گردشبان (gardeshban.ir) :
بهنقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، نمایشگاه عکس «گزیدهای از نقش برجستههای ایران» که شامل ۳۱ قطعه عکس رنگی ۱۰۰ در ۷۰ سانتیمتر و از آثار ناصر میزبانی پژوهشگر و عکاس است، روز یکم دیماه افتتاح خواهد شد.
این نمایشگاه بخشی از دستاورد طرح پژوهشی «پایش و آسیبشناسی تخریب آثار صخرهای و تدوین سند راهبردی حفاظت و مرمت» است که در پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری توسط پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخیفرهنگی انجام شده است و برای پژوهشگران تاریخ، باستانشناسان و دانشجویان رشتههای مرتبط و علاقهمندان به تاریخ ایران باستان به نمایش در میآید.
موضوع مستندنگاری آثار صخرهای، بخشی از طرح پژوهشی با عنوان «پایش و آسیبشناسی تخریب آثار صخرهای و تدوین سند راهبردی حفاظت و مرمت» است که در سالهای گذشته توسط حمید فدایی از اعضای هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخیفرهنگی انجام شده است.
ناصر میزبانی متولد اردیبهشتماه سال ۱۳۴۲ در شهر تبریز است که به شیوهای خودآموخته به عکاسی روی آورد و در میان سایر گرایشهای هنر عکاسی، بر شاخه عکاسی از میراثفرهنگی متمرکز شد و بیش از سهدهه است که بهعنوان عکاس ایرانشناس در این مسیر فعالیت میکند.
نمایشگاه عکس «گزیدهای از نقش برجستههای ایران» با رعایت مفاد مورد توصیه ستاد ملی مبارزه با کرونا، از ساعت ۱۰ صبح روز دوشنبه یکم دیماه تا روز چهارشنبه سوم دیماه ۱۳۹۹به مدت سه روز در ساختمان شماره یک وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی برگزار خواهد شد.
در متن قاب نخست نمایشگاه عکس «سنگ نبشتهها و نقوش صخرهای ایران» آمده است:
سنگ نبشتهها و نقوش صخرهای بهعنوان بخشی از هنر صخرهای، ماحصل نخستین تجارب بشری در ثبت وقایع بوده است. این هنر در بین هنرهای دیگر بیشترین سابقه را دارد.
ایجاد نقوش صخرهای در ایران دارای قدمتی طولانی است و با پیشینهای چندهزار ساله بخشی از میراث مکتوب ما را شکل داده است و برخی از این آثار همچون ریزنگارهها سرمنشاء پدیدآمدن خط، زبان، تاریخ، هنر و فرهنگ هستند، بههمین دلیل آنها از مهمترین ابزار رمزگشایی پیش از تاریخ به حساب میآیند. با توجه به اینکه بخش عمدهای از میراث مکتوب ما همچون کتب و نسخ خطی در اثر تهاجم اقوام همسایه بارها از بین رفته است، گستردگی و غنای آثار صخرهای نقش ویژهای در حفظ فرهنگ و تمدن این سرزمین ایفا کرده است.
بخشی از میراث صخرهای در قالب سنگ نبشتهها علاوه بر اهمیت وافر بهعنوان میراث مادی از نظر مفاهیم زبانی از ارزشهای میراث معنوی نیز برخوردار است و این هر دو میراث در صورت فرسایش و تخریب به هیچ عنوان قابلیت بازسازی ندارند. بنابراین این هنر را شاید بتوان یکی از مهمترین اسناد برای شناخت تاریخ گذشته بشر در نظر گرفت و ضرورت دارد علاوه بر پرداختن به جنبههای تاریخی و هنری میراث صخرهای، حفاظت از ارزش های آنها را نیز مورد توجه قرار داد.