گردشبان (gardeshban.ir) : تحمل ۱۹ ساعت و ۱۶ دقیقه پرواز احتمالاً فقط برای فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی خستهکننده و طاقتفرسا به نظر نمیرسد. با این حال، ۴۹ مسافر و کادر پروازی بوئینگ ۷۸۷-۹ دریملاینر، این مدتزمان طولانی را تحمل کردند که عنوان طولانیترین پرواز تجاری تاریخ را از آن خود کرد.
این پرواز جمعه شب از نیویورک پرواز و صبح یکشنبه در سیدنی به زمین نشست و هیچ توقفی در طول راه نداشت. پرواز مذکور بخشی از پروازهای آزمایشی هواپیمایی استرالیایی کانتاس بود که امیدوار است تا سال ۲۰۲۲ بتواند پروازهای مستقیم بسیار طولانی را اجرایی کند.
اما آیا این بازهی زمانی طولانی در آسمان بهمعنای سرو تعداد زیادی وعدهی غذایی بود؟ پاسخ منفی است. آنگوس وایتلی (Angus Whitley) که در این پرواز حضور داشت، میگوید:
بهمنظور پایین نگهداشتن وزن هواپیما، هیچ باری بارگیری نشد و مقدار غذا و نوشیدنی نیز محدود بود. در واقع نیمی از وزن هواپیما را خود هواپیما، سرنشینان و چمدانها و نیمی دیگر را ۱۰۱ تن سوخت آن تشکیل میداد.
فقط سه وعده غذا سرو شد، به این ترتیب که شام بعد از بلندشدن از فرودگاه نیویورک، ناهار ۶ ساعت بعد و صبحانه قبل از فرود هواپیما در اختیار مسافران قرار گرفت. به گفتهی ایرلاین کانتاس، هیچ میانوعدهای سرو نشد، اما مسافران در صورت گرسنگی میتوانستند درخواست خوراکی کنند.
با وجود این محدودیتها، غذاها کیفیت بسیار خوبی داشتند. شام با سوپ گوجه فرنگی و زعفران تند و سالاد پاپایای سبز با میگوهای آبپز شروع شد. پاستا با سس گوجه فرنگی و بادمجان، گوشت دنده پختهشده چینی با کاهوی بوک چوی، سینه مرغ با برنج مکزیکی و ماهی سفید به سبک جیانگشی با برنج از پیشنهادات منوی شام بود. تارت خامه لیمویی و قهوه نیز پایانبخش وعدهی شام به حساب میآمد.
از مسافران خواسته شد تا ۶ ساعت بعدی را بیدار بمانند و سپس وعدهی ناهار سرو شد که شامل سوپ سیبزمینی شیرین کبابی، ساندویچ تستشدهی مرغ و پنیر سوئیسی و دسر پاناکوتا با تزئین تمشک و بادام بوداده بود.
مسافران صبحانه را لحظاتی قبل از فرود در فرودگاه سیدنی میل کردند که از گزینههای مختلفی نظیر گرانولای توت وحشی، صبحانه موسلی، سالاد میوه و نان سیب دانمارکی، تخممرغ با بیکن دودی، تخممرغ آبپز با غلات، املت سفیده تخممرغ با گوجه فرنگی و کلم و قارچ خوراکی دکمهای تشکیل میشد. نوشیدنیهای این سفر طولانی نیز شامل آب، آب معدنی گازدار، آب نارگیل، کامبوچا (این نوشیدنی از تخمیر چای به دست میآید)، چای و قهوه بود.
شرکت کانتاس، یکسری پژوهش روی خلبانان پرواز نیویورک – سیدنی نیز برنامهریزی کرده بود که امواج مغزی، سطح ملاتونین و هوشیاری آنها را تحتنظر میگرفت تا با این روش اثرات خستگی و جتلگ را مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش بهعنوان بخشی از پروژهی موسوم به «طلوع» انجام شد. تنظیم روشنایی و زمان سرو غذاها نیز مورد توجه بود، چراکه طبق اعلام کانتاس، این موارد شاید نقش مهمی در کاهش جتلگ داشته باشند.
هواپیمای نیویورک – سیدنی توسط چهار خلبان در یک برنامهی چرخشی هدایت شد و دو خلبان بیشتر نیز در کابین حضور داشتند. پرواز در مسیر ۱۶,۱۹۹ کیلومتری نیویورک به سیدنی معمولاً با توقفی که در لس آنجلس انجام میشود، ۲۲ ساعت و ۲۰ دقیقه طول میکشد؛ هرچند که پرواز آزمایشی بدون توقف توانست این مسیر را در مدتزمان ۱۹ ساعت و ۱۶ دقیقه طی کند.
این هواپیما در ابتدا در ارتفاع ۱۰,۹۷۲ متری پرواز میکرد، اما با سوزاندن سوخت و کاهش وزن توانست به ارتفاع ۱۲,۱۹۲ متری صعود کند.
شرکت کانتاس در نظر دارد که پرواز آزمایشی بعدی را از لندن به سیدنی در ماه نوامبر و پرواز دیگری از نیویورک به سیدنی در ماه دسامبر انجام دهد.