومی ابوموسی به صید ماهی اشتغال دارند.ابوموسی دارای پتانسیل در زمینه پرورش ماهیان آکواریومی، مرجان، اسفنجها، لابستر، سنگ سبز، خیار دریایی و جلبکهای دریایی است، اما هنوز سرمایهگذاری لازم در آن صورت نگرفتهاست. توسعه شیلات در این جزیره امکان اسکان جمعیت پایدار بدون وابستگی به نهادهای دولتی را فراهم خواهد ساخت.