از میدان سرخ مشهور مسکو گرفته تا موزهها و کانالهای رمانتیک سنت پترزبورگ، شاید حس کنید که تمام دیدنیهای معروف کشور روسیه را دیدهاید؛ اما این کشور بسیار بیش از آن چه گردشگران معمولی میبینند در خود دیدنیهای شگفتانگیز جای داده است که اگر جرأت اکتشافات ماجراجویانه را داشته باشید و از مسیر معمول توریستها فاصله بگیرید، با مناظری حیرتانگیز از طبیعت روسیه روبهرو خواهد کرد.
دریاچه «بایکال» (Baikal) بزرگترین و عمیقترین منبع آب شیرین در جهان به شمار رفته و در قلب جنگلهای سیبری پنهان شده است. سالانه گردشگران زیادی به سمت آن سرازیر میشوند تا از زیباییاش دیدن کنند. مردم محلی به این دریاچه «دریا» میگویند و گردشگران زیادی از زمستانهای آن با دمای منفی ۲۰ درجه سانتیگراد هراسان هستند؛ اما بد نیست بدانید که یکی از زیباترین زمانهایی که میتوان از بایکال دیدن کرد، همین ماههای یخبندان است. با توجه به میزان بالای اکسیژن آب دریاچه، الگوی یخی که روی آن میبندد بسیار دیدنی بوده و مناظر خیره کنندهای را میسازد. قدم زدن در هوای تازه، اسکی و پاتیناژ، تنها کارهایی نیستند که میتوانید در بایکال انجام دهید؛ باید حتماً از فرصت استفاده کرده و از جزیره «اولخون» (Olkhon) هم دیدن کرده و بومیان واقعی منطقه را از نزدیک ببینید و یک بعد از ظهر آرام را در آبگرمهای طبیعی آن که با برف و یخ احاطه شدهاند، سپری کنید.
ادعای اینکه سیبری یک جای مشخص است کار راحتی نیست؛ زیرا تقریباً نیمی از قلمرو روسیه را در بر میگیرد. بهترین راه دیدن سیبری، با راه آهن مخصوص آن است. سفرتان از مسکو شروع شده و تا ۹۰۰۰ کیلومتر بعد و از میان کل کشور ادامه مییابد. برای آن که سفر را راحتتر کنید، میتوانید از قطار «گلدن ایگل» (Golden Eagle) استفاده کرده که مخصوص همین نوع سفرهای اکتشافی در قلب روسیه طراحی شده است. این قطار در جذابترین نواحی ایستگاه داشته و یک سیر و سیاحت حسابی را به مسافران پیشنهاد میکند. یک سفر کامل حدود ۱۴ روز به طول خواهد انجامید؛ پس به صندلی خود تکیه داده و در آرامش آماده اکتشافات و ماجراجویی شوید. کسانی که میخواهند بیشتر شبیه به مردم محلی سفر کنند، باید قطارهای سریعتر را استفاده کرده که طبق برنامه منظمی از مسکو به راه میافتند. این قطارها در کمتر از یک هفته به نقاط مختلف روسیه میرسند. البته باید بدانید که آنها ایستگاههای کمتری داشته و گشت و گذار خاصی را برای مسافران در نظر نمیگیرند. حتماً از قبل برای سفرتان برنامهریزی کنید.
تقریباً هر روسی یک داستان بامزه در کودکی دارد که حوالی دریای سیاه اتفاق افتاده است. به خاطر آن که سفرهای بینالمللی در گذشته آسان و ارزان نبودند، تقریباً تمام مردم کشور تابستانهای خود را در سواحل دریای سیاه سپری میکردند تا خاطره زمستانهای سخت از یادشان برود. معروفترین جا در بین این سواحل «سوچی» (Sochi) بود و سایر سواحل هم به طرزی باورنکردنی شلوغ میشدند. امروزه زمانه عوض شده و صنعت توریسم با خود هتلهای متعدد لوکس و سواحل خصوصی در طول دریای سیاه را آورده، اما سوچی هنوز هم یکی از محبوبترین گزینهها است. چرا؟ به خاطر این که اینجا تنها شهری به شمار میرود که میتوانید نیمی از روز را در ساحل آفتاب بگیرید و نیم دیگر را در کوهستان اسکی کنید. پس هیچ جایی برای تعجب وجود ندارد!
«کامچاتْکا» (Kamchatka) یک سرزمین جادویی است. منظره طبیعت آن از آتشفشانها، کوهستانها، درههای سبز، آبگرمها و آبفشانها تشکیل شده و بعد از رسیدن به آن، اولین چیزی که خواهید دید، یک آتشفشان خیرهکننده به نام «آواچینسکی» (Avachinsky) خواهد بود که از هر جای شهر دیده میشود. ارزشمندترین گوهر کامچاتکا دره آبفشانها است. این مکان یکی از بزرگترینهای نوع خود در دنیا بوده و در دل کوهستان قرار دارد. برای دسترسی به آن باید خود را برای یک گردش هوایی با هلیکوپتر آماده کنید. کامچاتکا یک سرزمین آتشفشانی محسوب شده و باید مراقب برخی از دریاچههای اسیدی پنهان در دهانه آن باشید. یکی از زیباترین دریاچههای اسیدی اینجا «مالی سِمیاچیک» (Maly Semyachik) است.
برای آن دسته افرادی که تجربه تأثیر گِلهای درمانی دریای سیاه را داشتهاند، دریاچه دیگری وجود دارد که شاید دوست داشته باشند آن را هم ببینند: دریاچه «التون» (Elton). این دریاچه آب و هوایی تمیز و تازه، آب شور و گلهای شفابخشی دارد که در بین مردم محلی برای درمان انواع بیماریها مورد استفاده قرار میگیرد. در اوایل قرن بیستم، اینجا به عنوان آسایشگاه اشراف و خاندان سلطنتی روسیه شهرت داشت. شایعههایی وجود داشت که میگفت کسانی که با عصای زیر بغل به التون میآمدند، بعد از ماهها درمان میتوانستند بدون آن اینجا را ترک کنند. امروزه این آسایشگاه تبدیل به جاذبهای شده که هر کسی که درباره این درمانها کنجکاو باشد، میتواند بعضی از آنها را امتحان کند.
اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که از ماجراجویی در کویر و کوهستان لذت میبرید، شنزارهای «چارسکی» (Charsky) میتواند گزینه بعدی لیست آرزوهایتان باشد. این کویر به طور غیر رسمی عنوان «عجیبترین کویر کره زمین» را از آن خود کرده و بد نیست بدانید که دور آن با جنگلها، رودخانهها و کوهستانها احاطه شده است. عکسهایی که از ناسا به دست آمده، چارسکی را مانند نقطهای شنی در میان جنگلهای بیپایان سیبری نمایش میدهد. این کویر در واقع خیلی بزرگ نیست و تنها ۵۰ کیلومتر مربع مساحت دارد، اما این دوگانگی محیط، تأثیری فراموش نشدنی بر ذهن بازدیدکنندگان میگذارد. بهترین فصل دیدن چارسکی، بهار و پاییز است که رودخانهها زیر لایههای یخ جاری شده و رفت و آمد راحتتر میشود.