gardeshban.ir

تاریخ خیابان نانجینگ (Nanjing) به سال ۱۸۴۵ باز می‌گردد که به عنوان «خیابان پارک» شهرت داشته و از «بوند» (Bund) تا خیابان «هه نان» (He’nan) کشیده می‌شد. در سال ۱۸۵۴ نانجینگ تا خیابان «ژیجیانگ» (Zhejiang) گسترش یافت. در سال ۱۸۶۲ توسط شورای شهر به آن نام جدیدی داده شده و آن را خیابان «نانکینگ» (Nanking) نامیدند؛ هر چند خود مردم چین به آن خیابان اصلی می‌گفتند. حوالی سال۱۹۳۰ این خیابان یک مکان شلوغ خرید با تعداد زیادی کازینو بود. بعد از جنگ جهانی دوم، دولت نام آن را به خیابان نانجینگ شرقی تغییر داد. طول کل این خیابان از شرق تا غرب به ۵ کیلومتر می‌رسید.

در سال ۲۰۰۰ به عنوان بخشی از پروژه توسعه شهری توسط دولت محلی، خیابان نانجینگ نوسازی شده و آن را تبدیل به یک «پیاده راه» کردند. عرض آن حدود ۲۸ متر بود. این خیابان که از دو قسمت شرقی و غربی تشکیل شده است، طولانی‌ترین خیابان خرید جهان به حساب می‌آید و روزانه بیش از ۱ میلیون بازدیدکننده را به خود جذب می‌کند.

خیابان نانجینگ شرقی

خیابان نانجینگ شرقی یک منطقه کاملاً تجاری به شمار می‌رود. در قسمت غربی آن سابقاً رستوران‌هایی به سبک اروپایی و کافه‌ها قرار داشتند، اما در سال‌های اخیر با ساخت برخی ساختمان‌های جدید نوع مردمی که در آن رفت و آمد می‌کنند اندکی تغییر کرده است. بازار مرکزی که یک بازار صد ساله روباز با تمرکز بر لوازم الکترونیکی و دیجیتال به شمار می‌رود را نیز در همین نزدیکی پیدا خواهید کرد. کمی جلوتر مرکز خرید بزرگ خیابان نانجینگ را می‌بینید. بسیاری از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین دیپارتمنت استورهای شانگهای، غذاخوری‌های سنتی با تاریخ دراز و لباس‌ فروشی‌های بومی در این ناحیه قرار دارند.

خیابان نانجینگ غربی

خیابان نانجینگ غربی در نزدیکی معبد «جینگ آن» (Jing'an) طی ده سال اخیر شاهد رشد و توسعه عظیمی بوده است. این منطقه از هتل‌های پنج ستاره متعدد، مرکز خریدهای لوکس، رستوران‌ها و ساختمان‌های اداری متعددی تشکیل می‌شود. اخیراً خط ۷ مترو نیز در همین حوالی افتتاح شده که با خط ۲ در معبد جینگ آن تقاطع دارد. جدیدترین تغییر و توسعه در این مکان تکمیل ساختمان میدان «ویلاک» (Wheelock) با ۵۸ طبقه و ۱۰۰,۰۰۰ متر مربع مساحت اداری است.

مراکز خرید

برخی از فروشگاه‌های معروف و قدیمی خیابان نانجینگ را در ادامه برای شما نام می‌بریم.

«لائودافانگ» (Lao Da Fang): ماهی دودی و پیراشکی گوشت‌های تازه، معروف‌ترین چیزهایی هستند که در اینجا پیدا می‌کنید. سس شکر روی ماهی دودی مزه شور و شیرین داشته و خود غذا نیز بسیار ترد لذیذ است. امتحان کردن این غذاها که طرز پختشان سینه به سینه انتقال یافته تجربه‌ای لذت بخش خواهد بود.

«ققنوس‌های پیر» (The Old Phoenixes): اینجا در سال ۱۸۴۸ تأسیس شده و تنها مغازه صد ساله فعال است که توسط یک خاندان اداره می‌شود. جواهرآلات آن بسیار شهرت داشته و اقلام زینتی طلا، نقره و الماس آن از همه شناخته شده‌تر هستند.

«کای تونگ ده» (Cai Tong De): این مغازه در سال اول حکومت خاندان چینگ (۱۸۸۲) تأسیس شد و یک فروشگاه داروهای گیاهی سنتی بسیار قدیمی و معروف به شمار می‌رود. اینجا یکی از اولین کسب و کارهای خیابان و یکی از بزرگ‌ترین‌های آن است.

«چانگ ژیائو چوئن» (Zhang Xiao Quan): قیچی‌هایی که در این مغازه به فروش می‌رسند، پارچه ابریشمی را بدون هیچ رد زائدی برش می‌دهند. این قیچی‌ها برای برش انواع پارچه بسیار نرم و مناسب هستند و هرگز زنگ نمی‌زنند. طرح و نقشی که روی دسته قیچی‌ها کار شده سبب می‌شود مردم با علاقه زیادی آن‌ها را بخرند.

«دو یون» (Duo Yun): این مغازه در اصل لوازم نقاشی و خطاطی چینی و لوازم مرتبط به خوشنویسی می‌فروشد. لوح‌های چوبی این فروشگاه و «رونگ بائو» پکن در شمال و جنوب شهرت خاصی دارند.

نکاتی برای خرید

اگر زمان کافی ندارید و می‌خواهید خرید موثر و مفیدی داشته باشید، به شما توصیه می‌کنیم از قسمت بین خیابان‌های «هوانگ هه» (Huanghe) و «هه‌نان ژونگ» (Henan Zhong) بازدید کنید. بسیاری از مغازه‌های مشهور در این ناحیه قرار دارند که از بین آن‌ها می‌توان به دیپارتمنت استور «شماره یک»، «هوالیان» (Hualian) و غیره اشاره کرد. می‌توانید مستقیماً از ایستگاه متروی میدان مردم در خط ۱ و ۲ وارد دایره منسجم مصرف دنیای جدید شوید. مطمئناً از خرید خود و استراحت و صرف غذاهای لذیذ در رستوران‌های اطراف لذت خواهید برد.